Στον «λαβύρινθο» (ειδικά για όποιον δεν γνωρίζει καλά την περιοχή) του οικισμού Μάτι, με τους στενούς δρόμους και τις δύο κεντρικές οδούς, την Ποσειδώνος και την Κυανής Ακτής, υπήρχε χθες από νωρίς το πρωί έντονη κινητικότητα. Στον άλλοτε παράδεισο της Ανατολικής Αττικής συνυπήρχαν ο θρήνος αλλά και ο εκνευρισμός.

Ξάγρυπνοι, με καπνισμένα πρόσωπα και χέρια και κατακόκκινα μάτια, οι μόνιμοι κάτοικοι της περιοχής, οι οποίοι έζησαν την τραγωδία της Δευτέρας αλλά και πλήθος άλλων που διατηρούν εξοχικά καθάριζαν τις μισοκατεστραμμένες κατοικίες τους από στάχτες και αποκαΐδια. Τον οικισμό Μάτι όργωναν ολημερίς οχήματα της Πυροσβεστικής, του Στρατού, της Αστυνομίας, βανάκια εθελοντικών ομάδων καθώς και γερανοί που απομάκρυναν από τους δρόμους τα τελευταία καμένα αυτοκίνητα.

«Εχει μικρή φωτιά τώρα στην αυλή μου! Ελάτε από δω αμέσως» φώναζε μια γυναίκα σε πυροσβέστες που κινούνταν πεζή και λίγα λεπτά αργότερα ένα όχημα του Σώματος έσπευσε για την κατάσβεση. «Στον Βουτζά πότε θα ανέβετε; Εχει πολλά καμένα σπίτια εκεί. Φροντίστε μας και εμάς!» έλεγε ταυτόχρονα μία άλλη σε τρεις άνδρες, μέλη του κλιμακίου των Κτιριακών Υποδομών, το οποίο ξεκίνησε επισήμως τις αυτοψίες σε όλη την κάτω μεριά της Λεωφόρου Μαραθώνος.

«ΑΝΟΡΓΑΝΩΣΙΑ». Σε ένα «βομβαρδισμένο» τοπίο και με την ατμόσφαιρα να παραμένει αποπνικτική, με στάχτες στον αέρα (αν και χθες το μεσημέρι άρχισε ο σταδιακός καθαρισμός των δρόμων), υπήρξαν αρκετές φορές στιγμές έντασης. Ταλαιπωρημένοι κάτοικοι που είδαν ανθρώπους και περιουσίες να χάνονται στις φλόγες σχεδόν κυνηγούσαν χθες τα κλιμάκια των μηχανικών: «Σας το εξηγώ πολύ απλά, κύριε: Το σπίτι μου κάηκε ολοσχερώς. Δεν μένω πια εδώ, δεν μπορώ να σας περιμένω αιωνίως! Με φιλοξενούν συγγενείς σε άλλη περιοχή. Πείτε μου συγκεκριμένα πότε θα περάσετε από εκεί, να ξέρω για να έρθω» έλεγε ένας άνδρας στον επικεφαλής του κλιμακίου, ο οποίος αμήχανα απαντούσε: «Δεν γίνονται με ραντεβού αυτά, δυστυχώς. Εναν χάρτη έχουμε και πάμε, οδηγίες ακολουθούμε». Η ένταση δεν άργησε να κορυφωθεί: «Ανοργανωσιά πριν από τη φωτιά, ανοργανωσιά και τώρα!».

«ΗΤΑΝ ΑΠΑΝΘΡΑΚΩΜΕΝΗ». Σε αντίθεση πάντως με τις φωνές στην οδό Κυανής Ακτής, σε ένα κάθετο δρομάκι επικρατούσε απόλυτη σιωπή παρά το πλήθος που ήταν συγκεντρωμένο έξω από ένα σπίτι: αστυνομικοί, πυροσβέστες, άνδρες του Στρατού, εθελοντές του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού. «Τη βρήκαμε απανθρακωμένη…» ακουγόταν ο ψίθυρος ενός άνδρα. Μόνο με αυτές τις τρεις λέξεις απαντούσε σε κάθε τηλεφώνημα. Ηταν η στιγμή ανεύρεσης της απανθρακωμένης γυναίκας μέσα στο σπίτι της στην οδό Χρυσανθέμων. «Ο,τι χρειάζεστε, είμαστε και εμείς εδώ. Πάρτε ένα νεράκι, σας παρακαλώ…» έλεγε σε συγγενή της άτυχης ηλικιωμένης που κατέρρευσε στη θέα της σορού η Κωνσταντίνα Αγγελοπούλου, η οποία εθελοντικά βρέθηκε στην περιοχή της Ανατολικής Αττικής προκειμένου να προσφέρει (πόρτα πόρτα) είδη πρώτης ανάγκης. Μαζί με τη νοσηλεύτρια Βιβή Κοττή από την ψυχιατρική δομή «Εδρα» άφησαν για λίγο στην άκρη τη διανομή των προϊόντων και έσπευσαν να δώσουν κουράγιο στους συγγενείς που έφταναν, ένας ένας, έξω από την καμένη μονοκατοικία. Εκεί βρέθηκαν και οι κάμερες ξένων δικτύων, με τους ανταποκριτές να μεταδίδουν την είδηση των «81 νεκρών». Στο διπλανό τετράγωνο, οι άνδρες των Ενόπλων Δυνάμεων έστηναν σκηνές για όσους έμειναν ξαφνικά άστεγοι, αλλά και πάγκους με τρόφιμα, μοιράζοντας μερίδες φαγητό και εμφιαλωμένο νερό για κατοίκους και εθελοντές.