Ολες οι χώρες ασχολούνται με τα εσωτερικά τους προβλήματα και προσπαθούν να τα επιλύσουν. Κάποιες όμως που πάσχουν από ένα είδος στρουθοκαμηλισμού, είναι τόσο απορροφημένες από τις εγχώριες «διευθετήσεις» που τους διαφεύγουν οι διεθνείς εξελίξεις, οι οποίες την εποχή της παγκοσμιοποιημένης αλληλεξάρτησης αναπόφευκτα θα τις επηρεάσουν. Ενώ ασχολούμαστε, δηλαδή, με την αδειοδότηση των τηλεοπτικών σταθμών και το αφήγημα «όλοι εναντίον όλων», στην Εσπερία η συζήτηση στρέφεται στην επόμενη μέρα της τηλεόρασης. Ενα πρόσφατο παράδειγμα είναι η είσοδος των μέσων κοινωνικής δικτύωσης στον χώρο του βίντεο («ζωντανού» και μαγνητοσκοπημένου).
Στην Ελλάδα δώσαμε, βέβαια, έμφαση στις φορολογικές ατασθαλίες του facebook, αλλά μας έχει διαφύγει πλήρως η εστίασή του στην προβολή βίντεο. Απώτερος στόχος είναι η ανατροπή της πρωτοκαθεδρίας του YouTube, αλλά μια τέτοια εξέλιξη θα επηρεάσει τόσο τη διαδικτυακή τηλεόραση της μορφής Netflix και Hulu όσο και ίδια την τηλεόραση. Ηδη το facebook αποσπά ένα αρκετά μεγάλο μερίδιο της αγοράς του βίντεο. Προσφέρει οπτικοακουστικό υλικό χρησιμοποιώντας ένα πολύ διαφορετικό σύστημα από το YouTube, καθιστώντας το μια ελκυστική εναλλακτική λύση για πολλούς ανθρώπους. Προσθέστε σε αυτό την ισχυρή πιθανότητα ότι θα αρχίσουν να προβάλλονται βίντεο από τηλεοπτικά δίκτυα (κλιπ ή/και ολόκληρες ταινίες) και έχετε ένα ισχυρό επιχείρημα για τη σταδιακή κυριαρχία του facebook στον οπτικοακουστικό χώρο.
Δεδομένης της «γραμματικής» του, οι χρήστες είναι πολύ πιο πιθανό να μοιραστούν ένα σύντομο κλιπ μιας εκπομπής παρά ένα ολόκληρο επεισόδιό του. Αυτός είναι ο λόγος που το facebook θα μπορούσε να είναι το ιδανικό μέρος για «σπονδυλωτό» περιεχόμενο βίντεο, δηλαδή σύντομο κλιπ από 10 λεπτά ή λιγότερο. Η συντομότερη μορφή θα επιτρέψει στους χρήστες να μοιράζονται κάτι νέο με φίλους, χωρίς να λάβει πάρα πολύ χρόνο μακριά από άλλες δραστηριότητες σχετικές με την πλατφόρμα. Είναι επίσης πιθανό ότι το κοινωνικό μέσο μπορεί να θέλει να πάει ακόμη πιο μακριά. Το facebook θα μπορούσε, δηλαδή, να παρατάξει προσφορές με περιεχόμενο –ερχόμενο έτσι σε άμεσο ανταγωνισμό με το Netflix και τα συναφή δίκτυα.
Περιττό να λεχθεί ότι ενώ αυτά συντελούνται στην Εσπερία, η καθ’ ημάς Ανατολή έχει εμμονή με τη συμβατική τηλεόραση, συνεχίζει να εμφανίζει ψύχωση με τις τηλεοπτικές μετρήσεις, εμπλέκεται χωρίς ιδιαίτερο λόγο με την αγορά της διαφήμισης, παραβλέπει πλήρως τη ρυθμιστική ασυμμετρία που συνδέεται με την έλευση των «αναδυόμενων μέσων» και νιώθει ασφαλής θεωρώντας τον εαυτό της ως το κέντρο της Γης! Μην περιμένει κανείς ότι το κοινό ύστερα από τουλάχιστον έξι χρόνια τηλεοπτικής ένδειας και υποβάθμισης περιεχομένου και της αναμενόμενης μείωσης των τηλεοπτικών προσφορών θα επιστρέψει στη συμβατική τηλεόραση, όπως κι αν αυτή προκύψει. Θυμηθείτε, απλώς, πως το βίντεο όταν εισήλθε το 1976 στα τηλεοπτικά νοικοκυριά, ανέτρεψε τη ροή προγράμματος των τηλεοπτικών σταθμών. Επρόκειτο για μια τάση του κοινού που αποτέλεσε τη βάση των σημερινών streaming media.
