Την Τρίτη ήταν μεγάλη γιορτή. Μεταμόρφωση του Σωτήρος. Μία από τις μεγαλύτερες γιορτές της χριστιανοσύνης, διαβάζω, καθώς ο Χριστός ανέβηκε μαζί με τους μαθητές του Πέτρο, Ιάκωβο και Ιωάννη στο όρος Θαβώρ της Γαλιλαίας για να προσευχηθούν. Εκείνοι, κουρασμένοι από τη δύσκολη ανάβαση, κάθησαν να ξαποστάσουν και τους πήρε ο ύπνος. Οταν ξύπνησαν είδαν το πρόσωπο του Χριστού να αστράφτει σαν τον ήλιο και τα ρούχα του να είναι λευκά σαν χιόνι, ενώ δίπλα στέκονταν ο Μωυσής και ο Ηλίας, δύο από τους προφήτες της Παλαιάς Διαθήκης. Ηταν η πρώτη φορά, λέει, που έγινε ορατή από τους ανθρώπους η θεότητα του Χριστού.

– Είναι μεγάλη γιορτή η Μεταμόρφωση. Γι’ αυτό και εμείς φροντίζουμε να την τιμούμε όπως πρέπει. Πάρτε παράδειγμα τον πολιτικό μας κόσμο. Η Νέα Δημοκρατία από σφοδρός επικριτής του Μνημονίου έγινε ο καλύτερος μαθητής –μετ’ επαίνων από την τρόικα προχωρά την εφαρμογή του, παρά τα προβλήματα. Το ΠΑΣΟΚ από τις πολυπληθείς συγκεντρώσεις και τους φαραωνικούς σχεδιασμούς μετατράπηκε σε ένα μικρό κόμμα που παλεύει για την επιβίωσή του. Ο ΣΥΡΙΖΑ από την πολυσπερμία των καταβολών του πέρασε σε στυλ και συνθήματα που θυμίζουν το ΠΑΣΟΚ της δεκαετίας του ’80. Η ΔΗΜΑΡ μεταμορφώθηκε μέσα σε λίγες εβδομάδες από πυλώνα της κυβέρνησης σε σταθερό επικριτή, χωρίς να έχει συμβεί κάτι που να δικαιολογεί ουσιαστικά αυτή τη μεταμόρφωση. Το ΚΚΕ που τόσο μελάνι έχει χύσει καταγγέλλοντας τις πρακτικές των καπιταλιστικών επιχειρήσεων, μεταβίβασε τον τηλεοπτικό σταθμό του με έναν παρόμοιο τρόπο. Και η Χρυσή Αυγή από περιθωριακή ομάδα μεταμορφώθηκε μπροστά στα μάτια μας σε υπολογίσιμη πολιτική δύναμη.

– Είναι μεγάλη γιορτή η Μεταμόρφωση. Πάρτε παράδειγμα τη ζωή μας. Από τις αφράτες ημέρες της ευμάρειας και της υπερβολής περάσαμε στις άνυδρες στιγμές μιας αγωνιώδους καθημερινότητας. Από τα όνειρα για τις σπουδές των παιδιών φτάσαμε στο άγχος για την πληρωμή των χαρατσιών. Από την προσμονή των άνετων διακοπών, καλή ώρα, βρεθήκαμε στο μέτρημα των λίγων ημερών ανάσας σε σπίτια συγγενών. Από τη σπατάλη της διασκέδασης περάσαμε στις ουρές των συσσιτίων. Από τον φόβο να μη γίνουμε «χώρα γκαρσονιών» φθάσαμε να επιχαίρουμε, όπως η κυβερνητική βουλευτής, ότι «επιτέλους γινόμαστε χώρα γκαρσονιών».

– Είναι μεγάλη γιορτή η Μεταμόρφωση. Διότι, όπως λέει και ο ποιητής, «από την ώρα που γεννιόμαστε έως την ώρα που πεθαίνουμε ουσιαστικά αλλάζουμε. Αργά. Ψυχή όπως και κορμί». Μόνο που οι βίαιες αλλαγές δεν έχουν καμία σχέση με τις ενσυνείδητες. Και μέσα στην παραζάλη των αναγκαστικών μεταμορφώσεων δεν μπορέσαμε τελικά να γίνουμε αυτό που είμαστε.