Αν η κινεζική παροιμία «μία εικόνα, χίλιες λέξεις» μπορούσε να μεταφερθεί στο Διαδίκτυο, τότε μάλλον εν συντομία θα λεγόταν… emoticon. Οι χαριτωμένες αυτές φατσούλες, που κάθε φορά έχουν και διαφορετική γκριμάτσα, άρχισαν να γίνονται μόδα την τελευταία δεκαετία στο Ιντερνετ. Στις σελίδες ηλεκτρονικής δικτύωσης, στα μέιλ, στα chats μπορεί να παρατηρήσει κάποιος δεκάδες σχέδια, άλλοτε πιο εξεζητημένα, άλλοτε πιο απλά, που συντροφεύουν τα μηνύματα των χρηστών και «κολλάνε» με όσα γράφονται κάθε φορά.

Αν και μοιάζει φρέσκια, ωστόσο η παράδοση των emoticons φαίνεται πως ξεκίνησε τον 19ο αιώνα. Πρόγονός τους μπορεί να χαρακτηριστεί το νούμερο 73 στον κώδικα Μορς, το οποίο τον Απρίλιο του 1857 καθιερώθηκε από την Εθνική Τηλεγραφική Επιτροπή των ΗΠΑ να σημαίνει «αγκαλιές και φιλιά». Αργότερα βέβαια μετατράπηκε σε «χαιρετίσματα» ώστε να είναι πιο επίσημο.

Μπροστά μάλλον ήταν και ο Βίκτωρ Ουγκώ ο οποίος το 1862, θέλοντας να μάθει πώς πάνε οι πωλήσεις του νέου του τότε βιβλίου «Οι άθλιοι», έστειλε ένα τηλεγράφημα στον εκδότη του που αποτελούνταν από έναν μόνο χαρακτήρα «?». Η απάντηση ήταν επίσης με έναν χαρακτήρα «!». Οχι μόνο έμαθε καλά νέα, αλλά μπήκε και στο βιβλίο των Ρεκόρ Γκίνες ως το συντομότερο τηλεγράφημα του κόσμου.

Το σατιρικό αμερικανικό περιοδικού «Puck» στο τεύχος του (Μάρτίος 1881), δημοσίευσε στις σελίδες του τέσσερα κάθετα τυπογραφικά emoticons προκειμένου οι υπάλληλοι του πιεστηρίου να αποδείξουν ότι μπορούν να σχεδιάσουν με τελείες, παύλες και παρενθέσεις όσα σχέδια κάνουν και οι συνάδελφοί τους γελοιογράφοι.

Πατέρας των σύγχρονων emoticons θεωρείται ο Αμερικανός Σκοτ Φάχλμαν. Το 1982, ως νέος καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Carnegie Mellon, συνειδητοποίησε ότι χρειαζόταν ένα σύμβολο προκειμένου να σταματήσει τις λογομαχίες που είχαν ξεσπάσει ανάμεσα στους φοιτητές του στα διαδικτυακά φόρουμ. Ετσι, σκέφτηκε πως μια φατσούλα με ένα χαμογελαστό ανθρωπάκι θα ήταν ο καλύτερος τρόπος για να κατευναστούν τα πνεύματα. Αφού χάζεψε για πολλή ώρα το πληκτρολόγιο, κατέληξε τελικά στον συνδυασμό μιας άνω τελείας, παύλας και παρένθεσης. Το πείραμά του όχι μόνο έπιασε, αλλά σύντομα διαδόθηκε και σε άλλα πανεπιστήμια και άλλαξε τη μορφή των ηλεκτρονικών συνομιλιών μια για πάντα.