Αναζήτηση
Οι ηλικιωμένοι με νόσο Αλτσχάιμερ διατρέχουν μειωμένο κίνδυνο να εκδηλώσουν καρκίνο, ενώ όσοι έχουν καρκίνο είναι λιγότερο πιθανό να πάθουν Αλτσχάιμερ, αναφέρουν επιστήμονες από την Ιταλία.
Μελετώντας εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους κατέληξαν στο συμπέρασμα πως ο κίνδυνος καρκίνου σε όσους έπασχαν από Αλτσχάιμερ ήταν μειωμένος κατά το ήμισυ, σε σύγκριση με τους συνομηλίκους τους δίχως άνοια.
Αντίστοιχα, η διάγνωση του καρκίνου συνοδευόταν από μείωση κατά 35% των πιθανοτήτων να εμφανίσουν και Αλτσχάιμερ.
Οι επιστήμονες λένε πως αυτή η φαινομενικώς «απρόσμενη» συσχέτιση, μπορεί να εξηγηθεί με μια σειρά γονιδίων τα οποία επηρεάζουν την νευρολογική αλλά και την ογκογόνο ανάπτυξη, καθώς και με χημικά μονοπάτια που «διασταυρώνονται» στις δύο νόσους.
Προγενέστερες μελέτες έχουν δείξει πως εξίσου δύσκολη είναι η συνύπαρξη και άλλων νευρολογικών ασθενειών με τον καρκίνο – όπως της νόσου του Πάρκινσον και της σχιζοφρένειας.
Οι ερευνητές ελπίζουν ότι αποτυπώνοντας τις συσχετίσεις ανάμεσα στα νευρολογικά νοσήματα και τον καρκίνο αφ’ ενός θα καταλάβουν περισσότερα και για τα δύο, αφ’ ετέρου θα οδηγηθούν σε νέες, πιο αποτελεσματικές θεραπείες.
Η νέα μελέτη, που δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση «Neurology», βασίσθηκε στην παρακολούθηση 204.468 Ιταλών ηλικίας άνω των 60 ετών. Μεταξύ 2004 και 2009, 21.451 από αυτούς εκδήλωσαν καρκίνο και 2.832 εμφάνισαν νόσο Αλτσχάιμερ.
Συνολικώς, 161 εθελοντές εμφάνισαν και τις δύο νόσους, όταν ο αναμενόμενος αριθμός, με βάση τις στατιστικές του γενικού πληθυσμού, θα έπρεπε να είναι τουλάχιστον 246.
«Αν και προγενέστερες μελέτες επίσης είχαν δείξει τη συσχέτιση που εντοπίσαμε, η μελέτη μας είναι η μεγαλύτερη έως τώρα», δήλωσε ο επικεφαλής ερευνητής δρ Μάσιμο Μουσίκο, από το Εθνικό Ερευνητικό Συμβούλιο της Ιταλίας, στο Μιλάνο.
Και συνέχισε: «Η μελέτη μας έχει αρκετά πλεονεκτήματα έναντι των παλαιότερων, καθώς αναζήτησε την παρουσία των δύο ασθενειών τόσο πριν όσο και μετά τη διάγνωση της μίας ή της άλλης νόσου.
»Αυτό είναι σημαντικό διότι η παρουσία του Αλτσχάιμερ θα μπορούσε να επισκιάσει τον καρκίνο, αφού τα τυχόν συμπτώματά του θα μπορούσαν να ερμηνευθούν ως παρενέργειες της άνοιας.
»Αντίστοιχα, στην περίπτωση του καρκίνου οι διαταραχές της μνήμης θα μπορούσαν να θεωρηθούν παρενέργεια της χημειοθεραπείας.
»Εμείς, όμως, τα εξετάσαμε ξεχωριστά και έτσι δεν “χάσαμε” κανένα περιστατικό».
Σημειώνεται ότι τα ίδια ευρήματα παρατηρήθηκαν τόσο σε ασθενείς που απεβίωσαν στη διάρκεια της μελέτης, όσο και σε άτομα που εξακολουθούν να βρίσκονται εν ζωή.
