Να αποδομήσει την επιχειρηματολογία περί ιδιωτικοποίησης του νερού επιχειρεί μέσα από 10 ερωτήσεις – απαντήσεις το υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας. Οπως λένε από το ΥΠΕΝ, «το νερό ήταν, είναι και θα παραμείνει υπό δημόσιο έλεγχο».

Η αντιπολίτευση καταγγέλλει ότι θέλετε να ιδιωτικοποιήσετε το νερό. Ισχύει κάτι τέτοιο;

Είναι άλλο ένα ψέμα. Δεν υπάρχει καμία ιδιωτικοποίηση. Το νερό ήταν, είναι και θα παραμείνει υπό δημόσιο έλεγχο. Δεν υπάρχει καμία πρόθεση και δεν είναι σωστό να ιδιωτικοποιηθεί το νερό. Το νερό  δεν είναι εμπορεύσιμο προϊόν. Η νομολογία του ΣτΕ προσδιορίζει τον δημόσιο χαρακτήρα των φορέων παροχής υπηρεσιών ύδατος. Δεν  εκχωρούμε καμία αρμοδιότητα υδατικής πολιτικής προς μια Ρυθμιστική Αρχή.

Αρα γιατί υπάρχει ανάγκη νομοθετικής ρύθμισης;

Διότι χρειάζεται να διασφαλίσουμε διαφάνεια και λογοδοσία, ιδιαίτερα επειδή οι πάροχοι ύδατος είναι δημόσια μονοπώλια. Πρέπει να εξασφαλίσουμε χαμηλές τιμές και το ότι η τιμολόγηση του νερού γίνεται σύμφωνα με τον νόμο ενώ η ποιότητά του πρέπει να καταμετράται συστηματικά και σύμφωνα με τις ευρωπαϊκές οδηγίες.

Ποιες είναι οι παθογένειες,οι οποίες πρέπει να εκλείψουν;

Μεγάλος κατακερματισμός των υπηρεσιών ύδατος σε πολλούς παρόχους (295 αυτή τη στιγμή). Ανεπαρκή στοιχεία: μόλις το 42% των οργανισμών υποβάλλει συστηματικά τα στοιχεία που υποχρεούται από τον νόμο στην πλατφόρμα του συστήματος. Ελλειψη συστηματικής αποτύπωσης της κατάστασης του δικτύου ύδρευσης και αποχέτευσης. Πρόσθετο στοιχείο: 2015-2019, κυβέρνηση Τσίπρα, ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ: επιβλήθηκαν στις ΔΕΥΑ συνολικά 9 πρόστιμα. Αντίθετα, την τελευταία τριετία, κατά τη διακυβέρνηση της χώρας από την κυβέρνηση Μητσοτάκη, έχουν επιβληθεί 62 πρόστιμα.

Αφού η διαχείριση του νερού στην Ελλάδα γίνεται από δημόσιους παρόχους, τι τη θέλουμε τη Ρυθμιστική Αρχή;

Η ρύθμιση της αγοράς δεν χρειάζεται μόνο για τη ρύθμιση του ανταγωνισμού μεταξύ ιδιωτών. Χρειαζόμαστε και δημιουργούμε ισχυρούς δημόσιους φορείς διαχείρισης ύδατος.

Με δεδομένο ότι εσείς λέτε πως οι πάροχοι είναι φυσικά μονοπώλια, γιατί απαιτείται ρύθμιση;

Ολα έρχονται στο φως, η ποιότητα, οι απώλειες και η υπερανάκτηση του κόστους του νερού όποτε συμβαίνει. Η κυβέρνηση πιστεύει ότι μόνο μια ισχυρή, δημόσια και ανεξάρτητη αρχή μπορεί να ασκεί αποφασιστικά έλεγχο για την ασφάλεια και την ποιότητα του νερού ιδιαίτερα όταν έχουμε δημόσιους μονοπωλιακούς οργανισμούς!

Δηλαδή δεν γίνεται να παραμείνει ο δημόσιος έλεγχος στη διαχείριση των υδάτων στη Γενική Διεύθυνση Περιβάλλοντος του υπουργείου;

Δίνουμε την εποπτεία σε μια Ανεξάρτητη Δημόσια Ρυθμιστική Αρχή. Και αυτός είναι δημόσιος έλεγχος. Οι Ανεξάρτητες Αρχές είναι αυτό που λέει το όνομά τους: ανεξάρτητες! Δεν υπάγονται σε ιεραρχικό έλεγχο εκ μέρους του αρμόδιου υπουργού.

Ποιες Αρχές ελέγχουν την ασφάλεια του πόσιμου νερού, πώς και πότε;

Το υπουργείο Υγείας είναι υπεύθυνο για τον έλεγχο της ποιότητας του πόσιμου νερού.  Πλέον, μέσα από τα στοιχεία και τους δείκτες που υποχρεώνουμε τους παρόχους να υποβάλλουν στην Αρχή, μπαίνει μια τάξη και εξασφαλίζεται διαφάνεια και έλεγχος αναφορικά με την τήρηση των υποχρεώσεων συστηματικής παρακολούθησης από τους παρόχους της ποιότητας του πόσιμου νερού.

Τι ποινές προβλέπονται για μη τήρηση της νομοθεσίας;

Αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει καν σύστημα κυρώσεων για τη μη τήρηση της κείμενης νομοθεσίας. Επί ημερών του ΣΥΡΙΖΑ, το 2017, θεσπίστηκε η ΚΥΑ τιμολόγησης, η οποία δεν περιέχει καθόλου κυρώσεις. Σήμερα, καλύπτουμε αυτό το κενό, θεσπίζοντας συγκεκριμένες άμεσες και έμμεσες κυρώσεις με σκοπό την προστασία των δικαιωμάτων των ελλήνων πολιτών σε ένα φυσικό αγαθό.

Τι αλλάζει σε όλα τα παραπάνω με τη νέα Ρυθμιστική Αρχή;

Η νέα Εθνική Ρυθμιστική Αρχή Υδάτων έχει ως στόχο την αποτελεσματική αντιμετώπιση των προβλημάτων και των διοικητικών κενών που υπάρχουν. Στοχεύει σε 3 βασικούς άξονες: αύξηση της λογοδοσίας των δημοσίων και δημοτικών Παρόχων Υπηρεσιών Υδατος, ενίσχυση της εποπτείας των δημοσίων και δημοτικών Παρόχων Υπηρεσιών Υδατος, συμμόρφωση των δημοσίων και δημοτικών Παρόχων Υπηρεσιών Υδατος με τη σχετική νομοθεσία, και επιβολή προστίμων, όπου διαπιστώνονται παραβάσεις.

Τι επιτυγχάνεται με αυτές τις αλλαγές;

Λειτουργικό και σύγχρονο σύστημα διακυβέρνησης μέσω μιας Εθνικής Στρατηγικής για την προστασία και τη διαχείριση των επιφανειακών και υπογείων υδάτων.