Αναζήτηση
Η Παγκόσμια Ημέρα Καρδιάς εορτάζεται μία φορά τον χρόνο, έχοντας ως στόχο να υπενθυμίζει σε κάθε άνθρωπο ότι πρέπει να προσέχει ιδιαιτέρως το όργανο εκείνο που η λειτουργία του ταυτίζεται με την ίδια του τη ζωή. Ομως η υγεία της καρδιάς δεν πρέπει να μας απασχολεί μία ημέρα τον χρόνο, αλλά όλες.
Θεωρητικά οι καρδιοπάθειες θα εξαφανιστούν όταν αρχίζουν να εφαρμόζονται με επιτυχία οι γονιδιακές θεραπείες, με τις οποίες θα αναγνωρίζουμε και θα αλλάζουμε τα παθολογικά γονίδια.
Ομως αυτές καθυστερούν να μπουν στη ζωή μας, γιατί η μέχρι τώρα έρευνα έδειξε ότι πρόκειται για σύνθετο θέμα, αφού τα γονίδια όχι μόνον αλληλεπιδρούν μεταξύ τους αλλά υπάρχουν και οι μεταλλάξεις και οι πολυμορφισμοί τους, που επηρεάζονται άμεσα από τις περιβαλλοντικές συνθήκες (λ.χ. κλίμα, τρόπος ζωής, διατροφή, καθημερινές συνήθειες).
Ελπίζουμε ότι αυτά τα προβλήματα θα επιλυθούν μια ημέρα, οπότε ο ιατρός θα μπορεί να παρεμβαίνει για να διορθώνει τη γονιδιακή ταυτότητα κάθε ατόμου.
Μέχρι τότε όμως, υποχρεωτικά, βάση των θεραπειών θα αποτελούν η πρόληψη και η προληπτική θεραπεία, ιδιαίτερα για τα άτομα εκείνα που αναγνωρίζεται από το οικογενειακό ιστορικό τους ότι διατρέχουν μεγάλο κίνδυνο να νοσήσουν.
Ετσι, κάθε φορά που εορτάζεται η Παγκόσμια Ημέρα Καρδιάς προκαλούνται ευρύτατες επιστημονικές συζητήσεις από όλες τις επιστημονικές εταιρείες, που αποσκοπούν να ευαισθητοποιήσουν το κοινό αλλά και τα κράτη για το πώς πρέπει να αντιδρούν ώστε να προστατέψουν το πολυτιμότερο όργανο του ανθρώπινου οργανισμού.
Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας προειδοποιεί ότι το κάπνισμα θα πρέπει άνθρωποι και κυβερνήσεις να το πολεμούν ως την πιο καταστροφική συνήθεια του ανθρώπου. Το βάδισμα τουλάχιστον δυόμισι – τρεις ώρες την εβδομάδα πρέπει να αποτελεί στόχο όχι μόνο κάθε ατόμου αλλά και των κυβερνήσεων, το ίδιο και η καταπολέμηση της παχυσαρκίας.
Οι υποχρεώσεις κάθε κράτους όσον αφορά την πρόληψη δεν είναι αμελητέες. Το νομοθετικό πλαίσιο και κυρίως η εφαρμογή του μπορεί να συμβάλουν στο να αποτρέψουν τον καταστροφικό τρόπο ζωής των πολιτών τους.
Το άτομο είναι πάντα υπεύθυνο για τον τρόπο ζωής του, όμως το κράτος είναι εκείνο που το βοηθά να επιλέξει τον σωστό τρόπο, αρχίζοντας την εκπαίδευση πάνω στο θέμα αυτό από τη βασική εκπαιδευτική βαθμίδα που είναι το δημοτικό σχολείο.
