Ακολουθώντας τις επιταγές των ημερών, οι διωκτικές Αρχές ανά τον κόσμο έχουν αρχίσει να γίνονται… χάι-τεκ. Τα τελευταία χρόνια, τα ηλεκτρονικά συστήματα παρακολούθησης ανθρώπων που έχουν καταδικαστεί ή κατηγορούνται για συγκεκριμένα αδικήματα έχουν αρχίσει να υιοθετούνται από διάφορες χώρες, στοχεύοντας στην αποσυμφόρηση των φυλακών. Πρόκειται για τα ηλεκτρονικά βραχιόλια (ankle bracelets) –συσκευές που τοποθετούνται στον αστράγαλο ενός κατηγορουμένου (υποδίκου ή καταδίκου) και καταγράφουν τη θέση στην οποία βρίσκεται καθ’ όλη τη διάρκεια του εικοσιτετραώρου μέσω εφαρμογών γεωγραφικού εντοπισμού (GPS). Ενας από τους πιο διάσημους κατόχους αυτού του βραχιολιού ήταν ο γενικός διευθυντής του ΔΝΤ Ντομινίκ Στρος-Καν, ο οποίος το 2011 αναγκάστηκε να το φορέσει επί ενάμιση μήνα. Το ίδιο συνέβη με τον ιδρυτή του Wikileaks Τζούλιαν Ασάνζ, ο οποίος υποχρεώθηκε να το φοράει όσο παρέμενε σε κατ’ οίκον περιορισμό στη Βρετανία.

ΠΩΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ. Ενας ειδικός αισθητήρας στέλνει, μέσω δορυφόρου ή μέσω δικτύων κινητής τηλεφωνίας, το στίγμα αυτού που φοράει το βραχιόλι σε έναν κεντρικό υπολογιστή τον οποίο ελέγχει η Αστυνομία, η φυλακή ή άλλη αρμόδια κρατική υπηρεσία. Αν το σύστημα καταγράψει ότι ο κάτοχος του βραχιολιού απομακρύνεται από τα επιτρεπόμενα όρια (π.χ. από το σπίτι του, σε περίπτωση κατ’ οίκον περιορισμού), αυτομάτως σημαίνει συναγερμός και κινείται η διαδικασία εντοπισμού και σύλληψής του. Αυτό, βέβαια, προϋποθέτει ότι ειδικευμένοι υπάλληλοι βρίσκονται νυχθημερόν στο κέντρο ελέγχου, παρακολουθούν τα σήματα που εκπέμπουν τα ηλεκτρονικά βραχιόλια και ενημερώνουν την Αμεση Δράση αν παραστεί ανάγκη.

Σε περίπτωση κατ’ οίκον περιορισμού τοποθετείται στο σπίτι του κατηγορουμένου ένας σταθμός βάσης που συνδέεται με την οικιακή παροχή ρεύματος, ο οποίος λαμβάνει τα σήματα που εκπέμπει το βραχιόλι. Αν ο κατηγορούμενος βγει από το σπίτι χωρίς αυτό να προβλέπεται, ο σταθμός βάσης ειδοποιεί τις διωκτικές Αρχές. Τα ηλεκτρονικά βραχιόλια είναι ιδιαιτέρως ανθεκτικά και καθιστούν εξαιρετικά δύσκολη την αφαίρεση ή την αχρήστευσή τους. Σε περίπτωση πάντως που αυτό συμβεί, ο κατηγορούμενος συλλαμβάνεται και οδηγείται στη φυλακή.

Η χρήση συστημάτων ηλεκτρονικής παρακολούθησης καταδίκων επινοήθηκε το 1964 από επιστήμονες του Χάρβαρντ. Το 2011 το σύστημα αυτό εφαρμόστηκε πιλοτικά στην πόλη Αναχαϊμ της Καλιφόρνιας με στόχο να περιορίσει τις κοπάνες που κάνουν οι μαθητές. Οι καθ’ έξιν κοπανατζήδες εφοδιάζονταν με μια παρόμοιας λειτουργίας συσκευή που αναμετέδιδε τη γεωγραφική θέση τους.