Αυτό το μαλλί – εμφάνιση, συνδυασμός κουρελούς, αλεπούς και Μπρέιβχαρτ (του σκωτσέζου επαναστάτη ντε) έδινε το σύνθημα, από το εγχώριο κόκκινο χαλί ακόμη (συνδυασμός στάσης τρόλεϊ και συνοικιακού κομμωτηρίου). Η επανάσταση δεν μπορεί να περιμένει. Ο ξεσηκωμός είναι παλλαϊκός. Παιδιά σηκωθείτε να βγούμε στους δρόμους με ιμιτασιόν ρόλεξ στα χέρια, με οικολογικές γούνες στους ώμους!

Ναι, η επανάσταση δεν ξεκίνησε από τη Μύκονο και το Σούπερ Παραντάιζ (που είναι ακόμη ελληνικά). Ξεκίνησε από τη βραδιά επιλογής εκείνου που θα αδράξει τα ελληνικά σημαιάκια και θα πάει να τα κουνήσει στη γιουροβιζιονική αρένα της Κοπεγχάγης, αρχές Μαΐου. Που θα πολεμήσει στο μετερίζι όπου μπαρουτοκαπνίστηκαν μια Μαρινέλλα, μια Μπέσσυ Αργυράκη, μια Τάνια Τσανακλίδου, μια Μαρίζα Κωχ, μια Αννούλα Βίσση, μια Ελπίδα, μια Αφροδίτη Φρυδά (πού τη θυμήθηκες την «Κλόουν», ήθελα να ‘ξερα)…

Εκεί, στο Φαρ Ουέστ της ελληνικής πίστας, όπου δεν ευδοκιμούν πια πανερογαρίφαλα κοιμητηρίου παρά μόνον κάτι μοναχικοί άνυδροι κάκτοι, Ιεράς Οδού και Απελπισίας γωνία, ξεκίνησε ο ξεσηκωμός. «Rise up» σου λέει πάνω σε ένα –μοναχικό κι αυτό –ντάμπα ντούμπα το άσμα, στο οποίο επισήμως εκχωρήθηκε η ελληνική σημαία για τη Γιουροβίζιον. Με τους Freaky Fortune feat. (αυτό το φίτσουρινγκ πολύ φοριέται τελευταία στα ελληνικά νάιλον ποπάκια –ούτε η Τζένιφερ Λόπεζ, δηλαδή) Riskykidd, που μάλλον σε περιουσία ή τύχη που φρικάρει με τη συμμετοχή του ριψοκίνδυνου παιδιού μεθερμηνεύονται στη γλώσσα των προγόνων τους, που διόλου δεν θα ακουστεί φέτος στο τηλεοπτικό «ευρωπανηγυράκι». Καθότι η Κύπρος, πιο συνετή σε καιρούς οικονομικής κρίσης, δεν θα πάει Κοπεγχάγη. Πάνε και τα «κλασικά» ντουζ πουάν μας, πάνε…

«Rise up» – Ξεσηκωθείτε έκραξαν οι προαναφερθέντες χοροπηδώντας ρυθμικά στον χορό της βροχής της καινούργιας εποχής, ενώπιον ενός κοινού ποδοσφαιρικού με βουβουζέλες και τηλεοπτικές περσοναλιτέ, με πολύ τουπέ, στην πρώτη γραμμή, ντουζ προτού βουτήξουμε πανεθνικώς στην αβάσταχτη ελαφρότητα της γιουροβιζιονικής μας σαπουνάδας. Με τις Μπέσσυ Αργυράκη, Καίτη Γαρμπή, Μαριάννα Τόλη, αγέραστες και ατάραχες στην επιστροφή τους από τη χώρα του φοβερού βασιλιά Μπότοξ, να μας θυμίζουν πως κάποτε κάναμε και «Ντο Φα Φα Φα» και βογγούσαμε «Τη μια μας παίζουν ροκ την άλλη τσιφτετέλι, παιδιά του Πλάτωνα και του Αριστοτέλη» (ώπα!), σαράντα –ακριβώς –χρόνια τώρα, πιστοί όμως στον ορυμαγδό αμφισβητούμενης αισθητικής και μουσικής ελαφράδας.

Ευτυχώς κανείς δεν φώναξε «Λευτεριά στη Βόρεια Μύκονο», ανάμεσα σε ατσούμπαλες και φάλτσες εμφανίσεις ανεπώνυμων αοιδών (και πολλά φίτσουρινγκ) τη βραδιά που τα ελληνικά χρώματα εκχωρήθηκαν ως πανηγύρι σε ένα κανάλι και μια δισκογραφική εταιρεία να τα κάνουν ό,τι θέλουν μέσα σε έναν ναό της διασκέδασης (όσης απέμεινε) που για μια νύχτα από σκυλάδικο έγινε βατήρας προς την Ευρώπη που δεν μας εκτιμά, αλλά πάντα μας αγκαλιάζει στη Γιουροβίζιον, τα κακόμοιρα (με τα ντουζ πουάν μας).

Ολα αυτά σε μια βραδιά με πολλά ξενικά και ανεπώνυμα που βάλθηκαν να μας εκπροσωπήσουν, ανάμεσα σε λαμέ, παγέτες, τακούνια, βιντεογουόλ και αλαλάζοντα παρθεναγωγεία. Της παρουσιάστριας Δέσποινας Βανδή συμπεριλαμβανομένης, τυλιγμένης σε τέσσερα διαφορετικά νυχτικά, να ακκίζεται προωθώντας ασύστολα –μαζί με τον Γιώργο Καπουτζίδη –τάλεντ σόου στο οποίο ποιείται τη βασίλισσα. Αλλά και ηλεκτρονική ταμπλέτα χορηγού, στην οποία ο φακός ζουμάριζε συνεχώς διαφημιστικά.

Πενία… αβάσταχτες ελαφράδες κατεργάζεται ήταν εδώ το σύνθημα –μαζί με τον ξεσηκωμό. Οι Βρετανοί όταν είδαν κι απόειδαν με τα νούμερα που τους προέκυπταν στις επιλογές για τη Γιουροβίζιον, το έριξαν στις αναθέσεις: Αντριου Λόιντ Βέμπερ, Ενγκελμπερτ Χάμπερντινγκ, Μπόνι Τάιλερ. Πάτωσαν; Βεβαίως. Ομως με στυλ! Οι Ιταλοί όταν είδαν την ξεφτίλα απείχαν για χρόνια. Εμείς; Α, εμείς θέλουμε την Τζοζεφίν μας και κάτι σε φρίκι «ξεσηκωμό» για να ξαλεγράρουμε, βρε αδελφέ. Κρίση έχουμε…

Τελευταία Νέα