Είμαι γυναίκα 24 ετών και από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου πάσχω από φοβία συναναστροφής με κόσμο. Ο φόβος μου με αποδυναμώνει και κάθε φορά που έρχομαι σε επαφή με κόσμο φεύγω. Οποιαδήποτε προσπάθεια εκλογίκευσης από την παιδική μου ηλικία μέχρι σήμερα έχει πέσει στο κενό. Η μητέρα μου από μικρή μού έλεγε να μη φοβάμαι και με πίεζε σχεδόν με βία. Ο πατέρας μου, παθητικός και φοβικός ο ίδιος, πάντα με τον μανδύα της δύναμης λόγω του ρόλου του.

Το πρόβλημά σας ονομάζεται κοινωνική φοβία και είναι μία αγχώδης διαταραχή που οδηγεί σε έντονο φόβο και ντροπή όταν το άτομο συναναστρέφεται μεκόσμο ή νιώθει ότι πρόκειται να κριθεί από άλλους. Η φοβία σας λόγω της χρόνιας φύσης της έχει παραλύσει ένα κομμάτι της προσωπικότητάς σας και της δυνατότητάς σας να λειτουργείτε και να νιώθετε ελεύθερη στην καθημερινότητά σας. Πιθανώς μάθατε να φοβάστε στην παιδική σας ηλικία μέσω αναπαραγωγής και μιμιτισμού φοβιών που είχαν οι γονείς σας, είτε έπειτα από ένα αρνητικό και πιεστικό για εσάς γεγονός που εμπεριείχε ανθρώπους και συνδέθηκε μέσα σας με φόβο, καθώς νιώσατε ευάλωτη. Υποθέτω ότι η μητέρα σας ήταν ο «δυνάστης και ο εξολοθρευτής» του μη αποδεκτού φόβου σας και με την απόλυτη κυριαρχίαπάνω σε αυτόν. Ο πατέρας σας με μια ημιπαθητική στάση, φοβική μεν αλλά ταυτόχρονα υποδυόμενος τον ρόλο του προστάτη. Διπλά και αντιφατικά μηνύματα ως προς το τι περίμεναν οι γονείς σας από εσάς. Ταπαιδιά με φοβίες ανακουφίζονται όταν νιώθουν ότι οι γονείς τους σέβονται τον φόβο τους, ένα«καταλαβαίνω, θα περάσει, είμαι δίπλα σου» μπορεί να λειτουργήσει λυτρωτικά. Είναι βασανιστική η επίγνωσή σας ότι ο φόβος σας είναι υπερβολικός, ωστόσο νιώθετε τόσο ευάλωτη απέναντί του. Η αποφυγή των κοινωνικών καταστάσεων για να περιφρουρήσετε την ασφάλειά σας ενισχύουν τον φόβο σας. Παρενέργειες είναι η σταδιακή απώλεια της αυτοπεποίθησης, της διεκδικητικότητας, η κοινωνική απομόνωση και ηκατάθλιψη. Οι φοβίες ανταποκρίνονται θετικά σε έναν κύκλο γνωσιακής – συμπεριφορικής θεραπείας, όπου τροποποιούνται οι αρνητικές σκέψεις που διατηρούν τον φόβο σας και γίνεται μιασταδιακή έκθεση σε καταστάσεις όπως μέρη με κόσμο, συμμετοχή σε παρέες, καταστάσεις όπου θα κινητοποιηθείτε να πάρετε τον λόγο, θα ανοιχτείτε, ακόμη και θα διεκδικήσετε.