Ενα «ηθελημένο βούλιαγμα του πλοίου». Μια «πολιτική ταφόπλακα». Μια «μικρή πραγματεία περί της τέλειας πολιτικής αυτοκτονίας». Είναι μερικοί από τους χαρακτηρισμούς που επεφύλαξε μέσα στο Σαββατοκύριακο ο γαλλικός Τύπος στο βιβλίο με τις εκμυστηρεύσεις του Φρανσουά Ολάντ που κυκλοφόρησε την περασμένη εβδομάδα. «Το βιβλίο έπρεπε κανονικά να βγει μετά το πέρας της πενταετούς θητείας, βγήκε νωρίτερα» δήλωσε χθες ο εκπρόσωπος της γαλλικής κυβέρνησης Στεφάν λε Φολ, δίνοντας ίσως τη μόνη λογική απάντηση στις ερωτήσεις που θέτουν, κατάπληκτοι, απλοί πολίτες, δημοσιογράφοι, Σοσιαλιστές βουλευτές, ακόμα και στενοί συνεργάτες του γάλλου προέδρου: Γιατί έβγαλε αυτό το βιβλίο; Γιατί αποδέχθηκε τους όρους των δύο δημοσιογράφων που το υπογράφουν; Γιατί δεν προσέχει περισσότερο τι λέει; Θα τολμήσει έπειτα από όλα αυτά να θέσει υποψηφιότητα για μια δεύτερη θητεία;
«Είναι πολύ δύσκολο να απαντηθούν όλες αυτές οι ερωτήσεις» ξεκαθάρισε εξαρχής ο δημοσιογράφος της «Μοντ» Μπαστιάν Μπονφού στη διάρκεια ενός τσατ με τους ηλεκτρονικούς αναγνώστες. «Τριάντα χρόνια τώρα, πολλοί προσπάθησαν να διεισδύσουν στον εγκέφαλο του Φρανσουά Ολάντ και ελάχιστοι το κατάφεραν. Αραγε η κορυφή της εξουσίας σε απομονώνει τόσο ώστε να χάνεις τα καλύτερα αντανακλαστικά σου; Σκέφτηκε ο Ολάντ πως θα ήταν καλό να μιλήσει ανοικτά για όλα τα θέματα; Πίστεψε πως είναι, στην πραγματικότητα, πιο έξυπνος και πονηρός από όλους και πως στο τέλος θα έβγαινε αυτός κερδισμένος; Ισως λίγο και από τα τρία» αποφαίνεται ο Μπονφού. Ο ίδιος πάντως αναγνωρίζει το προφανές: οι άμεσες συνέπειες του βιβλίου «Ενας πρόεδρος δεν θα έπρεπε να τα λέει αυτά…» είναι καταστροφικές. Και ο Ολάντ είναι απόλυτα υπεύθυνος: δέχθηκε όλους τους όρους των δύο δημοσιογράφων της «Μοντ», που τον συνάντησαν 60 φορές τα τελευταία τεσσεράμισι χρόνια, από το να μην πλαισιώνεται από συμβούλους στη διάρκεια των συνεντεύξεων μέχρι το να μην έχει κανένα λόγο επί του τελικού αποτελέσματος.
Ο γάλλος πρόεδρος προκάλεσε σάλο πρωτίστως λόγω του απαξιωτικού τρόπου με τον οποίο μίλησε περί «δειλών» δικαστών και εισαγγελέων που «κρύβονται» και «παριστάνουν τους ενάρετους» –η αντίδραση του γαλλικού δικαστικού σώματος ήταν τόσο έντονη, που υποχρεώθηκε ναεκφράσει σε επιστολή του την Παρασκευή τη «βαθιά του λύπη» λέγοντας ότι οι επίμαχες δηλώσεις δεν «συνάδουν με την πραγματικότητα της σκέψης του». Δεν ήταν όμως μόνο μεμονωμένες δηλώσεις –όπως το σχόλιο ότιοι ποδοσφαιριστές της Εθνικής Γαλλίας χρειάζονται «μπόντι μπίλντινγκ στον εγκέφαλο» –που ενόχλησαν. Ηταν αυτό που είπε ο Κλοντ Μπαρτολόν, ο πρόεδρος της Εθνοσυνέλευσης: «Ενας πρόεδρος δεν πρέπει να κάνει τόσες εκμυστηρεύσεις. Το καθήκον της σιωπής αποτελεί μέρος του αξιώματος».
Μέσα σε διάστημα μόλις 12 ωρών, και οι τρεις βασικοί ηγέτες των Σοσιαλιστών, πρόεδρος της Εθνοσυνέλευσης, πρώτος γραμματέας του κόμματος και πρωθυπουργός, έσπευσαν να πάρουν αποστάσεις από το βιβλίο –και τον ίδιο τον Ολάντ. Ακόμα και στενοί συνεργάτες του δηλώνουν εμβρόντητοι, απογοητευμένοι, ανήσυχοι. Πολλοί πιστεύουν πως ο Ολάντ κατέστρεψε και τις τελευταίες του ελπίδες, εικάζουν πως δεν θα είναι τελικά υποψήφιος στην primaire των Σοσιαλιστών –και πως τη θέση του θα πάρει ο «πιστός» πρωθυπουργός του Μανουέλ Βαλς. Πάντως ο Μπαστιάν Μπονφού προειδοποίησε: «Στη διάρκεια της πολιτικής ζωής του, ο Φρανσουά Ολάντ κρίθηκε πολλές φορές πρόωρα τελειωμένος από αντιπάλους ή ανταγωνιστές του».
«Δεν πιστεύω στον νορμάλ πρόεδρο. Ενα τέτοιο κόνσεπτ προκαλεί στους Γάλλους αβεβαιότητα, ανασφάλεια»: ένα δριμύ κατηγορώ εναντίον της προεδρίας Ολάντ εξαπέλυσε ο πρώην υπουργός Οικονομίας του Εμανουέλ Μακρόν σε συνέντευξή του. Ο Μακρόν θα ανακοινώσει, όπως είπε, αν θα διεκδικήσει την προεδρία τον Δεκέμβριο ή τον Ιανουάριο.
Το βιβλίο με τις εκμυστηρεύσεις του Φρανσουά Ολάντ προκάλεσε, ως γνωστόν, σάλο και στην Ελλάδα. Η αποκάλυψη του γάλλου προέδρου πως στις 6 Ιουλίου του 2015, την επαύριον του δημοψηφίσματος στη χώρα μας, ο Βλαντίμιρ Πούτιν τον ενημέρωσε / προειδοποίησε τηλεφωνικά ότι η κυβέρνηση Τσίπρα τού είχε ζητήσει να τυπώσει δραχμές στη Ρωσία πυροδότησε θύελλα αντιδράσεων. Η ελληνική κυβέρνηση το διαψεύδει, οι δύο δημοσιογράφοι της «Μοντ» που συνυπογράφουν το βιβλίο επιβεβαιώνουν πως ο Ολάντ ήταν ξεκάθαρος και το Ελιζέ δεν το διαψεύδει, απλώς «επαναβεβαιώνει τη δέσμευση του προέδρου της Δημοκρατίας να στηρίξει την Ελλάδα στο πλαίσιο της ΕΕ», τονίζοντας πως δεν θα υπάρξει επίσημο ανακοινωθέν γι’ αυτό το ζήτημα.
