Το ρίσκο χώρας έβγαλε στο σφυρί και τον όμιλο Γιούλα. Στην αδυναμία εξυπηρέτησης του υπέρογκου δανεισμού που σαν θηλιά στον λαιμό πνίγει τις ελληνικές επιχειρήσεις βρίσκεται η αλήθεια πίσω από τη συμφωνία πώλησης στον πορτογαλικό όμιλο Vidro μεγάλου μέρους της περιουσίας της ιστορικής υαλουργίας Γιούλα.

Συνοψίζοντας το ντιλ, η οικογένεια Βουλγαράκη, βασικός μέτοχος της Γιούλα (72%), συμφώνησε να πουλήσει στους Πορτογάλους τα τέσσερα από τα επτά εργοστάσια του ομίλου, προκειμένου εκείνοι να αγοράσουν το χρέος της ύψους 335 εκατ. ευρώ. Ως απόρροια της συμφωνίας τα υπόλοιπα εργοστάσια απομένουν ελεύθερα από δάνεια στην ελληνική οικογένεια. Στη Vidro περνούν δύο εργοστάσια σε Βουλγαρία, ένα στη Ρουμανία και ένα στο Αιγάλεω, ενώ στα χέρια της οικογένειας Βουλγαράκη μένουν οι δύο μονάδες στην Ουκρανία και μία στη Βουλγαρία. Οσο για τους άλλους τρεις μέχρι πρότινος μετόχους της Γιούλα, την Global Capital Investors συμφερόντων Πλακόπητα (με 20%), την Εθνική (5%) και τη Eurobank (3%), οι Πορτογάλοι εξαγόρασαν τα μερίδιά τους, οπότε και εκείνοι αποχώρησαν από τον όμιλο.

Οπως λέει και στα «ΝΕΑ» ο Τάσος Βουλγαράκης, διευθύνων σύμβουλος της Γιούλα, «ένας από τους λόγους που αναγκαστήκαμε στην ουσία να πουλήσουμε τέσσερα εργοστάσια για να απαλλαγούμε από το υπέρογκο κόστος δανεισμού, είναι τα απαγορευτικά επιτόκια των ελληνικών τραπεζών». Διόλου τυχαίο, ο πορτογαλικός όμιλος Vidro δανείστηκε για να εξαγοράσει τις μονάδες της Γιούλα με επιτόκιο μόλις 1%, όταν η ελληνική επιχείρηση δεν μπορεί να δανειστεί παρά με επιτόκιο 8%-9%! Αρκεί κανείς να αναλογιστεί ότι η απόδοση του ελληνικού δεκαετούς ήταν χθες στο 8,15% έναντι του 3,38% του αντίστοιχου της Πορτογαλίας.

Αλλά δεν είναι μόνο το ρίσκο χώρας. Το υψηλό ενεργειακό κόστος, η χαμηλή ανταγωνιστικότητα και άλλες παθογένειες του ελληνικού επιχειρείν είναι μερικοί από τους παράγοντες που ανάγκασαν τη Γιούλα να πουλήσει τα τέσσερα από τα επτά εργοστάσιά της.

Τελευταία Νέα