Ο Ρίτσαρντ Κουέστ, αρχισυντάκτης της οικονομικής έκδοσης του CNN, βγήκε θετικός στον κοροναϊό πριν από τρεις μήνες. Αν και, όπως λέει, δεν πέρασε βαριά την ασθένεια, το διάστημα που νοσούσε ήταν τρομακτικό. Τώρα, παρά το γεγονός ότι έχει αναρρώσει πλήρως, εξακολουθεί να ανακαλύπτει βλάβες που προκάλεσε η ασθένεια στον οργανισμό του και γράφει για την εμπειρία του για να καταστήσει σαφές πόσο σημαντική είναι η πρόληψη από τη φονική ασθένεια.

«Ο βήχας έχει επιστρέψει, χωρίς προειδοποίηση και, φαινομενικά, χωρίς λόγο. Το ίδιο ισχύει και για την εξάντληση. Είναι γεγονός ότι τίποτα από τα δύο δεν είναι τόσο εξουθενωτικό όσο τις μέρες που είχα όντως τον ιό, όμως έχουν επιστρέψει.

Όπως και πολλοί άλλοι, έχω αρχίσει να συνειδητοποιώ ότι ζω και υποφέρω από τις μακροπρόθεσμες επιπλοκές του κοροναϊού.

Μολύνθηκα στα μέσα Απριλίου. Τα συμπτώματα ξεκίνησαν γρήγορα. Ξαφνικά συνειδητοποίησα ότι ένιωθα πολύ κουρασμένος και παρουσίασα βήχα. Έκανα το τεστ και το επόμενο πρωί έλαβα τηλεφώνημα από το ιατρικό κέντρο. Ήμουν θετικός στον κοροναϊό.

Ο ιός μοιάζει με τυφώνα. Όταν προσγειώνεται, στριφογυρίζει σε όλο το σώμα, προκαλώντας χάος, σύγχυση, βήχα και καταστροφές σε κάθε όργανο που αγγίζει. Ορισμένοι δεν επιβιώνουν από την επίσκεψή του. Εκείνοι που τα καταφέρνουν, αφού φύγει συνειδητοποιούν ότι οι καταστροφές που προκάλεσε στον οργανισμό τους είναι μεγαλύτερες από ό,τι πίστευαν στην αρχή. Τα δικά μου συμπτώματα ήταν αρκετά ήπια: Ποτέ δεν είχα δύσπνοια, ανοσμία ή αγευσία. Απλώς ήμουν εξαντλημένος και πάντα είχα «τον βήχα», ο οποίος τώρα έχει επιστρέψει.

Ο βήχας του κοροναϊού δεν είναι ο συνηθισμένος βαθύς βήχας που σε ανακουφίζει (αυτός που οι γιατροί αποκαλούν «παραγωγικό»). Είναι πολύ χαρακτηριστικός. Είναι ξηρός, βραχνός και συνοδεύεται από «σφύριγμα». Στην περίπτωσή μου, πολλές κοφτές ανάσες ακολουθούσαν τον μακρόσυρτο βήχα που μου έσκιζε το στήθος, και ο οποίος έκανε τους ανθρώπους γύρω μου να αναρωτιούνται αν θα καταρρεύσω.

Βγήκα αρνητικός στον ιό και θετικός στο τεστ αντισωμάτων και ο γιατρός μου λέει ότι δεν πρόκειται να τον ξαναπεράσω. Όμως υπάρχουν μέρες που αισθάνομαι ότι τον έχω ακόμη.

Ανακαλύπτω καινούργιες βλάβες σε καινούργιες περιοχές. Έχω γίνει υπερβολικά αδέξιος. Ποτέ δεν με χαρακτήριζαν κομψό, όμως τώρα η αδεξιότητά μου έχει φτάσει σε νέο επίπεδο. Όταν προσπαθώ να πιάσω ένα ποτήρι ή να βγάλω κάτι από το ντουλάπι, το χτυπάω ή το ρίχνω στο έδαφος. Παραπατάω και σωριάζομαι διαρκώς. Χτυπάω σε έπιπλα. Μοιάζει λες και το μέρος του εγκεφάλου μου που συντονίζει τις κινήσεις των χεριών μου με τα εμπόδια που συναντάω, έχει σταματήσει να λειτουργεί.

Μερικές φορές αισθάνομαι λίγο μπερδεμένος. Μια μικρή καθυστέρηση στη σκέψη μου, μια δυσκολία να βρω τη σωστή λέξη. Κανείς δεν το παρατηρεί εκτός από μένα.

Το πεπτικό μου σύστημα είναι σε περίεργη κατάσταση, για να το θέσω ήπια.

Δεν έχει σημασία αν θα τα αποκαλέσω συμπτώματα, χαρακτηριστικά, καταστροφές. Δεν αισθάνομαι καλά.

Οι γιατροί προσπαθούν να με καθησυχάσουν, λέγοντάς μου ότι θα περάσει, όμως δεν μπορούν να μου πουν πότε. Η περασμένη εβδομάδα ήταν κακή. Έβηχα για μέρες, ήμουν διαρκώς κουρασμένος και αναγκαζόμουν να κοιμάμαι μέσα στην ημέρα. Σκόνταψα στο τρίποδο της κάμερας και έπεσα πάνω σε μια καρέκλα! Φοβάμαι, αλλά ακόμη δεν έχω πανικοβληθεί. Αυτή την εβδομάδα νιώθω καλύτερα.

Όσοι δεν έχετε περάσει κοροναϊό και δεν έχετε δει τι αφήνει πίσω του όταν περνά, σας παρακαλώ, κάντε ό,τι μπορείτε για να αποφύγετε αυτόν τον τυφώνα.

Κάνει επέλαση στα σώματα που συναντά – και σκοτώνει ορισμένα από αυτά. Όμως τραυματίζει όλα όσα βρεθούν στο δρόμο του. Κι όταν σκεφτείτε «ευτυχώς Θεέ μου, πέρασε», θα κοιτάξετε γύρω σας και θα δείτε ότι οι βλάβες του είναι παντού και ότι θα είναι μαζί σας για καιρό μετά το πέρας της κρίσης.

Ο κοροναϊός είναι ένας τυφώνας με πολύ μακριά ουρά».

Πηγή: www.cnn.com