Πολλές φορές εκείνοι που ετοιμάζονται να αντιμετωπίσουν μια κρίση στην οικονομία καθυστερούν να προσαρμοστούν στις νέες συνθήκες και βασίζονται μόνο στις εμπειρίες του παρελθόντος.

Μετά το 2008 το διεθνές εποπτικό πλαίσιο έχει αλλάξει προς το καλύτερο. Ομως παρά τις αλλαγές αυτές, κανείς δεν μπορεί να προβλέψει τα ζωώδη ένστικτα που επικρατούν πολλές φορές στις αγορές όταν ξεσπάει μια κρίση. Για παράδειγμα, η αμερικανική επιτροπή κεφαλαιαγοράς χρειάστηκε έξι χρόνια μετά το ξέσπασμα της κρίσης του 2008 για να αντιμετωπίσει την ευπάθεια συλλογικών επενδυτικών σχημάτων όπως είναι τα λεγόμενα money marker funds. Οι αλλαγές στο κανονιστικό πλαίσιο τέτοιων προϊόντων έχουν έναν κύριο στόχο. Οχι να διασφαλίζεται πλήρως η επένδυση αλλά να προστατεύεται η αγορά από κινήσεις πανικού. Στόχος είναι οι ξαφνικές ρευστοποιήσεις επενδυτικών προϊόντων από κάποιους επενδυτές να μην πλήττουν τους υπόλοιπους που αποφάσισαν να κρατήσουν αμετάβλητη τη θέση τους και να μην πουλήσουν.

Οσο έχουμε ένα οικονομικό σύστημα που παράγει ανάπτυξη με το να ανταμείβει μεταξύ άλλων επενδυτές θα υπάρχει πάντα ο κίνδυνος να υπάρχουν τέτοιες εξελίξεις που να δημιουργούν αναστάτωση στις αγορές. Οι εποπτικές Αρχές οφείλουν να αντισταθμίζουν όλους τους πιθανούς κινδύνους οι οποίοι στην πορεία μπορεί να αποσταθεροποιήσουν το σύστημα. Για παράδειγμα, ελήφθησαν μέτρα για να προστατεύονται στο μέτρο του δυνατού τα money market funds. Οι εποπτικές Αρχές όμως θα πρέπει να είναι πάντα έτοιμες να προσαρμοστούν και σε τυχόν νέες προκλήσεις που δημιουργούνται, αφού όσα μέτρα και αν πάρει κανείς στο τέλος κάθε αγορά και κάθε κρίση έχει τα δικά της ιδιαίτερα χαρακτηριστικά.

Ο Ρόμπερτ Σίλερ είναι νομπελίστας Οικονομικών, καθηγητής Οικονομικών στο Πανεπιστήμιο Γέιλ και έχει συμβάλει στη δημιουργία του δείκτη τιμών κατοικιών Case-Shiller στις ΗΠΑ