Η διαμάχη των δύο σταρ κορυφώθηκε όταν κλήθηκαν να συμπρωταγωνιστήσουν στο «Τι απέγινε η Μπέιμπι Τζέιν», είχε αρχίσει όμως δεκαετίες πριν με αφορμή έναν ανεκπλήρωτο έρωτα

Το σκηνικό: μια παλιά χολιγουντιανή έπαυλη. Μόνιμοι κάτοικοί της δύο αδελφές. Η μία από τις δύο, καθηλωμένη εδώ και χρόνια σε αναπηρική καρέκλα, είναι σωριασμένη στο πάτωμα, ανήμπορη. Η άλλη, τρομακτική με το βαρύ μακιγιάζ σε συνδυασμό με τα κοριτσίστικα κοτσιδάκια της, στέκεται από πάνω της και την κλωτσάει αλύπητα. Πρόκειται φυσικά για σκηνή από την ταινία του Ρόμπερτ Ολντριτς «Τι απέγινε η Μπέιμπι Τζέιν» του 1962 με την Μπέτι Ντέιβις να κλωτσάει την Τζόαν Κρόφορντ στα ψέματα. Ή μήπως όχι;

Το πόδι της Μπέτι Ντέιβις δεν αποφεύγει (όπως επιβάλλουν οι στοιχειώδεις κανόνες υποκριτικής), αλλά βρίσκει με δύναμη το πρόσωπο της Τζόαν Κρόφορντ προκαλώντας τραύμα στο κρανίο, για το οποίο θα χρειαστούν πολλά ράμματα. Σχηματίζεται ένα καρούμπαλο σε μέγεθος αυγού. Ηταν η βίαιη κλιμάκωση μιας κόντρας που κρατούσε για δεκαετίες ανάμεσα σε δύο από τις διασημότερες ντίβες του Χόλιγουντ, παρά τις διακηρύξεις και των δύο ότι «δεν είχαν ποτέ να χωρίσουν τίποτα». Η ρίζα της αντιδικίας τους υπήρξε ένας άνδρας, ο δεύτερος σύζυγος της (κατά τέσσερα χρόνια μεγαλύτερης από την Ντέιβις) Τζόαν Κρόφορντ, ο ηθοποιός Φρανσό Τον.

Το αληθινό ρομαντικό δράμα άρχισε το 1935, όταν η Ντέιβις ήταν 27 ετών και κλήθηκε να πρωταγωνιστήσει στην ταινία που θα της χάριζε το πρώτο της Οσκαρ. Στο μελόδραμα «Επικίνδυνη», έπρεπε να υποδυθεί μια νευρωτική, εγωμανή και αλκοολική ηθοποιό. Εναν χαρακτήρα που ήταν βασισμένος στη σταρ του Μπρόντγουεϊ Τζιν Ιγκελς, η οποία είχε πεθάνει από υπερβολική δόση ηρωίνης.

Πλάι της, στον ρόλο του αρχιτέκτονα που προσπαθεί να σώσει το πεσμένο αστέρι, βρέθηκε ο 30χρονος τότε Τον. Η Ντέιβις ήταν ήδη παντρεμένη τρία χρόνια με τον εφηβικό της έρωτα, τον μουσικό Χάρμον Οσκαρ Νέλσον. Ο γάμος τους όμως έμοιαζε πλέον εξαιρετικά ασταθής, γεγονός που επιβεβαιώθηκε από τη φανερή έλξη της ηθοποιού προς τον συμπρωταγωνιστή της. Πολλά χρόνια θα έλεγε η ίδια: «Ερωτεύτηκα τον Φρανσό, τόσο επαγγελματικά όσο και ιδιωτικά. Τα πάντα πάνω του αντανακλούσαν κομψότητα, από το όνομα έως τους τρόπους του». Ενα εμπόδιο υπήρχε μόνο για να ολοκληρωθεί αυτός ο έρωτας: η Τζόαν Κρόφορντ που τον είχε κερδίσει ήδη με τη διάσημη σεξουαλικότητά της («είχε πλαγιάσει με όλους τους σταρ της MGM», θα έλεγε χρόνια αργότερα η Ντέιβις, «και από τα δύο φύλα») και κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων της «Επικίνδυνης» ανακοινώθηκε επίσημα ο αρραβώνας, ενώ ο γάμος έγινε αμέσως μετά την ολοκλήρωση της παραγωγής.

Τέσσερις γάμους θα μετρούσε καθεμία από τις δύο αντίζηλες μέχρι το τέλος της ζωής τους (η Κρόφορντ πέθανε το 1977 στα 73 της και η Ντέιβις το 1989 στα 81 της), ενώ ο γάμος της Κρόφορντ με τον Τον είχε λήξει ήδη το 1938 όταν η Μπέτι Ντέιβις κέρδισε το δεύτερο Οσκαρ της. Η έχθρα όμως που δεν έσβησε ποτέ αναζωπυρώθηκε το 1962 όταν κλήθηκαν να συμπρωταγωνιστήσουν στην ταινία του Ολντριτς με θέμα τη δηλητηριώδη σχέση μιας ξεχασμένης σταρ (Ντέιβις) με την ενεργή στο Χόλιγουντ, αν και ανάπηρη αδελφή της. Κατά τα γυρίσματα, τα χτυπήματα (λεκτικά και σωματικά) «κάτω από τη ζώνη» μεταξύ τους ήταν στην ημερήσια διάταξη με αποκορύφωμα την κλωτσιά που δέχτηκε η Κρόφορντ, η οποία όμως «απάντησε» στην επόμενη σκηνή, όπου η Ντέιβις έπρεπε να τη σύρει από το κρεβάτι στο πάτωμα, βάζοντας βαρίδια κάτω από το φόρεμά της.

Η ταινία πάντως αποδείχθηκε ανέλπιστη επιτυχία και η Ντέιβις προτάθηκε για Οσκαρ. Εχασε όμως από την Αν Μπάνκροφτ, το βραβείο της οποίας παρέλαβε στη θέση της η Τζόαν Κρόφορντ στέλνοντας ένα ειρωνικό χαμόγελο προς την απογοητευμένη αιώνια ανταγωνίστριά της. Από τότε δεν συναντήθηκαν ξανά, δεν παρέλειπαν όμως ποτέ στην υπόλοιπη ζωή τους, δοθείσης της αφορμής, να «θάψουν» η μία την άλλη. «Κούφια κούκλα βιτρίνας με φρύδια σαν αφρικανικές κάμπιες» είχε χαρακτηρίσει τη «νέμεσή» της η Ντέιβις, ενώ η Τζόαν Κρόφορντ είχε δηλώσει: «Η καημένη η Μπέτι μοιάζει σαν να μην είχε ποτέ μια ευτυχισμένη ημέρα, ή νύχτα, στη ζωή της». Τις πιο βιτριολικές ατάκες πάντως για την αντίζηλό της, η Μπέτι Ντέιβις τις φύλαγε για μετά τον θάνατο της Κρόφορντ: «Μόνο και μόνο επειδή κάποιος έχει πεθάνει, δεν σημαίνει ότι έχει αλλάξει κιόλας». Και η πιο φαρμακερή όλων: «Δεν πρέπει να λες άσχημα πράγματα για τους νεκρούς, μόνο ωραία… Η Τζόαν Κρόφορντ είναι νεκρή. Ωραία».