Εντελώς στον αέρα βρίσκεται ο στόχος εσόδων ύψους 2,74 δισ. ευρώ από ιδιωτικοποιήσεις, που προβλέπει για το 2018 ο προϋπολογισμός. Πρόκειται για ακόμη ένα στοιχείο, σε συνδυασμό με τα ήδη φτωχά αποτελέσματα των περασμένων ετών στο μέτωπο αυτό, που δείχνει ότι οι προβλέψεις του νέου προϋπολογισμού συνθέτουν μια εικονική πραγματικότητα.

Το αποκαλύπτει το ίδιο το κεφάλαιο του προϋπολογισμού «Περιουσιακά Στοιχεία Ελληνικού Δημοσίου – Αποκρατικοποιήσεις». Σύμφωνα με αυτό, το 80% των παραπάνω εσόδων θα προέλθει από διαγωνισμούς που όχι μόνο δεν έχουν καν προκηρυχθεί, αλλά και είναι στη συντριπτική τους πλειονότητα πολιτικά και τεχνικά δύσκολοι. Ειδικότερα, ένα ποσό ύψους 2,17 δισ. ευρώ βασίζεται, όπως διαβάζουμε, απλώς και μόνον σε εκτιμήσεις, καθώς πρόκειται για 14 έργα, των οποίων οι διαγωνισμοί δεν έχουν καν ξεκινήσει. Ανάμεσα σε αυτές τις 14 ιδιωτικοποιήσεις περιλαμβάνονται οι πλέον εμβληματικές του προγράμματος, δηλαδή η ΔΕΠΑ (65%), τα ΕΛΠΕ (35%), η ΔΕΗ (17%), η ΕΥΔΑΠ (11%) και η ΕΥΑΘ (23%).

ΟΙ ΣΥΜΒΟΥΛΟΙ. Σε όλες τις παραπάνω, πλην της ΔΕΗ, το ΤΑΙΠΕΔ προσέλαβε συμβούλους μόλις στις αρχές Νοεμβρίου, προκειμένου να του εισηγηθούν τον βέλτιστο τρόπο αξιοποίησης, διαδικασία που σε κάποιες περιπτώσεις θα πάρει μήνες, και ενώ ο μέσος χρόνος ολοκλήρωσης μιας ιδιωτικοποίησης βάσει εμπειρίας είναι ενάμισι έτος.

Αγνωστο είναι ωστόσο με ποια κριτήρια ο προϋπολογισμός, όχι μόνο προβλέπει ότι οι διαγωνισμοί αυτοί θα έχουν ολοκληρωθεί εντός του 2018, αλλά και έχει ενδεικτικά προϋπολογίσει τα τιμήματα που θα εισπραχθούν εντός της επόμενης χρονιάς. Από τον σχετικό πίνακα προκύπτει ότι τα προσδοκώμενα έσοδα είναι 500 εκατ. ευρώ από την πώληση του 35% των ΕΛΠΕ, 250 εκατ. ευρώ από το 65% της ΔΕΠΑ, 35 εκατ. ευρώ από το 23% της ΕΥΑΘ, 64 εκατ. ευρώ από το 11% της ΕΥΔΑΠ και 100 εκατ. από το 17% της ΔΕΗ!

Η ΔΕΗ αποτελεί το πιο εξόφθαλμο παράδειγμα. Εδώ και μήνες, κυβέρνηση και δανειστές έχουν συμφωνήσει να αναβληθεί μέχρι νεωτέρας η πώληση του 17% της ΔΕΗ μέχρι να ξεκαθαρίσει η πώληση των λιγνιτικών μονάδων της επιχείρησης. Αυτός είναι και ο λόγος που η συγκεκριμένη ιδιωτικοποίηση έχει εδώ και καιρό παγώσει.

Ακόμη λοιπόν και αν κλειδώσει η συμφωνία με τους δανειστές για τους λιγνίτες (από χθες βρίσκεται για τον λόγο αυτόν κλιμάκιο του ΥΠΕΝ στις Βρυξέλλες), ακόμη και αν το «market test» που θα τεστάρει το επενδυτικό ενδιαφέρον αποβεί θετικό, η πώληση των μονάδων της ΔΕΗ είναι τόσο σύνθετη διαδικασία που ο σχετικός διαγωνισμός έχει προγραμματιστεί να ξεκινήσει στην καλύτερη των περιπτώσεων τον Ιούνιο του 2018. Στην πράξη αυτό σημαίνει ότι ακόμη και αν ο διαγωνισμός ευοδωθεί, ο προτιμητέος επενδυτής δεν πρόκειται να ανακηρυχθεί πριν από τα τέλη του επόμενου έτους. Αρα μέχρι τότε η υπόθεση του 17% θα παραμένει παγωμένη. Και όμως το κείμενο του προϋπολογισμού μιλά για έσοδα εντός του 2018 από τη διάθεση του 17%, ύψους 100 εκατ. ευρώ!

Αλλη αβάσιμη παραδοχή είναι αυτή για τα ΕΛΠΕ. Το τοπίο δεν πρόκειται να έχει ξεκαθαρίσει πριν από το πρώτο εξάμηνο του 2018, καθώς οι σύμβουλοι που προσέλαβε το ΤΑΙΠΕΔ θα χρειαστούν γύρω στους έξι μήνες προκειμένου να αποτιμήσουν τις στρατηγικές επιλογές για την πώληση του 35%. Ακόμη δηλαδή και αν υπάρξει ενδιαφέρον, ακόμη και αν ο δυνητικός επενδυτής έρθει σε συμφωνία με την Paneuropean, δηλαδή τον όμιλο Λάτση (45,47%), που έχει το δικαίωμα πρώτης προσφοράς, είναι τεχνικά αδύνατο στους έξι μήνες που απομένουν για να κλείσει η χρόνια να έχει ολοκληρωθεί ο διαγωνισμός. Παρ’ όλα αυτά, η πώληση του 35% που κατέχει το Δημόσιο έχει προϋπολογιστεί στα έσοδα του 2018 και μάλιστα με έσοδο 500 εκατ. ευρώ…