Είναι από τους πιο δημοφιλείς πολιτικούς και από τους δημοφιλέστερους του ΚΚΕ. Ο Θανάσης Παφίλης, σε αντίθεση με πολλούς της γενιάς του, παρέμεινε πιστός στις ιδέες του αλλά και στο κόμμα του. Αυτό οφείλεται σε έναν διάλογο των γονιών του που κρυφάκουσε μικρός για την αξία της επιμονής και της πάλης, αλλά και στην πεποίθηση ότι «ένα πιο ισχυρό ΚΚΕ θα δώσει τη δυνατότητα στον λαό να παλέψει από καλύτερες θέσεις, να αποτρέψει τα χειρότερα, να διεκδικήσει βελτίωση της ζωής του». Μιλώντας στα «ΝΕΑ» ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΚΚΕ εκτιμά ότι η χώρα δεν θα οδηγηθεί άμεσα σε εκλογές. Χωρίς όμως, συμπληρώνει, αυτό να σημαίνει ότι και η κυβέρνηση θα ολοκληρώσει τη θητεία της. Για τα ποσοστά του Κομμουνιστικού Κόμματος υποστηρίζει ότι «ούτε η επιβεβαίωση του ΚΚΕ ούτε η λαϊκή δυσαρέσκεια οδηγεί αυτόματα στην εκλογική ενίσχυση». Παρότι υπενθυμίζει ότι ενίοτε ισχύει και το αντίστροφο: «Η «δικαίωση» κάποιων κομμάτων στην κάλπη δεν επιβεβαίωσε ότι θα ασκήσουν φιλολαϊκή πολιτική». Οσον αφορά τον ΣΥΡΙΖΑ επισημαίνει ότι «το «αριστερό» και «προοδευτικό» περιτύλιγμα μπορεί πρόσκαιρα να βοηθά στην εξαπάτηση, στην ανοχή ή ακόμα και στην αθώωση της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, δεν μπορεί όμως να κρύψει το ταξικό περιεχόμενο της αντιλαϊκής πολιτικής», ενώ για τα στελέχη της κυβέρνησης που δηλώνουν «κομμουνιστές» απαντά πως «καθένας έχει το δικαίωμα στον αυτοπροσδιορισμό όπως και στη συνεχή αυτοδιάψευση».
Πώς γίνεται να είστε υπέρ της απλής αναλογικής και να απορρίπτετε κάθε συνεργασία με τα λοιπά κόμματα;
Η απλή αναλογική δεν είναι για εμάς όχημα συμμετοχής σε αντιλαϊκές κυβερνήσεις αστικής διαχείρισης, όπως αυτές που έχουν ματώσει τον λαό όλα αυτά τα χρόνια. Αντίθετα, η διαχρονική θέση μας για την απλή, ανόθευτη αναλογική, και όχι τη μαϊμού απλή αναλογική που έφερε η κυβέρνηση διατηρώντας το όριο εισόδου του 3%, πηγάζει από το αυτονόητο αίτημα να αποτυπώνεται με ακρίβεια σε έδρες ο εκλογικός συσχετισμός δυνάμεων, δηλαδή αυτό που ψήφισε ο λαός. Γι’ αυτό τον λόγο και δεν μπήκαμε σε παζάρια, παιχνίδια, τακτικισμούς, όπως η κυβέρνηση και όλα τα λοιπά κόμματα που αντιμετωπίζουν τον εκάστοτε εκλογικό νόμο με βάση τι τους συμφέρει κάθε φορά στη διεκδίκηση της κυβερνητικής καρέκλας.
Αφού είναι μαϊμού γιατί το ΚΚΕ τη στήριξε;
Γι’ αυτό τον λόγο, το ΚΚΕ δεν ψήφισε επί της αρχής τον εκλογικό νόμο της κυβέρνησης. Ψήφισε τα άρθρα για την ψήφο στα 17, την κατάργηση του μπόνους και την εφαρμογή των αλλαγών από τις επόμενες εκλογές. Επίσης, κατέθεσε τροπολογία για να καταργηθεί το όριο 3% για την είσοδο στη Βουλή. Αυτό το υποστήριζε παλαιότερα και ο ΣΥΡΙΖΑ, με πρόταση νόμου που είχε καταθέσει τον Μάρτιο του 2012, πριν αρχίσει τις πολλές κωλοτούμπες.
Του εκλογικού νόμου έπεται η συνταγματική αναθεώρηση. Πώς σας φαίνεται η εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας από τον λαό;
Θα οδηγήσει στη διαμόρφωση ενός θεσμού, ο οποίος θα συνεχίσει –όπως και σήμερα, βάσει του συνταγματικού του ρόλου –να επικυρώνει τις αντιλαϊκές αποφάσεις της κυβέρνησης και του Κοινοβουλίου. Και μάλιστα αυτό θα το κάνει με την «άνεση» ή με την «έγκριση» της λαϊκής ψήφου. Ακόμη περισσότερο, μπορεί να οδηγήσει στην ισχυροποίηση αυτού του θεσμού, όχι φυσικά προς το λαϊκό συμφέρον. Αρα μια τέτοια πρόταση, όπως και άλλες που ακούγονται, έχουν στόχο αντιδραστικές προσαρμογές στο πολιτικό σύστημα, ακόμη κι αν λανσάρονται με τον μανδύα της δημοκρατίας.
Θα καταφέρει να ολοκληρώσει τη θητεία της η κυβέρνηση ή βλέπετε σύντομα εκλογές;
Δεν φαίνεται ότι άμεσα θα οδηγηθούμε στην κάλπη, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι και η κυβέρνηση θα ολοκληρώσει τη θητεία της. Κυρίως αυτό θα εξαρτηθεί από την πορεία της κρίσης, της οικονομίας, την πορεία υλοποίησης του τρίτου Μνημονίου, αλλά και από τις γενικότερες εξελίξεις και σε διεθνές επίπεδο και σε επίπεδο ΕΕ.
Ο στόχος του ΚΚΕ για τις επόμενες εκλογές;
Βασικός στόχος του ΚΚΕ παραμένει η ισχυροποίησή του παντού. Και στη Βουλή αλλά πάνω από όλα στο κίνημα, στον καθημερινό αγώνα που πρέπει να δώσει ο λαός μας. Ενα πιο ισχυρό ΚΚΕ θα δώσει τη δυνατότητα στον λαό να παλέψει από καλύτερες θέσεις, έτσι ώστε να ανοίξει ο δρόμος της ανατροπής του σημερινού σάπιου συστήματος, της εξουσίας του κεφαλαίου. Σε αυτό τον δρόμο μπορεί να αποτρέψει τα χειρότερα, να διεκδικήσει βελτίωση της ζωής του. Εχει πλέον την εμπειρία, έχει δοκιμάσει τις άλλες πολιτικές δυνάμεις, πάνω από όλα όμως έχει τη δύναμη να βαδίσει σε έναν τέτοιο ελπιδοφόρο δρόμο.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ επικαλείται συχνά την αριστερή της ταυτότητα, γιατί το ΚΚΕ ενοχλείται;
Πέρα από το πώς αυτοπροσδιορίζεται ο καθένας, υπάρχει και η σκληρή πραγματικότητα που διαψεύδει τον ΣΥΡΙΖΑ. Δεν ξέρω πόσο «αριστερό» είναι να κόβεις συντάξεις, να απογειώνεις τη φορολογία στον λαό, να ετοιμάζεσαι να βάλεις χέρι στα συνδικαλιστικά δικαιώματα, να προσκαλείς το ΝΑΤΟ στο Αιγαίο, να συμφωνείς και να συμμετέχεις στις επεμβάσεις του ΝΑΤΟ στην περιοχή. Το «αριστερό» και «προοδευτικό» περιτύλιγμα μπορεί πρόσκαιρα να βοηθά στην εξαπάτηση, στην ανοχή ή ακόμα και στην αθώωση της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, δεν μπορεί όμως να κρύψει το ταξικό περιεχόμενο της αντιλαϊκής πολιτικής, που υπηρετεί την ΕΕ, το κεφάλαιο και την εξουσία του.
Μα ο υπουργός Εργασίας δηλώνει «κομμουνιστής» και «ταξικός αποστάτης».
Σε λίγο θα πει ότι μαζί με τον ΣΕΒ και τις άλλες εργοδοτικές Ενώσεις θα ανατρέψουν την εξουσία του κεφαλαίου και θα οικοδομήσουν τον σοσιαλισμό. Ο κύριος Κατρούγκαλος εξελίσσεται σε μετρ της συριζαϊκής εξαπάτησης. Οσο προστάτεψε τις συντάξεις, τα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα άλλο τόσο είναι κομμουνιστής. Αλλά είπαμε, ο καθένας έχει το δικαίωμα στον αυτοπροσδιορισμό όπως και στη συνεχή αυτοδιάψευση.
Ενώ το ΚΚΕ είχε προειδοποιήσει εγκαίρως για όσα συνέβησαν στην ελληνική οικονομία, γιατί δεν κατάφερε να δικαιωθεί στην κάλπη;
Ούτε η επιβεβαίωση του ΚΚΕ ούτε η λαϊκή δυσαρέσκεια οδηγεί αυτόματα και στην εκλογική ενίσχυση. Οπως επίσης ισχύει και το αντίστροφο. Η «δικαίωση» κάποιων κομμάτων στην κάλπη δεν επιβεβαίωσε ότι θα ασκήσουν φιλολαϊκή πολιτική. Οταν μάλιστα το κεφάλαιο είναι κυρίαρχο και το σύστημα έχει τη δυνατότητα να στήνει κάλπικα δίπολα και να εναλλάσσει αστικές κυβερνήσεις στη λογική της ανάθεσης. Βεβαίως, πολύ περισσότερος κόσμος από το σημερινό εκλογικό ποσοστό του ΚΚΕ αντιλαμβάνεται ότι η πρότασή του είναι η μόνη φιλολαϊκή, μόνο που δεν είναι αποφασισμένος ακόμα να αγωνιστεί για να γίνει πράξη. Η λαϊκή δυσαρέσκεια μπορεί και πρέπει να συναντηθεί με την πρόταση διεξόδου του ΚΚΕ, όταν μετατραπεί σε ενεργό συμμετοχή και δράση στο εργατικό – λαϊκό κίνημα, συμβολή στη συγκρότηση μιας κοινωνικής λαϊκής συμμαχίας σε αντιμονοπωλιακή – αντικαπιταλιστική κατεύθυνση. Κι εκεί ο καθένας μπορεί να δει ποιος είναι με ποιον, να συμπορευτεί στον δρόμο της ανατροπής με το ΚΚΕ.
Σας ανησυχεί η άνοδος της Ακροδεξιάς στην Ευρώπη; Και στην Ελλάδα για την εκτίναξη της Ακροδεξιάς ευθύνεται η οικονομική κρίση; Ή πρόκειται για μια παθογένεια του ελληνικού πολιτικού συστήματος;
Μεγαλύτερη σημασία από την ανησυχία έχει η ερμηνεία αυτών των φαινομένων. Τα λεγόμενα ακροδεξιά, νεοναζιστικά μορφώματα δεν προέκυψαν από το πουθενά. Ο φασισμός, ο ναζισμός αξιοποιείται και συνδέεται με ισχυρά καπιταλιστικά συμφέροντα και άλλα κέντρα του συστήματος, που στόχο έχουν –μεταξύ άλλων –να διαιρούν τους εργαζόμενους, να παγιδεύουν τη λαϊκή δυσαρέσκεια, για να μένει στο απυρόβλητο το ίδιο το εκμεταλλευτικό σύστημα. Η ίδια η ΕΕ «ευλογεί» τέτοιες δυνάμεις, στηρίζει τους φασίστες σε χώρες της Κεντρικής και της Ανατολικής Ευρώπης, διώκοντας τους πραγματικούς διώκτες του ναζισμού, τους κομμουνιστές και άλλους αγωνιστές. Αλλωστε στην Ιστορία ο ναζισμός επικράτησε σε συνθήκες οικονομικής κρίσης, απαξίωσης του αστικού πολιτικού συστήματος και με τη βοήθεια ισχυρών τμημάτων του κεφαλαίου. Το σίγουρο είναι ότι ένα ισχυρό, ταξικά προσανατολισμένο, εργατικό – λαϊκό κίνημα σε κάθε χώρα μπορεί να σαρώσει αυτές τις δυνάμεις, όπως το έκανε και στο παρελθόν.
Οι πρόσφατες εξελίξεις στην Τουρκία θα επηρεάσουν τη χώρα μας; Διαβλέπετε κάποιο κίνδυνο;
Είναι αφέλεια να πιστεύει κανείς ότι η Ελλάδα μπορεί να αποτελέσει νησίδα σταθερότητας σε μια ταραγμένη περιοχή, όπου συγκρούονται μεγάλα συμφέροντα, ισχυρά καπιταλιστικά κράτη. Αλλωστε και το πραξικόπημα στην Τουρκία αποτελεί έκφραση αυτών των ανταγωνισμών, που επιδρούν και στο εσωτερικό της Τουρκίας. Από αυτή την άποψη, έχει τεράστια ευθύνη η κυβέρνηση αλλά και όλοι όσοι καλλιεργούν αυτή την αυταπάτη και, ακόμη χειρότερα, εμπλέκουν την Ελλάδα ενεργά στους σχεδιασμούς και ανταγωνισμούς στην ευρύτερη περιοχή.
Το κόμμα σας μιλάει διαρκώς για την τελευταία Σύνοδο του ΝΑΤΟ στη Βαρσοβία. Πώς εκτιμάτε την κατάσταση στην ευρύτερη περιοχή;
Για να σας συμπληρώσω, μόνο το κόμμα μας μιλάει για αυτά. Ολα τα λοιπά κόμματα δεν βγάζουν άχνα, αποδεικνύοντας ότι, πέρα από τους καβγάδες τους για τα επιμέρους, στα στρατηγικά ζητήματα –ΝΑΤΟ, ΕΕ, καπιταλιστικός δρόμος ανάπτυξης –έχουν πλήρη ταύτιση. Η Σύνοδος Κορυφής του ΝΑΤΟ στη Βαρσοβία και οι αποφάσεις της, με τη σύμφωνη γνώμη της ελληνικής κυβέρνησης, έχουν χαρακτήρα κανονικής πολεμικής προετοιμασίας. Συγκεντρώνουν ετοιμοπόλεμες στρατιωτικές δυνάμεις προς τις χώρες που συνορεύουν με τη Ρωσία, ενισχύουν την παρουσία του ΝΑΤΟ στην ευρύτερη περιοχή, τη συνέχιση των πολεμικών επιχειρήσεων στη Συρία, την προετοιμασία νέας επέμβασης στη Λιβύη κ.λπ. Αυτοί οι σχεδιασμοί μπορούν να προκαλέσουν πραγματικό ολοκαύτωμα στους λαούς της Ευρώπης και γενικότερα. Γι’ αυτό απαιτείται να δυναμώσουμε την πάλη ενάντια στην εμπλοκή της Ελλάδας στα νατοϊκά θερμοπολεμικά σχέδια, για την έξοδο της χώρας από τη νατοϊκή σφηκοφωλιά και κάθε ιμπεριαλιστική συμμαχία, ώστε να γίνει πράξη το σύνθημα «ούτε γη ούτε νερό στους φονιάδες των λαών».
Μια τελευταία ερώτηση που αφορά το πρόσφατο παρελθόν. Τελικώς, μήπως ήταν συντηρητικό από την πλευρά του ΚΚΕ να μην ψηφίσει το σύμφωνο συμβίωσης για τα ομόφυλα ζευγάρια;
Αντίθετα. Βαθιά συντηρητική και αντιδραστική είναι η λογική που προβάλλεται μέσα από το σύμφωνο συμβίωσης, που ουσιαστικά προτείνει στον ομόφυλο ή στον ετερόφυλο να λύσει το ατομικό του δικαίωμα μέσω κάποιου άλλου. «Υπόγραψε σύμφωνο συμβίωσης για να έχεις ασφάλιση, για να μπορείς να πας στο νοσοκομείο, για να εξασφαλίσεις τα ψίχουλα της σύνταξης χηρείας» προπαγανδίζουν «οι υπέρμαχοι των ατομικών δικαιωμάτων», αντί να διεκδικήσουν το καθολικό δικαίωμα στην κοινωνική ασφάλιση, στη δημόσια δωρεάν υγεία κ.λπ. Στην ουσία παραδέχονται παθητικά ότι η οικογένεια σήμερα βασίζεται σε έναν οικονομικό, κοινωνικό και πολιτιστικό καταναγκασμό. Πέρα από το ότι ανοίγει τον δρόμο για την υιοθεσία παιδιών από ομόφυλα ζευγάρια, που δεν μας βρίσκει σύμφωνους, όπως και το μεγαλύτερο μέρος του λαού.
