Τζιανίδης Νίκος

Οι εκκαθαρίσεις στον Κόκκινο Στρατό λίγα χρόνια πριν από την εισβολή των Γερμανών στην αχανή χώρα των Μπολσεβίκων πληρώθηκαν σε βάθος χρόνου με ένα πανάκριβο τίμημα: 20 εκατομμύρια νεκροί –το 40% όλων των ανθρώπινων απωλειών στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Η Σοβιετική Ενωση, αποδυναμωμένη από ικανά στελέχη επιπέδου κορυφής, ρίχτηκε στη φωτιά, σχεδόν γυμνή, δίχως στρατηγούς […]

«Την Πέμπτη είχα και το βιβλίο μου μαζί, στο γήπεδο. Βρήκα τον χρόνο και το τελείωσα» είπε σαν αστείο φίλος οπαδός του Ολυμπιακού που είχε σπεύσει στο Φάληρο να δει τους Ερυθρολεύκους κόντρα σε μια τούρκικη ομάδα από την Αγκυρα· χθες δεν άρχισε καινούργιο βιβλίο, το ντέρμπι ήταν ενδιαφέρον. Ταινία για Οσκαρ δεν ήταν, για […]

Ο Αχιλλέας δεν ευτύχησε να νικήσει τον θάνατο. Η μητέρα του Θέτις τον βύθισε στα νερά της Στυγός κρατώντας τον από τη φτέρνα, που δυστυχώς έμεινε στεγνή από της αθανασίας το βάπτισμα. Τα υπόλοιπα είναι ιστορία γνωστή. Ο Αχιλλέας, όμως, κέρδισε την αθανασία διά της πλαγίας οδού (δρόμο που κάθε Νεοέλληνας οφείλει να γνωρίζει σαν […]

«Εξι και ξερός» ήταν ο τίτλος της συλλογικής εφημερίδας «Δικέφαλος» πριν από πολλάααα χρόνια, όταν η ΑΕΚ είχε νικήσει 6-1 τον Ολυμπιακό σε αγώνα Κυπέλλου και τον είχε διασύρει. Από τότε έχουν γράψει ιστορία 6άρες εμβληματικές, αλλά με την ΑΕΚ ηττημένη και ταπεινωμένη. Θυμηθείτε: το 6-0 στο Καραϊσκάκη τέτοιες μέρες του ’81 (8 Φεβρουαρίου – […]

Ακόμα κι οι θεοί αδυνατούν ν’ αλλάξουν το μέλλον των ανθρώπων, πόσω μάλλον οι άνθρωποι! Ο Δίας στην «Ιλιάδα» είναι ανίκανος να αποτρέψει τον θάνατο του γιου του Σαρπηδόνα, που είναι έτοιμος να καταλήξει υπό το δόρυ του Πατρόκλου. Η Λάχεσις, μία από τις τρεις Μοίρες, με το ραβδί της όριζε τη διάρκεια ζωής του […]

Θα μείνω κι εγώ μαζί σας μες στη βάρκα Υστερα απ’ το φριχτό ναυάγιο και το χαμό Το πλοίο βουλιάζει τώρα μακριά (Πού πήγαν οι άλλες βάρκες; ποιοι γλιτώσαν;) Εμείς θα βρούμε κάποτε μια ξέρα Ενα νησί ερημικό όπως στα βιβλία Εκεί θα χτίσουμε τα σπίτια μας ………………………………………………………. Κι ύστερα θα καλαφατίσουμε ένα μεγάλο καράβι […]

«Πρέπει να φανταστούμε τον Σίσυφο ευτυχισμένο» επισημαίνει ο Καμί στο φιλοσοφικό του δοκίμιο «Ο μύθος του Σίσυφου». Να είναι πράγματι; Στο ελληνικό ποδοσφαιρικό πρωτάθλημα, οι Σίσυφοι πολλοί· ανεβάζουν την πέτρα κι εκείνη κατρακυλάει ξανά στα ριζά του βουνού και άντε πάλι από την αρχή. Ο μόνος σταθερός τοποτηρητής των «βασανισμένων» που βλέπει από τα ψηλά […]

Ο χαμαιλέων είναι μεγάλη σαύρα και μάλιστα από τις πιο αρχαίες του είδους. Ζει παντού! Τρώει τα πάντα! Επιβιώνει σε όλα τα εδάφη, κάτω από τις πλέον δυσχερείς συνθήκες. Το χαρακτηριστικό του χαμαιλέοντα που τον έχει κάνει διάσημο (στην Ελλάδα κυρίως) είναι η ικανότητά του να αλλάζει χρώματα ανάλογα με το περιβάλλον και τις περιστάσεις. […]

«Για να καταλάβεις πόσο μεγάλος ήταν ο Φίνος» –μου είπε κάποτε ένας φίλος –«όποιος έπαιξε στις σπουδαίες ταινίες του έγινε άμεσα αναγνωρίσιμος. Θυμήσου μόνο τον γέρο βιολιστή στην ταινία «Λατέρνα, φτώχεια και φιλότιμο». Ζήτημα αν είπε δυο-τρεις κουβέντες, κι όμως μη μου πεις ότι δεν τον φέρνεις στο μυαλό σου;». Και πραγματικά ήρθε στον νου […]

Διασχίζοντας βράδυ Σαββάτου την πόλη του Μαραθώνα, στον κεντρικό δρόμο, νεαροί είχαν ανάψει πυρσούς και πανηγύριζαν. «Ο Ολυμπιακός ήρθε ισόπαλος με τον Πλατανιά, ενώ νικούσε 2-0» ήταν η απάντηση στην ερώτηση «Τι γιορτάζουμε;». Τι θλιβερό: χθες έγινε ένα ντέρμπι που στο παρελθόν θα προκαλούσε πλήθος συζητήσεων, θα ήγειρε πάθη και εντάσεις, θα «δημιουργούσε» πρωτοσέλιδα με […]

Απαγορεύτηκε ασμένως το κυνήγι για μια εβδομάδα με αφορμή τις δυσμενείς καιρικές συνθήκες. Τι φαρισαϊσμός! Οταν εκδόθηκε η απαγόρευση από το αρμόδιο υπουργείο, ήταν πλέον αργά για χιλιάδες ταξιδιάρικα πουλιά. Ο χιονιάς τα είχε οδηγήσει στα χαμηλά και υπήνεμα όπου τα «περίμεναν» οι κυνηγοί για να τα οδηγήσουν στη δική τους στενή κατάψυξη. Πάντα οι […]

Από τον Θεό σιωπή, όταν τον επικαλούνται οι κατατρεγμένοι. Σιωπή από τους ισχυρούς, όταν απαντέχουν το χέρι βοήθειάς τους οι φτωχοί. Από τους οπαδούς σιωπή και ντροπή, όταν βλέπουν τα χάλια της ομάδας τους. Ο Μάρτιν Σκορσέζε έχτισε τη νέα ταινία του, «Silence», πάνω στην αγωνία του πιστού που περιμένει να ακούσει τη φωνή του […]

«Μια πολυκατοικία άδεια κι ασυνάρτητη επιστρατεύει το λυγμό μου κάθε βράδυ. Βραδυπορεί με το στρατιώτη που ξεπάγιασε τον άρρωστο πλασιέ που επιστρέφει σπίτι Ανέραστη σαν τους μικρούς βοσκούς τα ροζιασμένα όνειρα των ορεινών χωριών με περιμένει» Ενα ποίημα του Νίκου – Αλέξη Ασλάνογλου, του αδικημένου ποιητή από την Θεσσαλονίκη, που λίγοι θυμούνται σήμερα πότε πέθανε, […]

Μπαίνοντας στην είσοδο, την άλλοτε φωτεινή και στολισμένη, ένα τυπικό «Τι κάνεις;» στον Γιάννη τον θυρωρό έλαβε μια πολυδιάστατη και ρομαντική απάντηση: «Φυλάω Θερμοπύλες»! Είναι πραγματικά αξιέπαινοι αυτοί που «ποτέ από το χρέος μη κινούντες» παραμένουν ορκισμένοι φύλακες αξιών και πυλών. Και περισσότερο θαυμαστοί είναι όσοι κρατούν τις θέσεις τους ενώ γνωρίζουν πως «οι Μήδοι […]

Και να που φτάσαμε εδώ. Αποσκευές μας το ομιχλώδες παρελθόν. Προορισμός το ερεβώδες μέλλον! Η τελευταία ημέρα του χρόνου έχει πάντα τη θλίψη ενός ατέλειωτου χωρισμού. Κάτι τέτοιες στιγμές είναι που ψάχνω στο σκοτάδι τους δασκάλους που «φύγαν» να με οδηγήσουν σαν τον τυφλό με προτεταμένα τα χέρια στο «αύριο». n Ο Τάκης ο Χαραλαμπίδης, […]

Υστερα από μια οδυνηρή απώλεια –έναν θάνατο –αυτός που μένει πίσω, ο άρρηκτα δεμένος με τον μεταστάντα, που συντριπτικά έσπασε ο δεσμός με το «άλλο μισό», δεν παραλείπει καθημερινά να επισκέπτεται τον νωπό τάφο, να χαϊδεύει το υγρό χώμα και να μιλάει στον άνθρωπό του, ωσάν να ήταν πλάι του ολοζώντανος! Ολα αυτά τις πρώτες […]

«Εχουμε μείνει πίσω τουλάχιστον διακόσια χρόνια, δεν έχουμε απολύτως τίποτα, δεν ξεκαθαρίσαμε τις σχέσεις μας με το παρελθόν. Το μόνο που κάνουμε είναι να φιλοσοφούμε, να παραπονιόμαστε πως η ζωή είναι πληκτική. Κι όμως είναι ολοφάνερο πως για ν’ αρχίσουμε να ζούμε σήμερα πρέπει να εξιλεωθούμε από το παρελθόν μας, να το ξεπεράσουμε και μπορούμε […]

Ανάμεσα σε τούτες τις αράδες, εδώ και κάποια χρόνια (λίγα για να λέμε την αλήθεια), έχουν σχολιαστεί – στηλιτευτεί τα πολλά κακώς κείμενα του ελληνικού αθλητισμού. Και επειδή «ελληνικός αθλητισμός» είναι 70% ποδόσφαιρο, 20% μπάσκετ και 10% τα λοιπά σπορ, το ποδόσφαιρο σχεδόν μονοπωλεί το ενδιαφέρον της σελίδας. Αμεσα σχόλια, δηκτικά, δίκαια ή άδικα, έμμεσα […]

Σαββατοκύριακο με εκατόμβη νεκρών! Βόμβες στην Κωνσταντινούπολη, βόμβες στο Κάιρο και στη Σομαλία. Στέγη εκκλησίας στη Νιγηρία κατέρρευσε οδηγώντας στον Κύριο δεκάδες πιστούς. Πετρελαιοφόρο όχημα στην Κένυα προκαλεί αλυσιδωτές συγκρούσεις, εκρήξεις σπέρνοντας τον θάνατο! Κι ενώ ανά τον κόσμο βαρύ το χέρι του θανάτου απλώνεται, στην Ελλάδα οι «αναστάσεις» προκαλούν κωδωνοκρουσίες στις κοιτίδες του ποιοτικού […]

Οι ηττημένοι της ζωής έχουν πάντα να διηγηθούν τις ωραιότερες ιστορίες, πόσω μάλλον οι ηττημένοι του ποδοσφαίρου! Ποιο άλλο επίθετο να κολλήσεις πλάι στο όνομα, ουσιαστικό (το πολύ ουσιαστικό): οπαδός ή φίλαθλος του Παναθηναϊκού; Το ηττημένος ταιριάζει απόλυτα. Γιατί, κακά τα ψέματα, και ο Στραματσόνι θα βρει τον δρόμο του, και για τους παίκτες θα […]

Παναθηναϊκός, ΠΑΟΚ είναι τα «πι» του ποδοσφαίρου. Το «π» όμως χρησιμοποιείται και ως σύμβολο στα μαθηματικά για την υπερβατική μαθηματική σταθερά π ≈ 3,14159… Τι σημαίνει αυτό; Ο «π» είναι ένας άρρητος αριθμός, κάτι που σημαίνει ότι δεν μπορεί να εκφραστεί ακριβώς ως λόγος δύο ακεραίων. Δυσνόητα μαθηματικά για τους περισσότερους που μελετούν μόνο τις […]

Τη μαύρη Παρασκευή, black Friday, διαδέχτηκε ένα βροχερό Σάββατο (raining Saturday) για να καταλήξουμε σε μια απόλυτα βλακώδη Κυριακή: Βλακ Sunday! Bλακώδη γιατί ακόμη μια αγωνιστική, αυτήν που ακολούθησε δυο Σαββατοκύριακα δίχως πρωτάθλημα, φάνηκε πως οι προσφορές από τα πανέρια του κόσμου στο πρώτο νερό «μπαίνουν» (όπως λέμε μπήκε στο πλύσιμο) και μικραίνουν τις ομάδες. […]

Οταν η Μαρία αποφάσισε να βγει στους δρόμους και να τρέξει, είχε πίσω της «ένσημα» χρόνων στα γυμναστήρια· είχε γράψει χιλιόμετρα το κοντέρ της, στους ηλεκτρικούς διαδρόμους και οι μύες της είχαν χτιστεί με βάρη ασήκωτα. Την παρέσυρε το «δρομικό κίνημα» σαν χείμαρρος ορμητικός και ένα πρωινό ξεχύθηκε στις λεωφόρους με πλήρη και ακριβή εξάρτυση […]

Ας υποθέσουμε ότι χθες διεξήχθη η αγωνιστική που ήταν προγραμματισμένη να γίνει πριν πάρει φωτιά το σπίτι του Γιώργου Μπίκα. Τι ματς είχαμε; Ντέρμπι Παναθηναϊκού – ΑΕΚ. Ε, πες πως έγινε. Οι σημερινές εφημερίδες κάπως έτσι θα παρουσίαζαν (όπως κάθε εβδομάδα) το ματς της ημέρας. Οπου αποσιωπητικά βάλτε ονόματα και ομάδες της αρεσκείας σας. Σπουδαία […]

«Αν είναι η μουσική τροφή του έρωτα, μη σταματάτε!». Με τούτα τα λόγια αρχίζει ο Oυίλιαμ Σαίξπηρ να ιστορεί μια από τις πιο δημοφιλείς κωμωδίες του: τη «Δωδεκάτη νύχτα». «Αν είναι οι ξέφρενοι οπαδοί τροφή του ποδοσφαίρου, σταματάτε!» Αυτά πρέπει να είναι τα τελευταία λόγια που θα ακουστούν, κάτι σαν επικήδειος στην πιο πονεμένη «τραγωδία» […]

Σ’ ένα πολύχρωμο πανηγύρι ήταν καταδικασμένος αυτός να ντύνεται πάντα πένθιμα και σοβαρά. Ηταν το «κοράκι» γιατί φορούσε το μαύρο του εβένου και είναι ακόμη το «κοράκι» γιατί συμβολίζει τον νεκροπομπό του ηττημένου. Εδώ και χρόνια άλλαξε το «πτέρωμά» του με του παπαγάλου το φανταχτερό, όμως δεν άλλαξε το προσωνύμιό του: «κοράκι» παραμένει κατατρεγμένο και […]

Λίγα 24ωρα πριν από τη γιορτή του Αρχάγγελου Μιχαήλ, προστάτη αγίου της Πολεμικής Αεροπορίας, και ο τίτλος του πρωταθλήματος πέταξε σαν F16 πάνω από το Νέο Φάληρο. Ολα τελείωσαν από χθες και όποιος πιστεύει το αντίθετο πετάει στα σύννεφα. Οι 90λεπτες παραστάσεις από Ολυμπιακό, Παναθηναϊκό και ΠΑΟΚ έδειξαν τρία πράγματα: 1. Η ομάδα του Πειραιά […]

Οι αστικοί μύθοι είναι κάποιες φορές ισχυρότεροι από την πραγματικότητα και όσο ταξιδεύουν στο όχημα του χρόνου με τη μόνη και μια ταχύτητα καρφωμένη στο σασμάν, την όπισθεν, τόσο εμφανίζονται με ιλιγγιώδη ταχύτητα μπροστά μας. Ο Mαγυάρος Φραντς Λιστ, ο εκ των κορυφαίων μουσικοσυνθετών, σε παιδική ηλικία, λέει, κάθησε στο πιάνο, έπαιξε ένα κομμάτι και […]

Τα ανθρώπινα συναισθήματα που αναμειγνύονται με την καταχνιά και το λιβάνι στην εξόδιο ακολουθία ενός συγγενούς, κάποιου φίλου, απλού γνωστού έστω, είναι αντιφατικά και ανακατεμένα. Από τη μια οι τεθλιμμένοι συγγενείς που πάσχουν αληθώς· πιο δίπλα οι αναποχώριστοι φίλοι που συμπλέουν στη θλίψη από κοντά και τέλος στις παρυφές της τελετής οι απλοί γνωστοί, που […]

Από όταν τις διάβασα, παιδί ακόμη, δύο ιστορίες με μάγεψαν· ήταν η νουβέλα του Χέμινγουεϊ «Ο γέρος και η θάλασσα» και το διήγημα του Καρκαβίτσα «Το γιούσουρι». Λένε μάλιστα οι βιβλιοκριτικοί ότι ο αυτοκαταστροφικός αμερικανός συγγραφέας από τον λεχαινιώτη στρατιωτικό γιατρό εμπνεύστηκε τη θρυλική αφήγησή του για τον γερο-ψαρά Σαντιάγκο και το θεριό ξιφία του. […]

Θύματα μιας ναυτικής τραγωδίας που επέστρεψαν για να εκδικηθούν όσους θεωρούν υπεύθυνους για τη μοίρα τους, είναι ουσιαστικά οι ήρωες της θρυλικής ταινίας του Τζον Κάρπεντερ «Η ομίχλη». Μέσα από το καταχνιασμένο τοπίο που στήνει αριστοτεχνικά ο αμερικανός σκηνοθέτης ξεπηδούν θρύλοι, ιστορίες στοιχειωμένων πλοίων και παραμύθια που αγριεύουν και καθηλώνουν τον θεατή. Η ταινία θεωρείται […]

Τι βάσανο κι αυτό: κάθε βδομάδα ένα θέμα, μια άποψη για τους αθλητικούς καιρούς τους ασταθείς, που αλλάζουν πρόσωπο σαν του φθινοπώρου τις βραδιές. Να γράψεις τι; Για τις εκλογές της ΕΠΟ που «όλο αύριο και αύριο» μας κρατούν πάντα νέους σε ένα παιχνίδι με τα νεύρα μας και τον χρόνο; Να γράψεις για την […]

Πόσες φορές πρέπει κάποιος να κοιτάξει στη Λεωφόρο για να καταλάβει την παρακμή; Και πόσα αφτιά πρέπει να ‘χει για να αφουγκραστεί τον λυγμό των οπαδών; Και σαν πόσες ταπεινώσεις πρέπει να νιώσει για να μάθει πως οι «σωστοί» άνθρωποι έχουν χαθεί από τον Παναθηναϊκό; Η απάντηση, φίλε μου, πλανιέται στον άνεμο, η απάντηση πλανιέται […]

Η υπηρεσία των αβανταδόρων που οργώνουν τα χωράφια του ελληνικού αθλητισμού και δη του ποδοσφαίρου είναι δίχως αμφιβολία σημαντικότατη, όπως σημαντική είναι η «τοξική βροχή» παραγόντων και μεγαλομετόχων για να καρπίσει ένας διάσπαρτος τόπος σαν αυτός των γηπέδων με κάθε λογής «φρούτα» και «λαχανικά». Εξίσου σημαντική είναι και η προσφορά των λακέδων της εξουσίας, που […]

«Κυρία μου, τα μαργαριτάρια σας είναι αληθινά…». Τα λόγια και η έκφραση του έκπληκτου Βασίλη Αυλωνίτη ρίχνουν τους τίτλους τέλους στην ταινία του Γιώργου Τζαβέλλα «Μια ζωή την έχουμε». Τα σκόρπια μαργαριτάρια στο λιμάνι όπου συνωστίζονται οι μετανάστες και η ζωή που πια «δεν έχουμε» σηματοδοτούν το ζοφερό «σήμερα» και το νεφελώδες «αύριο». Κοσμήματα διασπαρμένα, […]