Αναζήτηση
Οσο μικρότερος είναι ο αριθμός των μεγάλων δυνάμεων τόσο πιο σταθερό είναι το σύστημα. Ολόκληρος Ψυχρός Πόλεμος και δεν έγινε πυρηνικό ολοκαύτωμα επειδή το σύστημα ήταν διπολικό και η ισορροπία ισχύος και τρόμου που προέκυψε από αυτό εγγυήθηκε την επιβίωσή του αντί της αυτοκαταστροφής του.
Ενα εγχώριο δίπολο ήθελε ιδανικά και ο Αλέξης Τσίπρας για να συνεχίσει να ηγεμονεύει στο πολιτικό σκηνικό. Από τη μια ο ίδιος (με ή χωρίς τον ΣΥΡΙΖΑ όπως τον ξέρουμε) και οι σοσιαλδημοκρατικές δυνάμεις της ευρύτερης Κεντροαριστεράς και από την άλλη η Κεντροδεξιά, θα μπορούσαν να εγγυηθούν μια κάποια σταθερότητα ή, τουλάχιστον, την ευταξία του συστήματος εν μέσω μνημονιακής αναρχίας.
Οι εξελίξεις στη ΝΔ σπάνε αυτό το σχήμα. Το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης μοιάζει αυτές τις ημέρες, στην καλύτερη περίπτωση, με παρωδία παιγμένη από ερασιτέχνες. Στη χειρότερη, η ΝΔ μοιάζει να οδεύει με δική της πρωτοβουλία προς την αυτοδιάλυσή της σαν έτοιμη από καιρό.
Βραχυπρόθεσμα ο Αλέξης Τσίπρας είναι ο μόνος κερδισμένος από τη χαοτική κατάσταση στη ΝΔ. Θα μπορέσει να περάσει επώδυνα μέτρα και κυρίως το Ασφαλιστικό, χωρίς να έχει απέναντί του θεσμική αντιπολίτευση. Η σπουδή με την οποία η κυβέρνηση ετοιμάζεται για τη μάχη του Ασφαλιστικού, τη στιγμή που δεν έχει επιδείξει τον ίδιο ζήλο για δευτερεύουσες και εύκολες μνημονιακές εκκρεμότητες, δεν είναι καθόλου άσχετη με τις εξελίξεις στη ΝΔ. Κι ας υποστηρίζει το Μαξίμου ότι ενδιαφέρεται για συνεννόηση με τους πολιτικούς αρχηγούς για τα μεγάλα ανοιχτά θέματα.
Ο Τσίπρας είναι μόνος, καθώς η Βουλή πορεύεται ήδη μέσα σε ένα πρωτοφανές αντιπολιτευτικό κενό. Ωστόσο, μηδένα προ του τέλους μακάριζε. Η γαλάζια γελοιοποίηση μπορεί να έχει ρίξει στα πατώματα τη ΝΔ, αλλά οι εξελίξεις στην αξιωματική αντιπολίτευση δεν θα μείνουν στα ευρύχωρα γραφεία της Συγγρού. Θα επηρεάσουν ολόκληρο το πολιτικό σύστημα.
Οχι μόνο επειδή η φύση απεχθάνεται τα κενά. Αλλά και επειδή αν η ΝΔ δεν συνέλθει και δεν σοβαρευτεί, τόσο οι μετριοπαθείς πολιτικές δυνάμεις του Ναι του Ιουλίου όσο και οι συντηρητικοί ψηφοφόροι που ενδέχεται να μείνουν χωρίς σοβαρή εκπροσώπηση, θα αναζητήσουν πολιτική στέγη.
Ποιος ξέρει. Μπορεί η κρίση στη ΝΔ να είναι μια ευκαιρία ανασύνταξης του περίφημου (προοδευτικού) μεταρρυθμιστικού Κέντρου που μέχρι στιγμής το έχουν φάει τα μαύρα σκοτάδια των προσωπικών στρατηγικών. Θα μπορούσε αυτό να αποτελέσει τον πυλώνα της σοβαρής αντιπολίτευσης.
Θα είναι η ψηφοφορία για το Ασφαλιστικό, όταν αυτό έρθει στη Βουλή –και δεν αποκλείεται να έρθει εντός του Δεκεμβρίου –η D-Day της κυβέρνησης, ή μήπως της αντιπολίτευσης; Η νεκροψία θα δείξει.
Ο Ναπολέων είχε πει ότι νικητής σε μια μάχη βγαίνει αυτός που καταφέρνει να ελέγξει το χάος, και το δικό του, και των εχθρών του. Στην προκειμένη, μοιάζει περισσότερο σαν κανένας να μην μπορεί να ελέγξει τίποτα.
