Όσο ψωνίζαμε με την 7 ετών κόρη μου, κατάλαβα ότι έκρυψε κάτι στην τσέπη της σε ένα μαγαζί. Ενώ στην αρχή μου το αρνήθηκε, τελικά μου ομολόγησε κλαίγοντας ότι πήρε ένα παιχνιδάκι το οποίο όμως άφησε τελικά σε μια γωνία του μαγαζιού. Πρέπει να την πιέσω να ζητήσουμε συγνώμη από το κατάστημα παρότι φάνηκε μετανιωμένη?

Φαίνεται το πρόβλημα που σας απασχολεί να είναι περισσότερο η κοινωνική και ηθική διάσταση της συμπεριφοράς της κόρης σας και όχι τα κίνητρα πίσω από αυτήν.

Ζητώντας τυφλά συγνώμη από την πωλήτρια δεν λύνει το αίτιο που την οδήγησε στην κλοπή, αλλά την καθιστά ένα παιδί που υπό πίεση κάνει παθητικά αυτό που εσείς ζητάτε από εκείνη ως πρέπουσα κοινωνική συμπεριφορά. Με λίγα λόγια μην επιμείνετε στο συγνώμη αλλά ψάξτε το γιατί.

Μπορεί να ήταν μια παρορμητική στιγμή που ένιωσε να την υπερνικά, ή μια στιγμιαία ανάγκη να γεμίσει την μοναξιά, την χαμηλή αυτοεκτίμηση, την ανασφάλεια που μπορεί να κουβαλά, ή το κενό που νιώθει μέσα της ή κάτι που τη στεναχώρησε στο σχολείο ή στο σπίτι.

Ρωτήστε την τι συναίσθημα ένιωσε όταν έβαλε το παιχνίδι στην τσέπη της και σκεφτείτε την σημασία και τις προεκτάσεις αυτού που θα σας αποκαλύψει.

Μην μπείτε σε ρόλο γονιού επιφυλακτικού που περιμένετε πότε θα το ξανακάνει, κάτι που μπορεί να την κάνει να χάσει την εμπιστοσύνη στον εαυτό της και να της δημιουργήσει υψηλό άγχος.

Μην παρασυρθείτε σε τιμωρητικές συμπεριφορές απέναντι στο παιδί αλλά προσεγγίστε το με αγάπη και αποδοχή. Με απλή γλώσσα πείτε της τους λόγους για τους οποίους η κλοπή δεν είναι κοινωνικά κα ηθικά θεμιτή και μιλήστε της για την έννοια της ιδιοκτησίας.

Ίσως χρειάζεται αυτήν την περίοδο να ψάξετε αν κάτι έχει συμβεί στο σπίτι που έχει ταράξει το παιδί ενώ να συζητάτε καθημερινά μαζί της, να την αποφορτίζετε και να ενισχύετε την αυτοεκτίμησή της.

Η Μυρσίνη Κωστοπούλου είναι διδάκτωρ Κλινικής Ψυχολογίας-ψυχοθεραπεύτρια, email myrsini.kostopoulou@gmail.com, twitter @myrsi1

Τελευταία Νέα