Κατά τη διάρκεια του 2025, η Ορθόδοξη Εκκλησία υποδέχθηκε δύο νέους Αγίους στους κόλπους της: τον Όσιο Μοναχό Χριστόφορο Παπουλάκο και τον ιερέα Δημήτριο Γκαγκαστάθη. Οι αγιοκατατάξεις πραγματοποιήθηκαν τον Φεβρουάριο και τον Ιούλιο αντίστοιχα, έπειτα από αποφάσεις της Ιεράς Συνόδου του Οικουμενικού Πατριαρχείου.
Σύμφωνα με τη σχετική πράξη που υπεγράφη στις 11 Φεβρουαρίου, ο Όσιος Χριστόφορος Παπουλάκος, γνωστός για το κήρυγμά του και την πνευματική του δράση, εντάχθηκε στο αγιολόγιο της Εκκλησίας. Η μνήμη του θα τιμάται στις 18 Ιανουαρίου, ημέρα της οσιακής κοιμήσεώς του.
Η ζωή και η πορεία του Παπουλάκου
Ο Όσιος Χριστοφόρος Παναγιωτόπουλος γεννήθηκε το 1770 στον Άρμπουνα Καλαβρύτων. Πριν ακολουθήσει τον μοναχικό βίο, εργαζόταν ως κρεοπώλης. Αργότερα μόνασε στη Μονή του Μεγάλου Σπηλαίου και στη συνέχεια ασκήτεψε κοντά στο χωριό του, ζώντας απομονωμένος για περίπου είκοσι χρόνια.
Σε ηλικία 80 ετών αποφάσισε να αφιερωθεί στο κήρυγμα. Η δράση του εξαπλώθηκε σε όλη την Πελοπόννησο και τα νησιά, όπου δίδασκε τον λόγο του Θεού και ενίσχυε το ορθόδοξο φρόνημα. Ο λαός τον αποκαλούσε «Παπουλάκο» και τον τιμούσε ως πνευματικό καθοδηγητή.
Παρά τις διώξεις που υπέστη, η φήμη του παρέμεινε ζωντανή μέσα στους αιώνες. Ο Όσιος κοιμήθηκε το 1861 στη Μονή Παναχράντου Άνδρου, όπου είχε περιοριστεί τα τελευταία χρόνια της ζωής του.
Η αγιοκατάταξη του ιερέα Δημητρίου Γκαγκαστάθη
Τον Ιούλιο του 2025, το Οικουμενικό Πατριαρχείο ανακοίνωσε την αγιοκατάταξη του ιερέα Δημητρίου Γκαγκαστάθη από την Ιερά Μητρόπολη Τρίκκης, Γαρδικίου και Πύλης. Η απόφαση ελήφθη κατά τη συνεδρίαση της Ιεράς Συνόδου στις 8 και 9 Ιουλίου, έπειτα από εισήγηση της Κανονικής Επιτροπής.
Ο πατήρ Δημήτριος διακρίθηκε για την ευσέβεια, τη φιλανθρωπία και την απόλυτη αφοσίωσή του στο θέλημα του Θεού. Η μνήμη του θα τιμάται στις 29 Ιανουαρίου, ημέρα της κοιμήσεώς του.
Η πορεία και το έργο του
Γεννημένος το 1902 στον Πλάτανο Τρικάλων, ο π. Δημήτριος υπηρέτησε επί 42 χρόνια ως εφημέριος του χωριού του. Κατά τη διάρκεια της ιερατικής του διακονίας, σύμφωνα με μαρτυρίες, έζησε θεϊκές εμπειρίες και ανέδειξε βαθιά πνευματικότητα.
Πολλοί πιστοί κατέθεσαν ότι κατά τις λειτουργίες του παρουσίαζε σημεία ευωδίας και θαυμαστών φαινομένων, τα οποία ο ίδιος απέδιδε στην παρουσία του Αγίου Πνεύματος. Το έργο και η ταπεινότητά του τον ανέδειξαν σε παράδειγμα πίστεως και αφοσίωσης.
Με την επίσημη αναγνώριση των δύο αυτών μορφών, η Ορθόδοξη Εκκλησία τιμά δύο ανθρώπους που αφιέρωσαν τη ζωή τους στη διακονία του Θεού και του λαού, αφήνοντας ανεξίτηλο αποτύπωμα στην πνευματική ιστορία του τόπου.