Ενα βήμα πιο κοντά στον διακτινισμό, το όνειρο κάθε «τρέκι» (φανατικού της σειράς επιστημονικής φαντασίας «Σταρ Τρεκ»), πλησίασαν επιστήμονες από την Ολλανδία που κατάφεραν να τηλεμεταφέρουν δεδομένα ανάμεσα σε δύο σημεία που απείχαν τρία μέτρα μεταξύ τους.

Οπως εξηγεί στην «Τέλεγκραφ» ο καθηγητής Ρόναλντ Χάνσον από το Τεχνολογικό Πανεπιστήμιο Ντελφτ της Ολλανδίας, κανένας θεμελιώδης νόμος της φυσικής δεν αποκλείει τη τηλεμεταφορά ανθρώπων. «Εμείς τώρα τηλεμεταφέραμε την κατάσταση ενός σωματιδίου. Αν πιστέψουμε ότι οι άνθρωποι αποτελούμαστε από μια συλλογή ατόμων, ενωμένων μεταξύ τους με έναν συγκεκριμένο τρόπο, τότε, θεωρητικά, θα ήταν δυνατό να διακτινιστούμε από ένα σημείο σε άλλο. Στην πράξη, είναι πάρα πολύ δύσκολο, αλλά δεν μπορούμε να πούμε ότι δεν πρόκειται να γίνει ποτέ. Σίγουρα, αν είναι να συμβεί, θα γίνει στο μακρινό μέλλον», λέει ο Χάνσον, ο οποίος είναι επικεφαλής της ομάδας που έκανε το πείραμα.

Πρόκειται για την πρώτη φορά που οι επιστήμονες καταφέρνουν να τηλεμεταφέρουν πληροφορίες, κωδικοποιημένες σε υποατομικά σωματίδια, από το ένα σημείο στο άλλο με 100% αξιοπιστία.

Η επιτυχία του πειράματος φέρνει τους επιστήμονες πιο κοντά στη δημιουργία ενός διαδικτύου σαν το Ιντερνετ μεταξύ ταχύτατων κβαντικών υπολογιστών, απείρως ισχυρότερων από τους σημερινούς υπερυπολογιστές.

Η τηλεμεταφορά εκμεταλλεύεται την ιδιότητα που έχουν εμπλεκόμενα σωματίδια, με την κατάσταση του ενός να επηρεάζεται άμεσα από το άλλο, ανεξάρτητα από την απόστασή τους. Αν δηλαδή περιστρέψουμε το ένα σωματίδιο, τότε περιστρέφεται αντίστροφα και το άλλο –θεωρητικά ακόμα και αν βρίσκονται σε διαφορετικές πλευρές του Σύμπαντος. Την ιδέα της εμπλοκής απέρριπτε κατηγορηματικά ο Αϊνστάιν και πίστευε ότι δεν μπορεί να συμβεί κάτι τέτοιο.

Στο πείραμα του Χάνσον, χρησιμοποιήθηκαν τρία εμπλεκόμενα σωματίδια, ένα άτομο αζώτου μέσα σε κρύσταλλο διαμαντιού και δύο ηλεκτρόνια, για τη μετάδοση πληροφοριών σε απόσταση τριών μέτρων.

Οι ερευνητές πέτυχαν τη τηλεμεταφορά τεσσάρων διαφορετικών καταστάσεων των υποατομικών σωματιδίων. Η κάθε κατάσταση αντιστοιχούσε σε μια μονάδα κβαντικής πληροφορίας (qubit), το αντίστοιχο του bit, δηλαδή της συμβατικής δυαδικής μονάδας ψηφιακής πληροφορίας, που χρησιμοποιούνται στους υπολογιστές, με τις τιμές του 0 και του 1.

«Η κύρια εφαρμογή της κβαντικής τηλεμεταφοράς είναι η κβαντική εκδοχή του Ιντερνετ, δηλαδή ένα παγκόσμιο διαδίκτυο το οποίο μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε για να στείλουμε κβαντικές πληροφορίες» λέει ο Χάνσον.

«Με το πείραμά μας, αποδείξαμε ότι αυτό είναι εφικτό και ότι γίνεται κάθε φορά που το προσπαθήσαμε. Είναι ο θεμέλιος λίθος για το μελλοντικό κβαντικό Ιντερνετ» τονίζει ο καθηγητής.

Ο ίδιος εξηγεί ότι αυτή η μέθοδος επικοινωνίας είναι απόλυτα ασφαλής. «Χρησιμοποιούμε την κβαντική εμπλοκή ως το κανάλι επικοινωνίας. Η πληροφορία τηλεμεταφέρεται στην άλλη πλευρά και δεν μπορεί κανείς να την υποκλέψει. Είναι 100% ασφαλής».

Η ίδια ομάδα θα συνεχίσει να κυνηγάει τον στόχο της αλλά με ένα πιο φιλόδοξο πείραμα το καλοκαίρι: οι επιστήμονες θα επιχειρήσουν να τηλεμεταφέρουν πληροφορίες ανάμεσα σε εμπλεκόμενα σωματίδια τα οποία θα βρίσκονται σε δύο κτίρια, σε απόσταση 1.300 μέτρων το ένα από το άλλο, δίνοντας έτσι μια απάντηση στην κριτική του Αϊνστάιν.

«Πιστεύω ότι θα τα καταφέρουμε. Αλλά είναι πάρα πολύ δύσκολο τεχνικά. Γι’ αυτό δεν το έχει πετύχει κανείς μέχρι σήμερα» προσθέτει ο Χάνσον.

Η έρευνα δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Science».