Η διαπραγμάτευση είναι μια μακρά και επίπονη διαδικασία, η οποία έχει ως απώτερο στόχο τη συμφωνία μεταξύ των ενδιαφερομένων. Αυτοί που συμμετέχουν πρέπει να είναι έτοιμοι να υποχωρήσουν, να διαφωνήσουν, να συμβιβαστούν, μέσω μιας διαδικασίας η οποία έχει στόχους επίτευξης, ώστε να είναι σαφές και το πλαίσιο.

Η ελληνική κυβέρνηση δηλώνει σε όλους τους τόνους ότι έχει εντολή να διαπραγματευθεί με τους δανειστές, ώστε να επιτύχει καλύτερους όρους από την προηγούμενη κυβέρνηση, υπό τον πολύ αυστηρό όρο της παραμονής στο ευρώ. Το ερώτημα που προκύπτει είναι γιατί αυτούς τους τέσσερις μήνες επανέρχεται σταθερά η απειλή της ρήξης; Μοιάζει παράλογη αυτή η αντιφατική στάση εν μέσω μιας, πραγματικά, δύσκολης διαπραγμάτευσης και δημιουργεί σύγχυση σε αυτούς που συμμετέχουν ή την παρακολουθούν.

Ο υπουργός Οικονομικών Γιάνης Βαρουφάκης, μέχρι πρότινος επικεφαλής, επέτεινε αυτή τη σύγχυση όταν σε δύο συνεχόμενες προτάσεις κατάφερε να μπερδέψει, στην καλύτερη περίπτωση, και τον πιο καλόπιστο παρατηρητή. Στην αρχή επανέλαβε το επιχείρημα ότι δεν μπορείς να επικαλείσαι τη ρήξη εάν δεν είσαι έτοιμος να την κάνεις και αμέσως μετά απαντώντας σε ερώτηση τόνισε ότι η ρήξη δεν ήταν ποτέ στην ατζέντα της κυβέρνησης.

Αυτή η στάση δημιουργεί πολλά ερωτηματικά για τις επιλογές της κυβέρνησης και του Πρωθυπουργού, από τη στιγμή που ο κ. Βαρουφάκης μάλλον δεν αποφασίζει μόνος του τη διαπραγματευτική τακτική. Η επιμονή στην επιλογή της πολιτικής λύσης στο πλαίσιο της διαπραγμάτευσης, αγνοώντας τα τεχνικά ζητήματα, δείχνει άγνοια της λειτουργίας της Ευρωπαϊκής Ενωσης, αλλά και των όρων στο διεθνές περιβάλλον.

Δεν ξέρω με ποια λογική η κυβέρνηση επέλεξε αυτό τον τρόπο διαπραγμάτευσης, αλλά είναι πλέον φανερό ότι είναι αποτυχημένη και τώρα καλείται να κλείσει τη συμφωνία υπό πίεση και με ελάχιστα ή και καθόλου χρηματικά διαθέσιμα. Αλλωστε όλες οι ενέργειές της το τελευταίο διάστημα αποκαλύπτουν τη δεινή της θέση, δυσχεραίνοντας την ήδη δύσκολη θέση της.

Στους τέσσερις αυτούς μήνες η κυβέρνηση εγκατέλειψε την κύρια διαπραγματευτική της γραμμή για συμφωνία γέφυρα, η οποία θα οδηγούσε στη «μεγάλη» συμφωνία και τώρα ζητά συμφωνία «πακέτο», χωρίς να λαμβάνει υπόψη της τη συμφωνία της 20ής Φεβρουαρίου που μοιάζει, υπό τις παρούσες συνθήκες, ιδανική.

Το momentum για την κυβέρνηση μοιάζει να έχει χαθεί και η έντιμη και αμοιβαία επωφελής συμφωνία μοιάζει με ουτοπία.

Ο Λευτέρης Παπαγιαννάκης είναι δημοτικός σύμβουλος του Δήμου Αθηναίων