Ο δρ Γκρέγκορι Χάουζ, ο ήρωας που έφερε την επανάσταση στις ιατρικές τηλεοπτικές σειρές, λέει φράσεις όπως: «Η θεραπεία των ασθενών είναι το μειονέκτημα αυτού του επαγγέλματος», «Είπα ότι είμαι εθισμένος στα ναρκωτικά, όχι ότι έχω πρόβλημα» ή «Ολοι οι ασθενείς λένε ψέματα». Θρασύς αλλά διαυγής. Βασανισμένος και πολιτικά ανορθόδοξος. Οι διαγνώσεις του Χάουζ, ο τρόπος που αντιμετωπίζει ασθενείς και συναδέλφους, τα περιστατικά και οι μέθοδοι που ακολουθεί δεν συγκεντρώνουν μόνο μεγάλη τηλεθέαση αλλά και την ανάλυση ειδικών από διαφορετικούς τομείς: από γιατρούς έως ανθρωπολόγους. Υπάρχουν βιβλία και πολλά άρθρα που εξετάζουν έως και την τελευταία λεπτομέρεια της σειράς. Και, φυσικά, τα λάθη της.

Πάντα λύκος. Κατά τη διάρκεια των οκτώ σεζόν, ο Χάουζ και η ομάδα του εξέτασαν αρκετές φορές την πιθανότητα οι ασθενείς να πάσχουν από λύκο (σπάνια νόσος του ανοσοποιητικού συστήματος). Τελικά και παρά το γεγονός ότι ήταν μια μόνιμη υπόθεση, μόνο ένα άτομο στα 177 επεισόδια διαπιστώθηκε ότι πάσχει από αυτήν. «Ο λύκος έχει μια τεράστια ποικιλία συμπτωμάτων, μπορεί να επηρεάσει το δέρμα, τα νεφρά, τις αρθρώσεις… Και αυτό προσφέρει μεγάλη δυνατότητα στους σεναριογράφους –όπως συνέβαινε με τη σύφιλη πριν από 100 χρόνια» εξηγεί ο ισπανός γιατρός και ανθρωπολόγος Ξαβιέ Αλουέ.

Διάγνωση χωρίς εξετάσεις. Η ομάδα του Χάουζ πραγματοποιεί το 31% των διαγνώσεων προτού κάνει τις απαραίτητες εξετάσεις. Αυτό είναι ένα από τα συμπεράσματα στα οποία κατέληξε ο Χουάν Χοσέ Βάργκας, συγγραφέας του βιβλίου «Χάουζ, παθολογίες της αλήθειας» που κυκλοφόρησε το 2012 και στο οποίο ανέλυσε τη σειρά από διάφορες απόψεις και αφιέρωσε ένα κεφάλαιο –το έγραψε με την επίβλεψη γιατρού –για την ορθότητα και ακρίβεια των διαγνώσεων. Εντόπισε, για παράδειγμα, ότι ο πρωταγωνιστής διέγνωσε μια αγγειίτιδα χωρίς να κάνει βιοψία και σε κάποια άλλη στιγμή μπέρδεψε το πνευμονικό οίδημα (υγρό στο εσωτερικό των πνευμόνων) με υγρό από τον υπεζωκότα (που συγκεντρώνεται στα πλευρά, έξω από τους πνεύμονες).

Επεμβατικές εξετάσεις. Σε αυτό το ίδιο κεφάλαιο ο Βάργκας –αυτοχαρακτηρίζεται θιασώτης της σειράς και χαρακτηρίζει τον Χάουζ ως μείγμα Σέρλοκ Χολμς (επειδή θέτει τα ιατρικά ζητήματα σαν αινίγματα) και Γκράουτσο Μαρξ (για τον κυνισμό του) –τονίζει την υπερβολική χρήση επεμβατικών διαγνωστικών εξετάσεων στους ασθενείς πριν να εξαντληθούν οι μη επεμβατικές. Ή χρησιμοποιεί θεραπείες αμφιβόλου αποτελεσματικότητας, όπως όταν ο Χάουζ έδωσε πλασίμπο (ψεύτικο φάρμακο) σε έναν ασθενή που είχε την υποψία ότι έπασχε από κάποια νευρική διαταραχή. Το απαιτούσε το σενάριο.

Ο διαφανής ασθενής. Στο άρθρο «Από τον Μάρκους Γουέλμπι στον Γκρέγκορι Χάουζ», ο γιατρός και καθηγητής Ανθρωπολογίας και Ιατρικής Γιόζεπ Κομέλες αναφέρει τις διαφορές ανάμεσα στον πρωταγωνιστή μιας άλλης δημοφιλούς ιατρικής σειράς τη δεκαετία του ’60 –ένας γιατρός συμπαθητικός όλο κατανόηση που γιάτρευε και ανησυχούσε για τους ασθενείς και τα προβλήματά τους –και στον Χάουζ «που κάνει κάθε είδους υπερβάσεις για να θεραπεύσει».