Καρακαηδόνες, λάκκοι και ξεριζώματα
Αγαπητή Φοίβη,
Ισως το θέμα μου να μοιάζει ανώδυνο σε σχέση με όσα βαρύνουν καθημερινά τη ζωή μας, όμως νομίζω ότι ενδιαφέρει πολλούς ανθρώπους που ζουν στον τέως Δήμο Υμηττού.
Πριν από τα Χριστούγεννα, η Περιφέρεια Αττικής ξεκίνησε την ανάπλαση της Πλατείας Υμηττού (ποιος άραγε το ζήτησε;). Αρχισαν τα έργα και ώς τώρα προχωρούν με κανονικούς ρυθμούς.
Είδαμε να ξεριζώνουν νεραντζιές και θάμνους και να σκάβουν έναν μεγάλο λάκκο, σαν λιμνούλα, που ετοιμάζονται να τσιμεντώσουν, ένα μόλις μέτρο από τη ρίζα ενός μεγάλου πλατάνου που στολίζει το κέντρο της πλατείας και που φοβόμαστε πολύ ότι θα ξεραθεί.
Το έργο δεν έχει τελειώσει, όμως όσα ήδη έχουν γίνει μας κάνουν να ανησυχούμε πολύ. Εχουν ρίξει άπειρο τσιμέντο στα πεζοδρόμια γύρω από την πλατεία και έχουν γεμίσει με άπειρα, κοντόχοντρα, πράσινα κολονάκια όλη την περίμετρο της πλατείας και τα πεζοδρόμια, όπως φαίνεται στη φωτογραφία. Η συνολική αισθητική οδηγεί στο ερώτημα: υπάρχει κάποιος αρχιτέκτονας που υπέγραψε τη μελέτη αυτού του έργου και αν ναι, πού έχει σπουδάσει; Ποια ανάγκη τούς οδήγησε να «φυτέψουν» τόσα κολονάκια σε μια πλατεία στην οποία κανένας δεν πάρκαρε το αυτοκίνητό του;
Ο Δήμος Δάφνης – Υμηττού έχει λόγο; Εποπτεύει; Παρακολουθεί; Και αν ναι, εγκρίνει αυτή την αισθητική;
Ας επέμβει κάποιος όσο το έργο παραμένει ημιτελές, γιατί φοβάμαι ότι η πλατεία θα γεμίσει πλάκες και τραπεζοκαθίσματα με ολίγα, ανεμικά λουλουδάκια για άλλοθι.
Εύα Μ.
Αχ, εδώ είδαμε, αγαπητή Εύα, να μας ξεριζώνουν κάθε ίχνος αισθητικής και καλλιφωνίας με τηλεοπτική διαφήμιση αλυσίδας παιχνιδιών, στην οποία αοιδός πίστας κάνει το Πάσχα των Ελλήνων Πάσχα… αγνώριστο –λείπουν μόνον τα αφορολόγητα (πάντα και κατά συρροή) άνθη πίστας για να έρθουμε να δέσουμε. Και άντε να την πιστέψουμε τη διαφήμιση με την –ντυμένη… πίστα, επίσης –καρακαηδόνα. Να πιστέψουμε πως με τους στριγγούς αυτούς ήχους θα την πάρει το βαφτιστήρι μας τη λαμπάδα του –από τη διαφημιζόμενη αλυσίδα. Κι αν, επηρεασμένο, από το κλίμα πίστας και την αοιδό γυρίσει και μας πει «Συγγνώμη κύριε, ποιος είστε»;
«Ελα Ωνάση μου, έλα πασά μου»
Αγαπητή Φοίβη,
Από «ΤΑ ΝΕΑ» μάθαμε πως αγοράσθηκε η «θρυλική» θαλαμηγός του Αριστοτέλη Ωνάση «Christina O» και είδαμε τις φωτογραφίες τής Μαρίας Κάλλας με τον Ουίνστον Τσόρτσιλ σε κρουαζιέρα με τη θαλαμηγό, όπως και του ίδιου του Ωνάση με την Τζάκι Κένεντι, πάνω στο θρυλικό γιοτ.
Την εποχή εκείνη δύο φίλοι μου και συνάδελφοι, πολιτικοί μηχανικοί, είχαν αναλάβει την κατασκευή οδών στο νησί του Ωνάση, τον Σκορπιό.
Ετυχε να έχω την ίδια εποχή έργα στη Λευκάδα και ιδιαίτερα στο χωριό Νυδρί, από το οποίο πηγαίνουν στον Σκορπιό οι φίλοι του Ωνάση, όταν έρχονται εκεί με τα αυτοκίνητά τους.
Ενα έργο που επίσης εκτελούσα ήταν και η κατασκευή οδών στο νησί Μεγανήσι. Το Μεγανήσι είναι πολύ μεγάλο νησί σε σχέση με τον Σκορπιό, βρίσκεται νότιά του και τον προστατεύει από τους νοτιάδες, αφού κλείνει όλο το άνοιγμα προς το πέλαγος, πλησιάζοντας στο βραχώδες ΝΑ άκρο της Λευκάδας, στο σημείο όπου δημιουργείται το ονομαζόμενο Στενό Μεγανησίου.
Ολα αυτά συμπτωματικά βέβαια, όπως και το γεγονός ότι γνωρίσθηκα με τον Ωνάση κατά μια παράξενη σύμπτωση.
Ο Ωνάσης έφθανε με το τζετ του στο αεροδρόμιο του Ακτίου και από εκεί, με μια μικρή μοτοσικλέτα που την είχε πάντα μαζί του στο τζετ ερχόταν στο Νυδρί για να περάσει στον Σκορπιό.
Σε μια απότομη στροφή του δρόμου, το δίκυκλο ντεραπάρισε και να τον κάτω, χωρίς να πάθει κάτι. Εκείνη τη στιγμή βρισκόμουν με το αυτοκίνητό μου στο σημείο, πηγαίνοντας για το Νυδρί. Τρέχω να βοηθήσω τον Ωνάση, ο οποίος μου είπε ότι δεν χρειάζεται τίποτα και θα συνεχίσει με το δίκυκλο. Με παρακάλεσε να μην αναφέρω το συμβάν σε κανέναν.
Του είπα ότι γνώριζα τους δύο αδελφούς που κατασκεύαζαν τους δρόμους στον Σκορπιό, ο δε μικρότερος, ο Πολυδεύκης Αντζακάς, ήταν φίλος μου. Ισως έχει κάποια σημασία αυτό που θυμήθηκα ότι μου έλεγε στην Αθήνα ο Πολυδεύκης. Πήγαινα συχνά στο γραφείο του και μερικές φορές έφευγε λέγοντάς μου ότι πάει σε κάποια διδασκαλία, κάποιας «στοάς».
Μετά το τέλος των εργασιών τους στον Σκορπιό, τον μεγαλύτερο αδελφό τον έκανε ο Ωνάσης διευθυντή στην Ολυμπιακή της Αθήνας.
Ο Πολυδεύκης είπε στον Ωνάση ότι είναι ευχαριστημένος με τη δουλειά του ως μηχανικός – εργολήπτης Δημοσίων Εργων.
Λεωνίδας Παπαμερκουρίου
Τι μας θυμίσατε, αγαπητέ Λεωνίδα. Τον Νίκο Ρίζο με τη Δέσποινα Στυλιανοπούλου να τραγουδούν (Κατσαρό): «Είσαι γλεντζού είσαι ναζού / Είσαι διαβόλου κάλτσα / Αρνάκι είσαι γάλακτος / Γαρίφαλο στη γλάστρα. / Είσαι λεβέντης μερακλής / Είσαι παιδί τζιμάνι / Θα γίνω βάρκα για να βρω / Στον κόρφο σου λιμάνι. / Ελα φρεγάτα μου, έλα κυρά μου / Ελα Ωνάση μου, έλα πασά μου».
