Δυστυχώς, η φύση δεν προέβλεψε έναν μηχανισμό ο οποίος, όταν σταματά η καρδιά να λειτουργεί να τη θέτει ξανά σε λειτουργία. Ετσι, το σταμάτημα της καρδιάς ισοδυναμεί με διακοπή της ζωής. Αυτό συνήθως συμβαίνει όταν το ηλεκτρικό ρεύμα της καρδιάς υφίσταται, με απλά λόγια, ένα είδος βραχυκυκλώματος οπότε παύει να υπάρχει ηλεκτρικό ρεύμα στην καρδιά με επακόλουθο να σταματά η λειτουργία της.

Ομως, εάν εμφυτευτεί κάτω από το δέρμα του θώρακα ο απινιδωτής, που είναι μία συσκευή βάρους λίγων γραμμαρίων, τότε, όταν σταματήσει η καρδιά τη λειτουργία της, η συσκευή αυτή με το ηλεκτροσόκ που απελευθερώνει την επαναφέρει σε λειτουργία.

Είναι χαρακτηριστικό ότι ο εφευρέτης αυτής της συσκευής, ονόματι Mirowski, επέδειξε έναν σκύλο στο αμφιθέατρο, στον οποίο είχε εμφυτεύσει τη συσκευή του απινιδωτή και σταμάτησε τη λειτουργία της καρδιάς του σκύλου με εφαρμογή έντονου ηλεκτρικού πεδίου. Ο σκύλος τρικλίζοντας κατέπεσε στο έδαφος και έπειτα από λίγο συνήλθε, σηκώθηκε και άρχισε να περπατά. Τι είχε συμβεί; Ο εμφυτευμένος απινιδωτής με ηλεκτροσόκ επανέφερε τη λειτουργία της καρδιάς. Αυτό σήμερα εφαρμόζεται σε όσους καρδιοπαθείς παρουσιάζουν αυξημένο κίνδυνο να υποστούν καρδιακή ανακοπή. Ετσι, χιλιάδες άνθρωποι σώζονται κάθε μέρα σε όλο τον κόσμο.

Ομως, τι συμβαίνει με όλους εκείνους που ξαφνικά παθαίνουν ένα έμφραγμα χωρίς να γνωρίζουν ότι κινδυνεύει η ζωή τους, αφού είναι τελείως ασυμπτωματικοί; Στις περιπτώσεις αυτές θα πρέπει να βρίσκεται ιατρός και νοσηλευτής μέσα στα πρώτα λεπτά της εκδήλωσης των συμπτωμάτων του εμφράγματος κοντά στον άρρωστο. Αυτό στις μεγάλες πόλεις επιτυγχάνεται με μοτοσικλέτες-μονάδες, οι οποίες με έναν γιατρό και έναν νοσηλευτή, εφοδιασμένους με όλα τα απαραίτητα, βρίσκονται κοντά στον άρρωστο στα πρώτα λεπτά της εκδήλωσης των ενοχλημάτων του εμφράγματος.

Αυτό πραγματοποιείται όταν υπάρχει ο απαραίτητος αριθμός μοτοσικλετών-μονάδων χωροταξικά σε όλες τις μεγάλες πόλεις. Στις πολύ αναπτυγμένες χώρες ο απινιδωτής μεταφέρεται με drones κατευθείαν στον άρρωστο μόλις τηλεφωνήσει στο κέντρο πρώτων βοηθειών και ζητήσει βοήθεια. Αυτό συμβαίνει σήμερα στις πολύ προηγμένες μεγαλουπόλεις με πολύ μεγάλα κυκλοφοριακά προβλήματα, όμως για την Ελλάδα θα πρέπει να επιδιωχθεί η προμήθεια του απαραίτητου αριθμού μοτοσικλετών-μονάδων με ανάλογη χωροταξική κατανομή ούτως ώστε μέσα σε λίγα λεπτά να βρίσκονται κοντά στον άρρωστο μέχρις ότου φτάσει η κινητή μονάδα που θα τον μεταφέρει στο νοσοκομείο.

Με αυτόν τον τρόπο τα 2/3 περίπου των αιφνίδιων θανάτων που συμβαίνουν στο Λεκανοπέδιο Αττικής θα αποτραπούν. Οι άρρωστοι αυτοί θα επανέλθουν στη ζωή και με σωστή αντιμετώπιση μπορούν να ζήσουν για πολλά χρόνια έναν φυσιολογικό τρόπο ζωής.