Οι περισσότεροι έχουν συνδέσει τις χώρες του Κόλπου με μια καλή θέση εργασίας στην κυβέρνηση, με τα φθηνά καύσιμα, με την απόκτηση σπιτιού χωρίς να χρειάζεται στεγαστικό δάνειο, με τη διαμονή σε ξενοδοχεία πέντε αστέρων και με ψώνια ειδών πολυτελείας.

Οσα θεωρούνταν μέχρι σήμερα δεδομένα σε αυτές τις πετρελαιοπαραγωγούς χώρες με τα πλούσια κοιτάσματα σε μαύρο χρυσό, τώρα αλλάζουν. Οι χώρες του Κόλπου αρχίζουν να θυμίζουν όλο και περισσότερο τον δυτικό κόσμο, όπου τα τελευταία χρόνια γίνονται συνεχείς περικοπές δαπανών, αυξήσεις φόρων, απεργίες και μειώσεις θέσεων εργασίας. Η κατάρρευση τιμών του μαύρου χρυσού έχει αρχίσει να προκαλεί σπάνιες αντιδράσεις από τους κατοίκους και τους εργαζομένους των πετρελαιοπαραγωγών χωρών, ιδιαίτερα τους νέους.

Πρώτη φορά εδώ και δύο δεκαετίες στο Κουβέιτ 13.000 εργαζόμενοι σε διυλιστήρια κατέβηκαν σε απεργία για να διαμαρτυρηθούν για μειώσεις αποδοχών και επιδομάτων. Στη Σαουδική Αραβία, όπου πριν από λίγες ημέρες παρουσιάστηκε κυβερνητικό σχέδιο για απεξάρτηση των κρατικών εσόδων από τις πωλήσεις πετρελαίου, πολλοί έχουν αρχίσει να παραπονιούνται για την αύξηση στο κόστος του νερού. Ακόμη και στο Κατάρ που θεωρείται η πλουσιότερη χώρα στον κόσμο, η κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι καταργούνται επιδοτήσεις στις τιμές της βενζίνης.

Η πραγματικότητα έχει αλλάξει για τους κατοίκους των περιοχών αυτών, ιδιαίτερα για όσους είναι μικρής ηλικίας. Οσοι είναι κάτω από 30 χρόνων αντιστοιχούν σε ποσοστό άνω του 50% του πληθυσμού των 44 εκατ. ανθρώπων που ζουν στις έξι μοναρχίες του Κόλπου. Μπορεί τα πλούτη να συνεχίζουν να ρέουν άφθονα στο Κατάρ και στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, αλλά αλλού οι κάτοικοι θα πρέπει να αρχίσουν να συνηθίζουν να ζουν με λιγότερα. Στο Ομάν λ.χ., υπάρχουν αρκετά παραδείγματα νέων που αναζητούν θέσεις εργασίας, ιδιαίτερα στο Δημόσιο, αλλά δεν μπορούν να βρουν επειδή έχουν παγώσει οι προσλήψεις.

© Bloomberg News

Σε χώρες του Κόλπου υπάρχει άγραφη συμφωνία ότι οι πληθυσμοί παραχώρησαν τη λειτουργία της κυβέρνησης σε οικογένειες που ασκούν σήμερα εκεί την εξουσία με αντάλλαγμα να μην υπάρχει φορολογία και να απολαμβάνουν όλοι τα πλούτη. Σήμερα όμως το παραδοσιακό αυτό «κοινωνικό συμβόλαιο των χωρών του Κόλπου», όπως αποκαλείται, είναι πιο εύθραυστο από ποτέ.