Μια νέα πολιτική ιδέα κυοφορείται. Η δημιουργία ενός ευρωπαϊκού μετώπου το οποίο θα αντιμετωπίσει, σε περίπτωση καταιγιστικών εξελίξεων και νέων εκλογών, τη σύμπραξη ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ.

Εκ πρώτης όψεως, αποτελεί μια ελκτική πρόταση. Ορθολογισμός εναντίον λαϊκισμού. Αλήθεια αντί ψεύδους. Ευρώ και Ευρώπη κατά δραχμής και απομονωτισμού. Οι έμπειροι διαχειριστές, εμπλουτισμένοι με στοιχεία ανανέωσης, αναγνωρίζουν λάθη, κάνουν αυτοκριτική και επανέρχονται σοφότεροι. Το εγχείρημα αφορά τη Νέα Δημοκρατία, Το Ποτάμι και το ΠΑΣΟΚ. Αριθμητικά φαίνεται εφικτό. Οι τρεις άθροισαν 38,54% (έναντι 41.09% της κυβερνητικής πλειοψηφίας) τον Ιανουάριο. Η μοιρασιά είναι εύκολη και δέλεαρ περίπου 60 έδρες. Εύκολα θα βρεθεί ένας σοβαρός άνθρωπος να αναλάβει την πρωτοκαθεδρία.

Σε μια δεύτερη ανάγνωση, επιδιώκεται ένας νέου τύπου διπολισμός. Ο προηγούμενος μεταξύ των δύο αστικών παρατάξεων εξελίχθηκε σε μακρά περίοδο ανάπτυξης, με τον λαϊκισμό να τις διαπερνά οριζόντια, χωρίς να επικρατεί απόλυτα, είτε στη Νέα Δημοκρατία είτε στο ΠΑΣΟΚ. Τώρα είμαστε στη δραματικότερη φάση της ύφεσης και συνυπάρχει απόλυτη κυριαρχία του λαϊκισμού στους ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ. Το ενδεχόμενο μιας σύμπτυξης της αντιπολίτευσης οδηγεί σε εμφυλιοπολεμικό κλίμα με πιθανότερο νικητή έναν συσπειρώμενο λαϊκισμό που θα έχει όπλο το ευκολόπεπτο ψεύδος «φταίνε οι έξω και οι εδώ συνεργάτες τους» και καθοριστική συνέπεια την επιτάχυνση των εξελίξεων που θα μετατρέψουν τον ΣΥΡΙΖΑ σε ισχυρό εθνικολαϊκό κόμμα.

Η πέραν της κυβερνητικής συνεργασίας συμμαχία σε κομματικό επίπεδο των παραδοσιακών αντιπάλων θα κλονίσει τη Νέα Δημοκρατία, αλλά είναι βέβαιο ότι θα κατακερματίσει στο έσχατο τον σοσιαλδημοκρατικό χώρο. Η συγκρότηση ενός σοσιαλδημοκρατικού κόμματος που θα υπερβεί το ΠΑΣΟΚ και θα ενώσει τη Δημοκρατική Παράταξη θα αναβληθεί, αν δεν ματαιωθεί. Η επιχειρούμενη ανανέωση του πολιτικού κέντρου από Το Ποτάμι, που είναι και αυτονόητο καθήκον του φορέα που θα προκύψει από τις επικείμενες διαδικασίες του ΠΑΣΟΚ, θα εξαλειφθούν. Εκείνοι της προηγούμενης κυβέρνησης που είχαν την ευθύνη για τη μεταρρυθμιστική απραγία και τη συνέχιση της πελατειακής πολιτικής θα βρουν άλλοθι.

Πολιτικός στόχος του δημοκρατικού – ευρωπαϊκού τόξου είναι η αποτροπή της κυριαρχίας και της κοινοβουλευτικής αυτοδυναμίας του λαϊκισμού και επιτυγχάνεται μόνο με τον εκσυγχρονισμό της συντηρητικής παράταξης και της σοσιαλδημοκρατίας και την ανασυγκρότηση και επανεκκίνηση των αυθεντικών χαρακτηριστικών τους, όχι με τη δημιουργία αμαλγαμάτων.

Εντυπωσιακή είναι η συμμετοχή στη διακίνηση της νέας ιδέας στελεχών του ΠΑΣΟΚ που αλληλοσφαγιάσθηκαν μέχρι χθες, άλλος σιωπώντας, άλλος διακηρύττοντας πρωτοβουλίες και άλλος δίνοντας μέχρις εσχάτων τη μάχη της επιβίωσης. Σιγοτραγουδούν «σαν ξένος ήρθα στο ΠΑΣΟΚ και ξαναφεύγω ξένος» και ετοιμάζουν την παράδοσή τους στη Δεξιά, εκχωρώντας το Κέντρο στο ΚΙΔΗΣΟ.

Ο Γιάννης Δατσέρης είναι μέλος της Οργανωτικής Επιτροπής Συνεδρίου του ΠΑΣΟΚ