Ξεκίνησα να κάνω θέατρο γιατί ανακάλυψα ότι αυτό είναι που με κάνει χαρούμενο και δημιουργικό. Γενικά, αγαπώ πολύ αυτή την δουλειά και έτσι μπορώ και διαχειρίζομαι τα καλά και τα κακά της. Αυτό συμβαίνει όταν αγαπάμε!
Η πρώτη παράσταση που είδα αν θυμάμαι καλά ήταν το «Εκπαιδεύοντας τη Ρίτα» με την Αλίκη Βουγιουκλάκη. Ήμουν πολύ μικρός και έχουν περάσει πολλά χρόνια, αλλά έχω έντονα την ανάμνηση ενός λαμπερού πλάσματος να οργώνει κυριολεκτικά τη σκηνή. Κάτι σημαντικό έστω και αμυδρά δεν θα σβήσει ποτέ από τη μνήμη.
Ο πρώτος μου ρόλος ήταν ένας που πραγματικά δεν θέλω να θυμάμαι. Ενας άχαρος σε αρχαία τραγωδία για παιδιά. Νομίζω ήμουν πάρα πολύ κακός. Ήταν όμως ένα μεγάλο μάθημα για μένα.
Αν δεν έκανα θέατρο, μάλλον θα εμένα σε ένα νησί ή κάπου στην επαρχία και θα έκανα μια μοναχική ζωή. Μικρός έλεγα συχνά ότι θέλω να γίνω αστροναύτης.
Μια συμβουλή από τον δάσκαλό μου είναι ότι το τρακ είναι καλός σύμμαχος στη σκηνή, αρκεί να μην προσπαθείς να το αποβάλεις. Ό,τι είναι επί σκηνής πρέπει να είναι σύμμαχος σου.
Πάνω στη σκηνή νιώθω μια υπερδιέγερση, κάτι σαν ερεθισμό των αισθήσεων και νομίζω κάποιες φορές χάνω την αίσθηση του χρόνου. Τώρα εξαρτάται και τον ρόλο που κάνεις, μπορεί και τίποτα. Και στη ζωή λίγο πολύ το ίδιο γίνεται.
Το πιο περίεργο πράγμα που μου έχει συμβεί στο θέατρο είναι όταν μια φορά ήρθε ο παραγωγός μας με φουσκωτούς μπράβους και δεν μας άφηνε να φύγουμε αν δεν έλυνε μια εκκρεμότητα που είχε με τον σκηνοθέτη. Κάποια πολύ σοβαρά είναι ταυτόχρονα και πολύ αστεία στην ζωή.
Η παράσταση που πάντα θα θυμάμαι είναι μια παράσταση που κάναμε παλιά στην «Τεχνόπολις» Δήμου Αθηναίων με τίτλο «Άμλετ στο σκοτάδι» με τον Γιώργο Κατινά και την Παναγιώτα Πανταζή, σίγουρα δεν θα την ξεχάσω πότε. Με την απώλεια αλλάζουν υπόσταση οι αναμνήσεις.
Το θέατρο για μένα είναι επικοινωνία, είναι η δουλειά μου που αγαπώ και με κρατάει ζωντανό και δημιουργικό.
Ονειρεύομαι να μεγαλώσω, να βάλω μυαλό, να σοβαρευτώ, να γίνω άνθρωπος, να θυμάμαι, να μην ξεχνώ και άλλα πολλά. Η ζωή είναι αυτή. Είτε τη ζεις ή όχι. Αν αποφασίσεις να τη ζήσεις θα χρειαστεί να της προσθέσεις διάφορα που θα την κάνουν ωραία.
Info
• Ο ηθοποιός και θεατρικός σκηνοθέτης Αλέξιος Κοτσώρης γεννήθηκε στην Κυπαρισσία Μεσσηνίας και μεγάλωσε στον Πύργο Ηλείας.
• Σπούδασε στην δραματική σχολή Ράμπα και στο Θέατρο των Αλλαγών, έκανε Master Class με τον Ανδρέα Μανωλικάκη και Michael Devine.
• Έχει συνεργαστεί μεταξύ άλλων με τους: Στέφανο Κορκολή, Δημήτρη Πιατά, Αντίνοο Αλμπάνη, Αντιγόνη Δρακουλάκη, Αυγουστίνο Κούμουλο, Αναστασία Βούλγαρη, Ζωή Ξανθοπούλου, Αντώνη Αγγελόπουλο, Δημήτρη Νάκο, Θοδωρή Βουρνά, Κώστα Αναγνωστόπουλο, Αλέξη Λαζαριδη, κ.ά.
• Έχει συνεργαστεί με το Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης, το Ίδρυμα Άγγελου και Λητώς Καντακουζηνού και άλλους χώρους.
• Περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να βρείτε στο http://alexioskotsoris.webs.com
• Προ ήμερων ολοκληρώθηκαν οι παραστάσεις του έργου που έπαιζε «Σάλπιγγα του αγγέλου» του Χρήστου Ναούμ, σε σκηνοθεσία Σίμου Παπαναστασόπουλου στο θέατρο «Όστρια». Τον βλέπουμε συχνά σε διαφημίσεις, πρόσφατα τον είδαμε σε διαφήμιση ασφαλιστικής εταιρίας και σύντομα θα τον δούμε σε μια ακόμα.
• Μάθαμε ότι ετοιμάζει έναν μονόλογο που θα τον παρουσιάζει στην αρχή της επόμενης σεζόν σε νέο κείμενο του Αχιλλέα Κούμπου.
