Περιμένοντας στη μικρή ουρά να πάρω εισιτήριο από το γκισέ του σταθμού Αμπελοκήπων του μετρό, χθες στις 11 παρά 3 λεπτά, δεν μπορούσα να φανταστώ ότι άρχιζε για μένα μια μικρή περιπέτεια. Εδωσα το χαρτονόμισμα των είκοσι ευρώ στον υπάλληλο ο οποίος μου έδωσε εισιτήριο, χαρτονομίσματα δεκαπέντε ευρώ και κάτι κέρματα των 10 λεπτών. Μου φάνηκαν λίγα και άρχισα να τα μετρώ. Ηταν πολύ λιγότερα από τα κανονικά ρέστα, έλειπαν σχεδόν 2 ευρώ. Του το επισήμανα ευγενικά και του ζήτησα να μου δώσει το ακριβές ποσό. Ξαναπήρε τα κέρματα, προσέθεσε μερικά και μου τα ξαναέδωσε. Τα ξαναμέτρησα, πάλι ήταν λειψά. Του τα γύρισα και του ζήτησα επιτακτικά το ακριβές ποσό. Προσέθεσε μερικά δεκάλεπτα ακόμα, ενώ πίσω είχε μαζευτεί ουρά και οι άνθρωποι είχαν αρχίσει να διαμαρτύρονται που ξαναμετρούσα δεκάλεπτο το δεκάλεπτο. Θεωρώντας ότι ο υπάλληλος του μετρό δεν κάνει καλά τη δουλειά του και, πάντως, αναλογιζόμενος ότι κάλλιστα θα μπορούσε να κρατά από ένα έως δύο και τρία ευρώ από τον καθένα σαν κι εμένα με αυτή τη μέθοδο, του ζήτησα να μου υποδείξει τον προϊστάμενό του για να διαμαρτυρηθώ. Εγινε έξαλλος. Εφυγα και κατευθύνθηκα στο καμαράκι της σταθμάρχη.

Ηταν ευγενική, με κατανοούσε, αλλά δεν μπορούσε να κάνει τίποτα. Μου υπέδειξε να πάω στα κεντρικά και να υποβάλω έγγραφη αναφορά.

Δεν πήγα στα κεντρικά, δεν είχα χρόνο. Αλλά επιδίωξα να βρω άκρη τηλεφωνικά. Στο σάιτ της εταιρείας, βεβαίως, δεν υπάρχει πουθενά οδηγία για υποβολή παραπόνων. Πήρα στο τηλεφωνικό κέντρο. Περίπου τέσσερα λεπτά από την αρχική κλήση, απάντησε μια κυρία. Μου συνέστησε και αυτή να πάω στα κεντρικά για να υποβάλω γραπτώς το παράπονό μου. Αν ήθελα, όμως, θα μου έδινε ένα μέιλ, να το στείλω γραπτώς εκεί. Και αν δεν είχα αυτή τη δυνατότητα, θα μπορούσα να της το υπαγορεύσω. Σκέφτηκα ότι όλες οι λύσεις ήταν αβέβαιες και ότι καμία δεν ήταν σίγουρο ότι θα οδηγούσε στη διερεύνηση του περιστατικού. Κι είπα να γράψω εδώ τη μαρτυρία μου.

Σκέπτομαι ότι το μετρό είναι μια σχετικά καινούργια εταιρεία και οι πολίτες είμαστε γενικώς πολύ ικανοποιημένοι από τις υπηρεσίες του. Δεν μπορούσα να φανταστώ ότι θα είχε και υπαλλήλους που θα στηρίζονταν στη γραφειοκρατία για να θεωρούν ότι κανενός είδους μεμπτή συμπεριφορά τους δεν θα έχει συνέπειες. Και αν δημοσιοποιώ αυτό το περιστατικό, το κάνω επειδή είμαι βέβαιος ότι εκφράζω την κοινή επιθυμία: οι υπηρεσίες στην υπηρεσία του πολίτη δεν γίνεται να δυσφημούνται από κακούς υπαλλήλους.