Αν βρεθεί κάποιος σήμερα στη Νέα Υόρκη θα παρατηρήσει ότι το ποδήλατο αποτελεί κομμάτι της νεοϋορκέζικης κουλτούρας.

Υπάρχουν ποδηλατόδρομοι. Διατίθενται ποδήλατα στους επισκέπτες και τους ντόπιους από το σύστημα κοινόχρηστων ποδηλάτων citi bike. Υπάρχουν υποδομές για το ποδήλατο, όπως δέστρες σε κεντρικά σημεία, σχεδόν παντού. Οι νέοϋορκέζοι ποδηλατούν μέρα, νύχτα, με βροχή, με κρύο, με ήλιο. Πάνε στη δουλειά τους με το ποδήλατο. Ποδηλατούν για να κάνουν τα ψώνια τους. Για βόλτα.

Αυτή η ποδηλατική μεταμόρφωση της αμερικανικής μεγαλούπολης δεν έγινε…μαγικά. Μετά από δεκαετίες απόλυτης κυριαρχίας του αυτοκινήτου οι αρχές αποφάσισαν να βελτιώσουν τις συνθήκες της πόλης για τους κατοίκους δίνοντας περισσότερο χώρο στους πεζούς και στο ποδήλατο. Απλά εκεί – και αυτή είναι η κολοσσιαία διαφορά με τους ελληνικούς δήμους – το αποφάσισαν και το υλοποίησαν. Κι όπως έχει πει ο διάσημος Δανός Αρχιτέκτονας Γιαν Γκελ – που συνέβαλε στην ανάπλαση της Ν.Υόρκης – παραφράζοντας τον Φρανκ Σινάτρα, «If I can make it there, I’ ll make it anywhere». Δηλαδή αν μπορώ να τα καταφέρω εδώ μπορώ παντού. Η Νέα Υόρκη όπου για δεκαετίες το αυτοκίνητο πρωταγωνιστούσε και μάλιστα αρνητικά καθώς το κυκλοφοριακό ήταν αφόρητο έβαλε για τα καλά το πετάλι στη ζωή των κατοίκων.

Αυτό πρέπει να κάνουν και οι ελληνικές μεγαλουπόλεις Ας το σκεφτούν καλά ειδικά οι νέες Δημοτικές Αρχές στην Ελλάδα που αναλαμβάνουν οσονούπω.

Τι έκανε η Ν.Υόρκη.

Επί Δημαρχίας Μάικλ Μπλούμπεργκ, η δημοτική αρχή της Ν.Υόρκης κάπου εκεί στα μέσα της δεύτερης δεκαετίας του 2000 αποφάσισε να υλοποιήσει υποδομές που θα βελτίωναν της ζωή των κατοίκων αλλά και των επισκεπτών. Οι δύο βασικοί άξονες ήταν να πάρουν χώρο από το αυτοκίνητο – και από τη στάθμευση και από την κυκλοφορία – κα να τον προσφέρουν στους πεζούς, με πεζοδρομήσεις, αλλά και στο ποδήλατο, με ποδηλατόδρομους.

Το 2008 ανατέθηκε στο αρχιτεκτονικό γραφείο του Δανού Γιαν Γκελ να συνδράμει τις προσπάθειες της Νέας Υόρκης. Με βάση τη μελέτη που ανέπτυξε το γραφείο του, η Τάιμς Σκουέαρ σήμερα ανήκει αποκλειστικά στους πεζούς, ενώ ο δρόμος Μπρόντγουεϊ Μπούλεβαρντ έγινε ποδηλατόδρομος, όπως και αρκετοί ακόμη δρόμοι στην πόλη που δεν κοιμάται ποτέ.

Μπορεί η Ν.Υόρκη να μην έχει γίνει Άμστερνταμ και Κοπεγχάγη – άλλωστε δεν ήταν αυτός ο στόχος των υπευθύνων – αλλά η εικόνα της άλλαξε εντυπωσιακά. Κάτοικοι και επισκέπτες απολαμβάνουν τα οφέλη των αλλαγών.

Οι φωτογραφίες που ακολουθούν το αποδεικνύουν.

Οι ποδηλατόδρομοι βοήθησαν ώστε όλο και περισσότεροι νεούορκέζοι να μετακινούνται με το ποδήλατο

Νew York, the city that never sleeps. Oύτε τα ποδήλατα κοιμούνται.

Μεταμεσονύχτιες πεταλιές στη Ν.Υόρκη.

Βόλτα στο Κέντρο με τα κοινόχρηστα ποδήλατα Citi bike

O Δήμος της Ν.Υόρκης έχει εγκαταστήσει δέστρες ποδηλάτου σε πάρα πολλά σημεία της πόλης.

Με κούρσα ή με city στην 8th Avenue.

Νew York cycle chic.

Eννοείται ότι το Central Park προσφέρεται για χαλαρές βόλτες…

…Ή για τις πρώτες πεταλιές των παιδιών

Σταθμός κοινόχρηστων ποδηλάτων. Τα citi bike συνέβαλαν στην εξάπλωση του ποδηλάτου.

Bόλτα με ποδήλατο στο Battery Park με φόντο το άγαλμα της Ελευθερίας.

Πετάλι ανάμεσα σε ουρανοξύστες, λεωφορεία και αυτοκίνητα.