Αναζήτηση
Πολλές φορές φθάνουν στη στήλη ερωτήματα, μερικά από τα οποία είναι ιδιαίτερα σημαντικά.
Συγκεκριμένα, ένας καρδιοπαθής από αυτούς που διαβάζουν και σερφάρουν στο Internet για να μάθουν περισσότερα για την πάθησή τους ερωτά τη στήλη:
«Εφόσον εσείς οι καρδιολόγοι λέτε ότι οι μικρές στενώσεις (αθηρωματικές πλάκες) των στεφανιαίων αρτηριών είναι αυτές που είναι οι πλέον επικίνδυνες, αυτές που ευκολότερα σπάνε και δημιουργούν εμφράγματα, γιατί να μη τις ισοπεδώνετε με την αγγειοπλαστική προληπτικά, κάνοντας σε όλους τους ενήλικες ή μεσήλικες μια στεφανιογραφία για να τις δείτε;».
Είναι εύλογη η απορία του. Ομως, η στεφανιογραφία απεικονίζει τις αθηρωματικές πλάκες (στενώσεις) που προβάλλουν μέσα στον αυλό της αρτηρίας. Απεικονίζει ουσιαστικά τον αυλό της αρτηρίας και όχι το τοίχωμα. Δεν δείχνει τις αθηρωματικές πλάκες του τοιχώματος της αρτηρίας.
Τις βλάβες του τοιχώματος απεικονίζει ειδική τομογραφία που λέγεται και αξονική στεφανιογραφία. Οι βλάβες αυτές κάποια στιγμή μεγαλώνουν και προκαλούν στένωση στον αυλό της στεφανιαίας αρτηρίας ή ανεύρυσμά της και δεν μπορούν να αντιμετωπισθούν επεμβατικά παρότι ανά πάσα στιγμή είναι επικίνδυνες. Αυτές μόνο με φαρμακευτική θεραπεία αντιμετωπίζονται.
Αλλωστε, η αγγειοπλαστική σε συνδυασμό με τοποθέτηση stent (μεταλλικό πλέγμα) δεν είναι άμοιρη επιπλοκών. Σε ορισμένους αρρώστους και ιδιαίτερα στους διαβητικούς έχει σοβαρές επιπλοκές όπως είναι η επαναστένωση της αρτηρίας ή η θρόμβωση του stent.
Ετσι, ένας άνθρωπος χωρίς συμπτώματα μπορεί μετά την προληπτική επέμβαση να αποκτήσει συμπτώματα από τυχόν επαναστένωση ή έμφραγμα του μυοκαρδίου, ακόμα και αιφνίδιο θάνατο.
O Andreas Gruntzig την δεκαετία του ‘80 ήταν ο πρώτος που επιχείρησε την αγγειοπλαστική (μπαλονάκι) των στεφανιαίων με στόχο να ισοπεδώνει όλες τις στενώσεις για να απαλλάξει τον άνθρωπο από το έμφραγμα και τον αιφνίδιο θάνατο. Ομως, τόσο ο ίδιος όσο και εκατοντάδες μελέτες που ακολούθησαν έδειξαν ότι ο δρόμος της προληπτικής επεμβατικής θεραπείας ήταν λάθος και τελικά εγκαταλείφθηκε.
Αντίθετα, οι εξελιγμένες σύγχρονες θεραπείες και ειδικά οι στατίνες αποδείχθηκαν το «φάρμακο του αιώνα», αφού με τη χρήση τους επιτεύχθηκε ελάττωση των εμφραγμάτων και των θανάτων σε ποσοστό που κυμαίνεται στο 35% – 40%, δηλαδή σε ποσοστό περίπου διπλάσιο από αυτό που επιτυγχάνουν όλες οι επεμβατικές μέθοδοι (Bypass – αγγειοπλαστική) μαζί.
