Μία λέξη φαίνεται να αγνοούν: την ευθύνη. Οχι την «πολιτική ευθύνη» που ανέλαβε γενικά κι αόριστα ο Αλέξης Τσίπρας, αλλά την ουσιαστική ευθύνη για τα λάθη, τις ολιγωρίες, τις παραλείψεις. Τα εγκλήματα που οδήγησαν σε δεκάδες θανάτους και τεράστιες καταστροφές.

Το βέβαιο είναι ότι γνωρίζουν καλά τη συγκάλυψη. Ολες οι ενδείξεις, όλες οι μαρτυρίες συγκλίνουν στο γεγονός ότι το βράδυ της Δευτέρας ο Πρόεδρος της Κυβέρνησης είχε εικόνα της κατάστασης. Το Λιμενικό και η Πυροσβεστική μιλούσαν για νεκρούς, τα μέσα ενημέρωσης το επιβεβαίωναν, οι υπουργοί το αναγνώριζαν. Ο Πρωθυπουργός το ήξερε. Αλλά το απέκρυψε.

Οι άνθρωποι που έστησαν ένα επικοινωνιακό σόου στα καμένα τολμούν να μιλούν τώρα για συκοφαντία, παραπλάνηση και τυμβωρυχία. Εκείνοι που ενοχοποίησαν τους νεκρούς μιλούν για βούρκο.

Υπάρχει άλλη μια λέξη που αγνοεί αυτή η κυβέρνηση: παραίτηση. Ο υπουργός Επικρατείας και αρμόδιος για τον συντονισμό του κυβερνητικού έργου χρησιμοποίησε χθες έναν πολύ επικίνδυνο συλλογισμό. «Αν μπαίναμε στη διαδικασία των παραιτήσεων» είπε ο Χριστόφορος Βερναρδάκης «θα έπρεπε να παραιτηθούν 200 βουλευτές». Οχι, δεν είναι έτσι. Τέτοιου είδους επιχειρήματα μόνο η Χρυσή Αυγή χρησιμοποιεί. Οι ευθύνες για μια εθνική καταστροφή δεν είναι αφηρημένες και συλλογικές, αλλά συγκεκριμένες και προσωποποιημένες. Επιτέλους, δεν μιλάμε για μεταρρυθμίσεις και Μνημόνια. Μιλάμε για ανθρώπινες ζωές.

Τελευταία Νέα