It girl για πάντα!

Πάντως το ένστικτό της να συμμετάσχει το 1992 στο σόου του νέου τότε σχεδιαστή Μαρκ Τζέικομπς ήταν αλάνθαστο. Το αδιάφορο, αποσυνδεδεμένο από τον περίγυρο ύφος τής 17χρονης Κλόε ταίριαζε με την εποχή την οποία ο Τζέικομπς πέτυχε να αποδώσει στην γκραντζ νεανική συλλογή του για τον οίκο Perry Ellis. Το γύρισμα της εποχής καταγράφηκε στο βιντεοκλίπ του τραγουδιού «Sugar Kane» των Sonic Youth. Και η Κλόε Σέβινι συνέχισε να είναι η αντιστάρ στις σελίδες των εντύπων νεανικής κουλτούρας μέσα από τις φωτογραφίσεις μόδας που αποκαθήλωναν το γκλάμορ στυλ που είχε προηγηθεί.

ΑΥΘΑΔΕΙΑ ΚΑΙ ΑΝΥΠΑΚΟΗ. Η νεοεισερχόμενη ηθοποιός – μοντέλο – μούσα είχε αναλάβει στις σελίδες των περιοδικών «i-D», «Interview», «The Face», «Sassy», «Details», «Purple», «Self Service» να δείξει τη σημασία του στυλ που κυκλοφορεί ελεύθερο στους δρόμους. Ενα στυλ που τότε ξένιζε με την παράταιρη αυθάδειά του στους χρωματικούς τόνους και την ανυπακοή του στους ορισμούς κλασικής κομψότητας. Την εποχή της δυναστείας των τοπ μόντελ και της διαδεδομένης σεξουαλικότητας σύμφωνα με τις αναλογίες της Πάμελα Αντερσον, διάσημης από τις εμφανίσεις της στην τηλεοπτική σειρά «Baywatch», η Κλόε Σέβινι είχε την έμπνευση να ντύνεται διαφορετικά. Και να επιχειρεί τον αδιανόητο τότε συνδυασμό σακάκι σμόκιν με τιγρέ τιρμπάν, δερμάτινο σορτς και δικτυωτό μαύρο καλσόν.

Τον Νοέμβριο του 1994 ο αμερικανός συγγραφέας – χρονικογράφος της Νέας Υόρκης Τζέι ΜακΙνερνι γράφει για εκείνη ένα πολυσέλιδο κείμενο στο πρώτο τεύχος αφιερωμένο στη μόδα του περιοδικού «The New Yorker». Ενθουσιασμένος από την εμφάνισή της και από το κριτικό πνεύμα με το οποίο του ανέλυσε τη βαθμολογία της για το σύστημα της μόδας –«ο Αρμάνι απευθύνεται σε γηραιές κυρίες, ο Λάγκερφελντ κατέστρεψε με τις μίνι τουίντ φούστες τον οίκο Chanel» -, ο ΜακΙνερνι περιγράφει τη συνάντησή τους σε ένα καφέ. Και αναδεικνύει την κοπέλα από το Ντάριεν του Κονέκτικατ στο πιο κουλ κορίτσι της πόλης.