Είμαι 30 ετών και έχω πρόβλημαμε παραπανίσια κιλά. Αδυνατώ μέσαστο καλοκαίρι να κάνω δίαιτα, αλλά η σκέψητού να πάρω κιλά με διαλύει. Πώς μπορώνα πάω διακοπές χωρίς να ενδώσω ανεξέλεγκτα στο φαγητό;

Το φαγητό δεν είναι ποτέ μόνο φαγητό. Η λήψη του απαντά στη βαθύτερη ανάγκη για συναισθηματική ρύθμιση, κατευνασμό από έντονες ματαιώσεις, ανάγκη για αποδοχή, για συναισθηματική πληρότητα κ.ο.κ. Μην αφήνετε τα αρνητικά σας συναισθήματα να σας κατακλύζουν δίχως να τα ελέγχετε. Εντοπίστε οτιδήποτε σας στεναχωρεί ή σας αγχώνει και, προτού σπεύσετε να το συγκαλύψετε με το φαγητό, επιλύστε τη σημασία του μέσα σας με τη λογική. Η πλήξη είναι ο σύμμαχος της λαιμαργίας. Φτιάξτε ένα καθημερινό πρόγραμμα δραστηριοτήτων και γευμάτων, και σκεφθείτε ότι η χαρά υπάρχει σε μικρές καθημερινές απολαύσεις πέραν του φαγητού, το οποίο δεν είναι παρά πηγή ενοχών.

Νοσοφοβία

Είμαι 25 ετών άνδρας με ιστορικό κρίσεων πανικού. Εχω καθημερινές ενοχλήσεις στην καρδιά και φοβάμαι μήπως πάθω καρδιακή προσβολή, παρότι οι εξετάσεις μου είναι φυσιολογικές. Κάθε φορά που πονάω φοβάμαι ότι θα πάθω καρκίνο, εγκεφαλικό ή κάτι που θα με σκοτώσει.

Το πρόβλημά σας ονομάζεται νοσοφοβία. Εμφανίζεται συνήθως στην ηλικία των 20-30 και ακολουθεί μια χρόνια πορεία με εναλλασσόμενη ένταση των συμπτωμάτων. Είναι χαρακτηριστική η συστηματική παρερμηνεία των σωματικών αισθήσεων: αθώα συμπτώματα, όπως ένας παροδικός πονοκέφαλος ή οι γρήγοροι χτύποι της καρδιάς, σας οδηγούν στο να αμφισβητείτε την «αθωότητα» της φύσης τους. Οι ατέρμονες ιατρικές εξετάσεις και η αναζήτηση της διαβεβαίωσης από τους γιατρούς ότι δεν πάσχετε από μια σοβαρή ασθένεια σας εγκλωβίζει ακόμη περισσότερο στην αγωνία για το αύριο. Ο φόβος της ασθένειας αυτός καθαυτός δεν καθιστά ένα άτομο υποχονδριακό. Είναι ο βαθμός που πιστεύει ότι πάσχει ή ότι θα πάθει κάτι στο μέλλον, παρ’ όλες τις ενδείξεις περί του αντιθέτου. Αναπόφευκτα το άτομο συσσωρεύει μέσα του συναισθήματα θυμού και ματαίωσης, νιώθει ότι πάντα «κάτι λείπει». Πιστεύει συχνά ότι δεν λαμβάνει επαρκή ιατρική φροντίδα και συνήθως αντιστέκεται στις προτεινόμενες παραπομπές σε ειδικούς ψυχικής υγείας. Με το πέρασμα του χρόνου εγκλωβίζεται σε έναν φαύλο κύκλο, όπου ένα τυχαίο ερέθισμα (π.χ. μια ιατρική είδηση στην εφημερίδα) είναι ικανό να πυροδοτήσει την αποκλειστική εστίαση στις σωματικές παθήσεις στις οποίες θα επενδύσει με καταστροφολογία (π.χ. «ο πόνος στην καρδιά είναι ένδειξη ότι θα πεθάνω από καρδιακή προσβολή»)· με αποτέλεσμα, τις αλλεπάλληλες επισκέψεις στους γιατρούς και ένα χρόνιο κενό όπου κυριαρχούν ο φόβος και η απόγνωση. Ακόμη και αν το πρόβλημά σας το βιώνετε ως οργανικό, στην πραγματικότητα είναι ψυχολογικό. Αυτή η συνειδητοποίηση θα σας βοηθήσει να κάνετε το πρώτο βήμα για να το καταπολεμήσετε. Χρειάζεται να ζητήσετε βοήθεια από ψυχολόγο και να επεξεργαστείτε τις ρίζες του φόβου σας και εναλλακτικούς τρόπους ερμηνείας των συμπτωμάτων, τα οποία τυφλά μεταφράζετε ως «προφητείες» μιας ασθένειας.

Οικονομική δυσχέρεια και διακοπές

O σύζυγός μου είναι πλέον άνεργος και εφέτος είναι η πρώτη χρονιά που δεν έχουμε χρήματα να πάμε διακοπές.

Πώς θα περάσουμε το καλοκαίρι, με τις μικρές μας κόρες που πάνε Δημοτικό χωρίς να νιώσουν στερημένες;

Η οικονομική κρίση παρεμποδίζει τη δυνατότητα πολλών οικογενειών σήμερα να απολαύσουν τις καλοκαιρινές διακοπές, θυμίζοντάς τους για ακόμη μία φορά τις εγγενείς απώλειες, τις ελλείψεις στην ποιότητα της ζωής τους και την αδυναμία τους να συμμετάσχουν σε μια συλλογική καλοκαιρινή ευδαιμονία. Προσπαθήστε σε πρακτικό επίπεδο να βρίσκεστε με τους κοντινούς σας ανθρώπους, φτιάξτε ένα εβδομαδιαίο πρόγραμμα με ευχάριστες δραστηριότητες που δεν θα σας επιβαρύνουν οικονομικά (π.χ. παραλίες στην Αττική, παιδικές χαρές, πικ-νικ στο βουνό, επίσκεψη σε μουσεία, επιτραπέζια παιχνίδια με τα παιδιά). Σημαντικότερο όλων παραμένει το να μην περάσετε στα παιδιά σας μια αίσθηση διαφορετικότητας ή έλλειψης, αλλά να πιστέψουν ότι τη χαρά δικαιούνται να την παίρνουν ακόμη και αν αυτή δεν συνδέεται με το χρήμα. Ισως αυτό αποβεί πολύτιμο στη ζωή τους.

Δρ Κλινικής Ψυχολογίας –ψυχοθεραπεύτρια

myrsi@hol.gr

twitter: @myrsi1