Αγαπητή μου Φοίβη.

Να σου εκμυστηρευθώ κάτι που με ανησυχεί πολύ τελευταία: ότι έχω πάψει να ανησυχώ! Ετσι, γενικώς!

Δεν ανησυχώ που το χρέος διέγραψε μια ελλειψοειδή τροχιά, απομακρύνθηκε πρώτα και μετά ξαναγύρισε πιο απειλητικό πάνω από τα κεφάλια μας.

Δεν ανησυχώ που ο Δήμος Αθηναίων ανέλαβε εκστρατεία καθαρισμού των δημοσίων χώρων με πολύ καλά αποτελέσματα μέχρι που άγρυπνοι ρυπαντές επανήλθαν για να επωφεληθούν από τους καινούργιους καθαρούς χώρους.

Δεν ανησυχώ που ο ΣΔΟΕ άκουσε επιτέλους τα παράπονα των νομοταγών πολιτών που πληρώνουν τους φόρους τους και επέδραμε εναντίον εκείνων που δεν πληρώνουν, μέχρις ότου αυτοί που παραπονιούνταν πήραν με τις πέτρες τους ελεγκτές του ΣΔΟΕ στα υπαίθρια πανηγύρια.

Δεν ανησυχώ που η αντικαπνιστική εκστρατεία όλων των υπουργών όλων των κυβερνήσεων απέδωσε τόσο καλά που τα τραπεζάκια των απανταχού καφετεριών γέμισαν τενεκεδένια κουτάκια που για τους πελάτες είναι σταχτοδοχεία, αλλά για τον έλεγχο του Υγειονομικού ανθοδοχεία!

Αγαπητή μου Φοίβη, είναι σοβαρή η περίπτωσή μου;

Με φιλικούς χαιρετισμούς,

Γιώργος Παπαδημητρίου,

Παγκράτι

Λέτε; Λέτε, αγαπητέ Γιώργο, να δικαιώνονται τώρα ο Γιάννης Αγγελάκας και οι Τρύπες, που ροκάρουν: «Σ’ αυτό το χώρο όλα μας φέρνουν / ρίγη ηδονής, ρίγη ευτυχίας / Δεν τρέχει τίποτα γύρω από μας / κανένα ίχνος ανησυχίας».

Τελευταία Νέα