Μέχρι και πριν από λίγους μήνες τα κόκκινα δάνεια ήταν ο μεγαλύτερος εφιάλτης των τραπεζών. Οι επισφάλειες αυξάνονταν με ταχύτατους ρυθμούς, οι τράπεζες έπρεπε να παίρνουν συνεχώς νέες προβλέψεις και κανείς δεν ακουμπούσε το «τοξικό» αυτό χαρτοφυλάκιο. Τα κόκκινα δάνεια έφτασαν να είναι το ένα τρίτο του συνόλου και η εξέλιξη αυτή έβαζε φρένο σε κάθε σχέδιο πιστωτικής επέκτασης.
Το τελευταίο εξάμηνο όμως τα πράγματα άλλαξαν. Πλέον ο ρυθμός αύξησης των επισφαλειών έχει κοπάσει και ουσιαστικά τα νέα κόκκινα δάνεια έχουν φρενάρει. «Οποιος κατάφερε να πληρώνει το δάνειό του το 2010, το 2011 και το 2012 μπορεί να το πληρώνει και τώρα» εξηγεί κορυφαίος τραπεζίτης που βλέπει τη νηνεμία μετά την καταιγίδα.
Την ίδια στιγμή, η απόφαση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας να αγοράσει τιτλοποιημένα τραπεζικά δάνεια αποτελεί σωσίβιο δισεκατομμυρίων για τις ελληνικές τράπεζες. Μπορεί οι όροι που έχει θέσει ο Μάριο Ντράγκι να είναι «σφιχτοί», όμως οι τραπεζίτες ξέρουν ότι σε αυτή τη δύσκολη συγκυρία υπάρχει τουλάχιστον ένας αγοραστής.
Ετσι σπεύδουν να τιτλοποιήσουν επιχειρηματικά, ναυτιλιακά και άλλα δάνεια εκατοντάδων εκατομμυρίων με στόχο την πολυπόθητη ρευστότητα. Για του λόγου το αληθές, την προηγούμενη εβδομάδα η Alpha Bank τιτλοποίησε ναυτιλιακά δάνεια ύψους 500 εκατ. δολαρίων, αντλώντας ισόποση ρευστότητα. Είναι η πρώτη κίνηση αυτού του τύπου από την αρχή της κρίσης, σίγουρα όμως όχι και η τελευταία.
Παράλληλα, ακόμα και τα κόκκινα δάνεια δείχνουν να έχουν επενδυτικό ενδιαφέρον, αυτή τη φορά από ξένα funds. Ηδη κερδοσκοπικά κεφάλια «ξεσκονίζουν» τα χαρτοφυλάκια των κακών τραπεζών, αναζητώντας χρυσάφι στα σκουπίδια. Γιατί γνωρίζουν ότι κάποια από τα δάνεια που πέρασαν στις bad banks έχουν αξία και είναι διατεθειμένοι να πληρώσουν προκειμένου να κερδίσουν από αυτή. Σε αυτό το πλαίσιο, η Τράπεζα της Ελλάδος προωθεί ρύθμιση ώστε να ενωθούν οι bad banks προκειμένου να ξεκαθαρίσει το τοπίο και να προχωρήσει η διαδικασία.
Βέβαια, εδώ τα δεδομένα είναι διαφορετικά. Δεν πρόκειται για θεσμικούς, μακροπρόθεσμους επενδυτές, αλλά για τα λεγόμενα αρπακτικά των αγορών που –έναντι πινακίου φακής –θα αγοράσουν χρέη επιχειρηματιών και ιδιωτών για να τα πουλήσουν ακριβότερα.
Σε κάθε περίπτωση, είτε εξυπηρετούμενα είτε κόκκινα, τα δάνεια έχουν αξία, η οποία –εκτός απρόοπτου –θα αυξηθεί. Γι’ αυτό ακριβώς και οι τράπεζες επιδιώκουν τη ρύθμιση και των υφιστάμενων δανείων, δηλώνοντας σε κάθε ευκαιρία πρόθυμες να αναλάβουν πρωτοβουλίες.
Γιατί τα ρυθμισμένα δάνεια μπορούν εύκολα και άμεσα να τιτλοποιηθούν και να αποτελέσουν πηγή ρευστότητας –και μάλιστα με εξαιρετικά ευνοϊκούς όρους. Και έτσι, τα πάλαι ποτέ κόκκινα δάνεια να ξαναγίνουν χρυσά.
