Κλειδί η εκπαίδευση

Κύριε Διευθυντά,

Οταν καταλαγιάσουν η οργή, ο πόνος, η θλίψη, η απελπισία που προκάλεσαν οι φωτιές και ο άδικος χαμός των συνανθρώπων μας, θα πρέπει να σκεφτούμε και άλλα πράγματα εκτός από τη συνήθη «απόδοση ευθυνών». Θα πρέπει να πάμε ένα βήμα παραπέρα. Και δεν αναφέρομαι στην αυτονόητη πρόληψη, αλλά στην εκπαίδευση. Η χώρα μας λόγω – εκτός των άλλων – γεωμορφολογικών χαρακτηριστικών είναι ευάλωτη στις φυσικές καταστροφές, κυρίως σε σεισμούς και φωτιές. Ολοι γνωρίζουμε ότι π.χ. οι λεγόμενες ασκήσεις σεισμού που γίνονται στα σχολεία είναι χωρίς ουσιαστικό αποτέλεσμα. Ας ακολουθούσουμε το παράδειγμα άλλων χωρών (από τον Καναδά έως την Ιαπωνία) που έχουν εντάξει στο σχολικό πρόγραμμα σχετικό μάθημα έτσι ώστε οι μαθητές κατ’ αρχάς να γνωρίσουν τα φαινόμενα και στη συνέχεια να μάθουν να αντιμετωπίζουν καταστάσεις κρίσης. Να το κάνουμε μέσω ενός ολοκληρωμένου και προσεκτικά σχεδιασμένου μαθήματος, με πλήρη επιστημονική τεκμηρίωση. Εύκολα μπορούμε να βρούμε το σχετικό υλικό των άλλων χωρών και να το προσαρμόσουμε στις δικές μας ανάγκες.

Με εκτίμηση

Σοφία Χριστοπούλου,

εκπαιδευτικός

Οχι στις Πρέσπες,

ναι στην ένταξη

Κύριε Διευθυντά,

Η συμφωνία των Πρεσπών δεν παρουσιάζει μείζονα νομικά προβλήματα για την Ελλάδα, πλην ίσως του σημείου στο οποίο αναγνωρίζεται ότι από παλαιότερα έχει αναγνωριστεί η γλώσσα ως μακεδονική, ενώ βέβαια η ελληνική πολιτεία δεν δίνει συνήθως εξουσιοδότηση σε πανεπιστημιακούς να τη δεσμεύουν, ούτε η συμφωνία αναφέρει ότι τότε είχε δοθεί η σχετική εξουσιοδότηση. Η ανυπαρξία σημαντικών νομικών προβλημάτων δεν σημαίνει ότι η συμφωνία δεν παρουσιάζει σοβαρότατα πολιτικά προβλήματα· εξάλλου και μια συμφωνία διευθέτησης συνόρων θα μπορούσε να μην παρουσιάζει νομικά προβλήματα, εφόσον συναπτόταν νομότυπα. Αντίθετα, η συμφωνία παρουσιάζει νομικά προβλήματα για την άλλη πλευρά, εκ των οποίων το σημαντικότερο, που μπορεί να έχει επιπτώσεις και στην Ελλάδα, είναι το θέμα της ονομασίας με την οποία τα Σκόπια θα αναγνωρίζονται από τις τρίτες χώρες, θέμα στο οποίο η Ελλάδα δεν έχει δυνατότητες παρέμβασης.

Η συμφωνία των Πρεσπών περιέχει αρνητικά σημεία για την Ελλάδα. Εμφανέστερο είναι όχι μόνο ότι αποδίδει την ταυτότητα του Μακεδόνα στους πολίτες της μελλοντικής Βόρειας Μακεδονίας, αλλά ότι αφαιρεί τη δυνατότητα χρήσης της ταυτότητας αυτής από τους Ελληνες, καθώς και την ελεύθερη χρήση του επιθέτου Μακεδονικός εκ μέρους μας, το οποίο παραπέμπεται στη διακριτική ευχέρεια μιας διμερούς επιτροπής. Δηλαδή δεν θα μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε την έκφραση «Καλώς ήλθατε στη Θεσσαλονίκη, την πρωτεύουσα της Μακεδονίας», ούτε το επίθετο «μακεδονικός» για τα προϊόντα της Μακεδονίας εάν δεν το εγκρίνει η εν λόγω επιτροπή. Λιγότερο εμφανές είναι ότι οι παραχωρήσεις που προβλέπει η συμφωνία θα μπορούσαν ίσως να δημιουργήσουν μελλοντικά και γενικότερα διεθνή πολιτικά προβλήματα στην Ελλάδα αναφορικά με το καθεστώς της Μακεδονίας. Η Ελλάδα κινδύνευσε να απολέσει την περιοχή της Μακεδονίας πολλές φορές κατά τη διάρκεια των τελευταίων 150 ετών, αρχής γενομένης από τη Συμφωνία του Αγίου Στεφάνου, χωρίς μάλιστα ιδιαίτερους πολέμους. Τα δε επιχειρήματα περί εγκατάλειψης των σχέσεων των Σκοπίων με τη Ρωσία ή την Τουρκία μετά τη συμφωνία των Πρεσπών είναι απλώς ανιστόρητα.

Ωστόσο, αν και η μη κύρωση της συμφωνίας θα αντιμετώπιζε μερικά από τα προβλήματα αυτά, ίσως θα ήταν σκόπιμο, σε περίπτωση που τα Σκόπια αλλάξουν τη συνταγματική τους ονομασία σε Βόρεια Μακεδονία, η Ελλάδα να μη φέρει αντιρρήσεις ως προς το θέμα της ονομασίας για την ένταξη της γειτονικής χώρας τόσο στο ΝΑΤΟ όσο και στην ΕΕ, και αυτό να το δηλώσει εκ των προτέρων.

Βασίλης Μούτσογλου

Μαζικά μέσα μεταφοράς

και ταλαιπωρίας

Αγαπητά «ΝΕΑ»,

Κυκλοφορώ μόνο με τα μαζικά μέσα μεταφοράς, έχοντας εικόνα για τις μεταβολές και διά τις αλλαγές των ανά διακυβέρνηση και καθεστώς. Τελευταίως και υπερηφάνως μας ανακοινώθηκε πως θα μπορούμε να εισερχόμεθα εις τα λεωφορεία μόνον από τις έμπροσθεν θύρες τους. Και αναρωτιέμαι, κύριοι της κυβέρνησης: τι εξυπηρετεί αυτό το μέτρο; Πού ακριβώς αποσκοπεί; Θα σας το περιγράψω με μια εικόνα. Εμείς όλοι και όλες να τρέχουμε να εισέλθουμε από την μπροστά πόρτα του λεωφορείου, με κίνδυνο ατυχήματος, με χρονική καθυστέρηση για όλο το επιβατικό κοινό. Η δικαιολογία πως ισχύει παντού έξω δεν με καλύπτει αφού, από όσο θυμάμαι, στη Ρώμη όπου σπούδαζα και πάω ακόμη συχνά δεν ισχύει κάποιο αντίστοιχο μέτρο. Κύριε Σπίρτζη, παρακαλώ πολύ ανακαλέστε το μέτρο που με βεβαιότητα σας λέω πως μόνο ταλαιπωρία πυροδοτεί σε όλους μας.

Δηµήτρης Σερέτης

ιδιωτικός υπάλληλος, Κουκάκι