Η συμπερίληψη και η ισότητα δεν αρκεί να μπαίνουν απλώς σε άρθρα, που γίνονται νόμοι και εφαρμόζονται από τους δικαστές και τους δημόσιους λειτουργούς. Είναι έννοιες σάρκινες, όπως και η πολιτική. Θέλουν συνεχή άσκηση, εξακολουθητική επίκληση, ενσώματη ύπαρξη στον δημόσιο χώρο και στις ζωές μας. Γι’ αυτό λέμε συχνά ότι είναι υποκριτικό το βάψιμο στα χρώματα του ουράνιου τόξου που κάνουν οι μεγάλες εταιρείες στα λογότυπά τους μόνο τον Ιούνιο. Τη στήριξή σου στην ισότητα, στη συμπερίληψη, στην αποδοχή την κάνεις πράξη καθημερινά, όχι μία φορά τον χρόνο, σαν έθιμο και φολκλόρ.

Ετσι και με τα νομοθετήματα που στηρίζουν την ισότητα. Δεν αρκεί να τα ψηφίζεις μία φορά και μετά να σφυρίζεις αδιάφορα (αν παραβλέψουμε πως δεν τα ψήφισες ακριβώς μόνος σου, αλλά τα πέρασες με τις ψήφους της αντιπολίτευσης – για να ακριβολογούμε).

Από τότε που ψήφισε το νομοσχέδιο για την ισότητα στον γάμο, η κυβέρνηση προσπαθεί να το ξεχάσει η ίδια, να το ξεχάσει και ο κόσμος.

Είδαμε τους τελευταίους μήνες μια γενικότερη στροφή ρητορικής σε ό,τι αφορά τα ΛΟΑΤΚΙΑ+ δικαιώματα και διεκδικήσεις, που εντάθηκε από την επανεκλογή Τραμπ κι έπειτα.

Αποκορύφωμα ήταν η φετινή Πορεία Υπερηφάνειας το περασμένο Σάββατο 14/6, όπου για πρώτη φορά από το 2019 μετρήσαμε πολλές απουσίες και της ΝΔ και της κυβέρνησης. Από τις ωραίες στιγμές που πέρυσι στην Πορεία εθεάθη μεταξύ άλλων και ο (εκλεγμένος – κι έχει σημασία αυτό) Δημήτρης Καιρίδης, φέτος η κυβέρνηση δεν εκπροσωπήθηκε σε υψηλό επίπεδο από κανέναν. Οι μόνοι που εθεάθησαν ήταν ο γενικός γραμματέας Κοινωνικής Αλληλεγγύης Πρόδρομος Πύρρος και ο βουλευτής Επικρατείας Γιώργος Σταμάτης. Η ισότητα χρειάζεται και ψήφο και παρουσία. Και νόμους και πρόσωπα να τους ενσαρκώνουν και να τους υποστηρίζουν. Η συμβολική παρουσία είναι πολιτική πράξη. Και η απουσία το ίδιο. Η παρουσία δε, που τη σπρώχνει η συνείδηση και όχι η κομματική γραμμή, έχει άλλη βαρύτητα. Ενας νόμος δεν αρκεί, όπως έλεγε και το περσινό σύνθημα.

Τελευταία Νέα