Απαιτείται μια κάποια έρευνα για να βρει κανείς σε ποιες χώρες αποτελεί αδίκημα η προσβολή της σημαίας. Αλλά είναι απείρως πιο εύκολο να εντοπίσει τις χρήσεις: τουλάχιστον στη Δύση, η σημαία δεν είναι μόνο εθνικό σύμβολο που ανεμίζει σε δημόσια κτίρια, γήπεδα, προεκλογικές συγκεντρώσεις και διαδηλώσεις εθνικιστών. Ούτε μόνο ένα πανί που καίγεται σε άλλου τύπου διαμαρτυρίες. Είναι και παπούτσια ή γραβάτες. Είναι και μαγιό. Και είναι και εσώρουχα. Εχει, με άλλα λόγια, και μια εμπορική χρήση. Και το εμπόριο των εσωρούχων είναι απείρως προτιμότερο από το εμπόριο πατριδοκαπηλίας.

Δεν είναι υποχρεωμένος κανείς να συμμετέχει στο πρώτο –ούτε ως ράφτης ούτε ως καταναλωτής. Θα έπρεπε, όμως, να αποφεύγει τη μαύρη αγορά του δεύτερου. Και ο εκπρόσωπος Τύπου της ΝΔ ψώνισε από τη μαύρη αγορά όταν χαρακτήρισε «παραλήρημα» τη θέση του Νίκου Παρασκευόπουλου ότι πρέπει να ανοίξει διάλογος για την αποποινικοποίηση του καψίματος της σημαίας. Ο εκπρόσωπος είπε ακόμη ότι για «τη ΝΔ, όπως και για όλους τους Ελληνες, η σημαία μας είναι όσιο και ιερό». Ακόμη κι όταν τη φοράς κάτω απ’ το παντελόνι σου;

Εντάξει, το εμπόριο πατριδοκαπηλίας έχει πάντα μια πολιτική σκοπιμότητα. Και σε μια χώρα όπου ο εθνικισμός καλπάζει διαρκώς, δεν χαρίζεις έτσι εύκολα τη σημαία στους εθνικιστές των ΑΝΕΛ ή τους νεοναζί της ΧΑ. Αλλά ένα κόμμα που αυτοσυστήνεται ως σύγχρονο δεν μπορεί να ηγείται της υπεράσπισης των «ιερών» και των «οσίων» με αντανακλαστικά εθνικόφρονος γυμνασιάρχη περασμένων δεκαετιών. Η ΝΔ θα μπορούσε να προσθέσει στη συζήτηση ακόμη και διαφωνώντας. Αλλά προτίμησε μόνο να ψωνίσει. Για να μη νομίσει κανείς στο δεξιό της ακροατήριο ότι δεν φοράει τίποτε από κάτω.