Προτιμώ στο ερώτημα που μου θέτουν επειγόντως «ΤΑ ΝΕΑ» να απαντήσω με αριθμούς. Η σύνταξή μου έπειτα από τριάντα πέντε χρόνια στο δημόσιο πανεπιστήμιο, στο χέρι, ανέρχεται σε 1.400 ευρώ τον μήνα, συν 330 η επικουρική.
Τα υπόλοιπα εισοδήματά μου –μεταξύ των οποίων και η αμοιβή της πολυλογίας μου στον ΔΟΛ –δεν υπερβαίνουν τις 12.000 ευρώ τον χρόνο.
Συγγνώμη, αλλά η αυτοπαγίδευσή μου –για μια ακόμη φορά –στον υπογράφοντα που όλα τα ξέρει και για όλα απαντά στη συγκεκριμένη περίπτωση του Ασφαλιστικού δεν λειτουργεί.
Το γράφω ευθέως: Δεν με απασχολεί η σημειολογία του Τσίπρα ή του τρομαγμένου Μητσοτάκη στη Βουλή, ούτε η γλώσσα του σώματός τους. Αρκετά στη ζωή μου από γλώσσα και γραφή.
Με ενδιαφέρει, και γι’ αυτό παρακολούθησα τη συζήτηση στην τηλεόραση, να μη μειωθεί, όπως συνέβη τετράκις, η κύρια σύνταξή μου.
Ο Βρούτσης και ο Κατρούγκαλος μού είναι αντιπαθείς. Και ως σωματότυποι και ως ιδεότυποι. Επιθυμώ να μη βρεθώ με τους 300.000 πρόσφυγες σε στρατόπεδο συνταξιούχων, έστω κι αν είναι στη Μύκονο.
ΥΓ: Διερωτώμαι, τέλος, γιατί ο Μητσοτάκης πάει χωρίς πρόταση; Φοβάται; Του το είπαν οι δανειστές ή δεν έχει τι να πει;