«Σε είδα στον Μαραθώνιο της Βοστώνης. Ησουν ψηλός, μελαχρινός, γοητευτικός μεσήλικος. Με φίλησες. Μετάνιωσα που δεν ζήτησα το τηλέφωνό σου. Θέλω να σε ξαναδώ». Αν η Αμερικανίδα Μπάρμπαρα Τατζ που είχε τερματίσει στον μεγάλο αγώνα τρεξίματος είχε βάλει προσωπική αγγελία στα «Νέα του Μαραθωνίου» προκειμένου να βρει τον άγνωστο άνδρα που τη φίλησε κατά τη διάρκεια της κούρσας της, κάπως έτσι θα ήταν η καταχώρισή της.
Η 55χρονη δρομέας από το Λέικλαντ του Τενεσί, όταν έκανε τη βαλίτσα της για τη Βοστώνη, «πακετάρισε» κι ένα στοίχημα με τις κόρες της. Τα κορίτσια της την προκάλεσαν να φιλήσει έναν άνδρα από τους θεατές του αγώνα τη στιγμή που θα περνάει από την περιοχή του Γουέλσλεϊ. Εβαλαν όρο μάλιστα να τους δείξει φωτογραφικά πειστήρια του «εγκλήματος».
Οι κόρες τής Τατζ δεν διάλεξαν τυχαία το συγκεκριμένο στοίχημα. Βάλθηκαν να σπάσουν ένα ανδρικό μονοπώλιο, αντιστρέφοντας τους κανόνες. Εδώ και δεκαετίες υπάρχει η παράδοση για τους άνδρες δρομείς που τρέχουν στον Μαραθώνιο της Βοστώνης να παίρνουν δυνάμεις για να τερματίσουν φιλώντας κάποιο από τα κορίτσια του Γουέλσλεϊ τα οποία παρατάσσονται κατά μήκος της διαδρομής στην περιοχή. Η συνήθεια αυτή λέγεται πως ξεκίνησε με την πρώτη διοργάνωση το 1897, όταν οι φοιτήτριες του τοπικού πανεπιστημίου ανύψωναν το ηθικό των μαραθωνοδρόμων με φιλιά στον αέρα και μπόλικες φωνές. Πώς αλλιώς θα σχημάτιζαν το «τούνελ των στριγκλιών», όπως λέγεται σήμερα η συγκεκριμένη περιοχή και η φασαρία που κάνουν ακούγεται από ένα μίλι μακριά;
Η Μπάρμπαρα, λοιπόν, είδε το δικό της φως στο τούνελ μόλις εντόπισε τον άνδρα που την ενδιέφερε στο κοινό. «Πέρασα τα κορίτσια του Γουέλσλεϊ και έτρεξα ακόμη ενάμισι μίλι. Σκέφτηκα πως ήμουν εκτός της περιοχής αλλά είδα έναν ψηλό, γοητευτικό άνδρα. Και όπως μερικές φορές μιλάς πριν να το καλοσκεφτείς, έτσι κι εγώ πετάχτηκα μπροστά του» ανέφερε μιλώντας σε αμερικανικά έντυπα. Αφού τον ρώτησε σε ποιο προάστιο βρισκόταν και βεβαιώθηκε ότι δεν είχε φύγει μακριά, του μίλησε για το στοίχημα και ζήτησε τη βοήθειά του. Εκείνος κολακευμένος δέχτηκε να τη φιλήσει την ώρα που ένας άλλος θεατής απαθανάτιζε το γεγονός.
«Προτού το καταλάβω τον φιλούσα στα χείλη. Με φίλησε κι αυτός κάνα δυο φορές ακόμη. Το κρατήσαμε ώσπου να βεβαιωθούμε ότι έχουμε τις φωτογραφίες» παραδέχτηκε η δρομέας που πήρε διαζύγιο από τον σύζυγό της έπειτα από 25 χρόνια γάμου. Με τη σιγουριά της νικήτριας, τουλάχιστον στο στοίχημα, η Τατζ συνέχισε το τρέξιμό της. Μέχρι να περάσει την αψίδα του τερματισμού, έπειτα από 4 ώρες, 15 λεπτά και 21 δευτερόλεπτα προσπάθειας, σκεφτόταν τον άνδρα με το ωραίο χαμόγελο και μετάνιωνε που δεν ζήτησε τον αριθμό του. «Αυτό το ηλίθιο φιλί έδωσε φτερά στα πόδια μου» δήλωσε.
Γυρνώντας σπίτι χωρίς τα στοιχεία επικοινωνίας του άνδρα, οι κόρες της αποφάσισαν να αναλάβουν και πάλι δράση. Ως δώρο για τα 55α γενέθλια της μητέρας τους, έστειλαν τη φωτογραφία του φιλιού μαζί με την ιστορία του σε εφημερίδες, ελπίζοντας στην αναμετάδοση του περιστατικού και στην αποκάλυψη της ταυτότητάς του.
Δυστυχώς για εκείνη, όμως, το δρομικό παραμύθι της δεν είχε happy end. Ο άνδρας παρουσιάστηκε τελικά στον Τύπο. Αλλά διά του αντιπροσώπου του. Της συζύγου του δηλαδή! Θέλοντας να διατηρήσει την ανωνυμία του ζευγαριού, η γυναίκα έστειλε επιστολή στην εφημερίδα «Γουέλσλεϊ Τάουνσμαν» διακωμωδώντας το γεγονός. Η ίδια έτρεχε τον πρώτο της Μαραθώνιο στη Βοστώνη, αναγκάζοντας τον άνδρα της να πάρει τους δρόμους για να την υποστηρίξει και τελικά να βρεθεί να περνάει τον χρόνο του ώσπου να τη δει να έρχεται φιλώντας ξένες δρομείς.
«Οταν η ιστορία βγήκε στις ειδήσεις ξαφνιαστήκαμε αρκετά. Δεν είμαι νευριασμένη. Πιστέψτε με, οι φίλοι μας ξεσάλωσαν με αυτή την ιστορία κι εγώ διασκέδασα βλέποντας να πειράζουν τον σύζυγό μου» παραδέχθηκε, χωρίς βέβαια να αναφέρει αν έπεσε και λίγο παντόφλα στο σπίτι. Ισως από εδώ και πέρα ο άνδρας της θα κάθεται στις πίσω σειρές των θεατών στους επόμενους αγώνες. Αλλωστε, η Τατζ δεν θα τον αναζητά.
