Στο δωμάτιο της 15χρονης κόρης μας βρέθηκαν μικρά μυγάκια, τα οποία έπειτααπό καθάρισμα μειώθηκαν. Έκτοτε τα ψάχνει, είναι στεναχωρημένη και κοιμάται στο σαλόνι. Ανέκαθεν ήταν υπερευαίσθητη με τα έντομα. Πώς να το αντιμετωπίσουμε;

Η κόρη σας είναι πιθανόν να έχει αναπτύξει μια φοβία για τα έντομα με χαρακτηριστικό σύμπτωμα την εκδήλωση άγχους όταν τα βλέπει. Ενδεχομένως στο παρελθόν η εικόνα ενός αληθινού εντόμου ή φανταστικού μέσα από βιβλία να είχε συνδεθεί μέσα της με αίσθημα απειλής.

Η αναβίωσή του φόβου μπορεί να «την βρήκε» σε μια περίοδο όπου ένιωθε ψυχολογικά ευάλωτη με άλλα θέματα (π.χ. αυτοεκτίμησης, άγχους, διάθεσης, εφηβικών αλλαγών). Μια ήδη υπάρχουσα φοβική προδιάθεση βρήκε έκφραση στα μυγάκια στο δωμάτιό της.

Η αποφυγή της να κοιμάται εκεί είναι σύμπτωμα της φοβίας της όπως και η ανάγκη της να παίρνει από εσάς διαβεβαίωση προκειμένου να ανακουφιστεί. Η φοβία της μπορεί να της έχει προκαλέσει ανήσυχο, διακεκομμένο ύπνο και εφιάλτες και αυτό να της προσθέτει ένα επιπλέον άγχος που συνδέει μέσα της με τον χώρο του δωματίου.

Δείξτε κατανόηση στο συναίσθημα του παιδιού, «μπαίνοντας στα παπούτσια της» και συναισθανόμενοι την δυσκολία της να το διαχειριστεί. Μην την επικρίνετε και μην θυμώνετε μαζί της, ούτε να της λέτε ότι ο φόβος της είναι «χαζός» ή περιττός. Αποβάλλετε την έκφραση δικών σας ανεπεξέργαστων φόβων που άθελά σας μπορεί να βγαίνουν στην επικοινωνία με το παιδί. Η λέξη κλειδί είναι η εξοικείωση του παιδιού με το φοβικό αντικείμενο.

Παροτρύνετέ την να τα πιάσει, να τα παρατηρήσει με φακό, να μάθει για αυτά μέσα από βιβλία, να νιώσει ότι έχει τον έλεγχο πάνω τους και σταδιακά να δαμάσει τον φόβο της. Ο φόβος της μπορεί να λειτουργήσει στην πορεία ωςπηγή δύναμης. Ξεπερνώντας τον αποτελεσματικά, το παιδί σας θα ενδυναμωθεί και θα αποκτήσει μια αίσθηση αυτονομίας που ίσως της λείπει.

Η Μυρσίνη Κωστοπούλου είναι διδάκτωρ Κλινικής Ψυχολογίας-ψυχοθεραπεύτρια, email myrsini.kostopoulou@gmail.com, twitter @myrsi1