Αν μπορούσε να υπάρξει ένας συνοριακός σταθμός μεταξύ Ευρώπης και Αμερικής, αυτός θα στηνόταν στο νησάκι Φλόρες. Πρόκειται για το δυτικότερο άκρο της Γηραιάς Ηπείρου και αποτελεί κομμάτι του νησιωτικού συμπλέγματος των Αζορών.
Οι Αζόρες είναι ομάδα εννιά νησιών της Πορτογαλίας και βρίσκονται στον βόρειο Ατλαντικό Ωκεανό. Η ονομασία προέρχεται από ένα είδος αρπακτικού πουλιού που μοιάζει πολύ με γεράκι και κάνει τη φωλιά του στα βράχια του Αρχιπελάγους. Τα νησιά Σάντα Μαρία, Σάο Μιγκέλ, Φαϊάλ, Φλόρες, Κόρβο, Σάο Ζόρζε, Τερσέιρα, Πίκο και Γκρασιόσα είναι ηφαιστειακής προέλευσης.
Για αρκετούς ντόπιους, ωστόσο, αποτελούν το κομμάτι της μυθικής Ατλαντίδας, με αρκετές ιστορίες που προσπαθούν να υποστηρίξουν αυτήν την άποψη. Κοιτώντας κάποιος από ψηλά τα νησιά, θα δει τοπία άγριας ομορφιάς. Σχεδόν παρθένα, αφού η απομακρυσμένη θέση τους από την πορτογαλική ενδοχώρα εμποδίζει τον μαζικό τουρισμό. Η ακτογραμμή αποτελείται από μια σειρά ακρωτηρίων που ξεπροβάλλουν από τον ωκεανό και απότομες βραχώδεις ακτές που βουτούν στη θάλασσα. Ακόμα, υπάρχουν προστατευμένοι όρμοι και φυσικοί κόλποι που χρησιμοποιούνται ως λιμάνια για τις ψαρόβαρκες. Τα βουνά και οι πεδιάδες καλύπτονται από πλούσια βλάστηση, που ωστόσο δεν έχει να κάνει με αυτήν που έχουμε συνηθίσει στο υπόλοιπο ευρωπαϊκό περιβάλλον. Χαρακτηρίζονται από απόκρημνα βοσκοτόπια γεμάτα με κέδρους, αγριοκυπαρίσσια ή ρείκια και καταπράσινα φαράγγια. Τα λουλούδια που συναντά κανείς σε όλα τα νησιά, ακόμα και στο πλάι των δρόμων, είναι οι ορτανσίες, οι μολόχες, τα κόκκινα κρίνα, οι καμέλιες, οι αζαλέες και οι ροδοδάφνες.
Στους άδειους κρατήρες των ηφαιστείων έχουν σχηματιστεί εντυπωσιακές λίμνες, ενώ το κίτρινο χρώμα του θειαφιού από τις ατμίδες δίνει έναν διαφορετικό τόνο ανάμεσα στην πλούσια βλάστηση. Δεν λείπουν οι καταρράκτες και οι πίδακες θερμού νερού και ατμού κοντά σε βράχους και σε αρκετές περιπτώσεις σχηματίζονται φυσικές πισίνες. Οι απόκρημνες κορυφές έρχονται σε έντονη αντίθεση με τις πεδιάδες, όπου καλλιεργούνται γλυκοπατάτες, σταφύλια και καλαμπόκια. Στα βουνά υπάρχουν ειδικά διαμορφωμένα μονοπάτια για πεζοπορία που έχουν χαρτογραφηθεί ανάλογα με το μήκος τους και τον βαθμό δυσκολίας τους. Εννέα φυσικά πάρκα έχουν δημιουργηθεί, ένα σε κάθε νησί, αλλά και ένα ναυτικό πάρκο ώστε ο επισκέπτης να έρχεται πιο κοντά στη φύση. Τα ιδιαίτερα χρώματα που επικρατούν στο τοπίο αλλά και οι φωτοσκιάσεις που δημιουργεί ο ήλιος κάνουν την περιοχή ιδανική για εντυπωσιακές φωτογραφίσεις.
Οι Αζόρες είναι ηφαιστειογενής περιοχή και το πιο σημαντικό από τα ηφαίστειά της είναι το Αλγκάρ ντο Καρβάο, που βρίσκεται στο κέντρο της Τερσέιρα και αποτελεί προστατευόμενο από την UNESCΟ πάρκο. Πρόκειται για το μοναδικό ηφαίστειο σε ολόκληρο τον κόσμο όπου μετά την τελευταία έκρηξή του –μεταξύ 2100 και 1700 π.Χ. –η λάβα που υπήρχε στο εσωτερικό του στερεοποιήθηκε και πλέον είναι προσβάσιμο για το κοινό. Ετσι χρησιμοποιείται από τις Αρχές του νησιού σαν ένα ζωντανό μουσείο σπουδαίας φυσικής ιστορίας.
Μπαίνοντας κανείς στην καλντέρα του, κατεβαίνει σε βάθος 15 μέτρων κάτω από τη γη. Η υγρασία είναι πολύ έντονη και η θερμοκρασία χαμηλή. Γι’ αυτό και είναι επισκέψιμο μόνο από Μάη έως και Σεπτέμβρη κατά τις μεσημεριανές μόνο ώρες. Οι ιδιαίτερες γεωλογικές και βιοχημικές συνθήκες της περιοχής δημιούργησαν σταλακτίτες που σε αρκετές περιπτώσεις φτάνουν το ένα μέτρο μήκος και σε διάμετρο τα 50 εκατοστά. Είναι λευκοί, με κάποιες κόκκινες «φλέβες» στο εσωτερικό τους και πολύ εντυπωσιακοί όπως αιωρούνται από τα τοιχώματα της σπηλιάς.
Tο ύψος του κρατήρα φτάνει τα 45 μέτρα και κοντά την κορυφή του υπάρχει πλούσια βλάστηση που περιλαμβάνει και μοναδικά είδη φυτών. Η ροή της λάβας καταλαμβάνει 15 χιλιόμετρα σε μήκος: στα 697 μέτρα απ’ αυτά μπορούν να περπατήσουν οι τουρίστες, με την πρόσβαση να γίνεται από τη σπηλιά Γκρούτα ντο Νατάλ. Αφού ο επισκέπτης εξοπλιστεί με κράνος και άλλα προστατευτικά, μπορεί να βαδίσει στα στενά τούνελ και να παρατηρήσει τα διαφορετικά είδη της λάβας, τους σταλαγμίτες που σχηματίστηκαν καθώς και τα νέα πετρώματα που δημιουργήθηκαν από την έκρηξη του ηφαιστείου.
Μέσα από τη λάβα βγαίνει και το πιο διάσημο προϊόν του νησιωτικού συμπλέγματος, το γλυκό λευκό κρασί Verdelho. Τα αμπέλια από τα οποία παράγεται καλλιεργούνται ανάμεσα σε βράχια από βασάλτη στο νησί Πίκο. Ενας λαβύρινθος με τοιχώματα μαύρης λάβας προστατεύει τα σταφύλια από το αλάτι και τον αέρα, ενώ το ηφαιστειογενές έδαφος τα προικίζει με πολύτιμα ιχνοστοιχεία, με αποτέλεσμα ο οίνος να αποκτά ιδιαίτερη γεύση.
Μετά τις διαδρομές στο εσωτερικό της γης ενδείκνυται και μια βουτιά στα παγωμένα νερά του Ατλαντικού. Ολα τα υδάτινα σπορ μπορούν να γίνουν άνετα στις ακτές των Αζορών, αφού ο κυματισμός και ο δυνατός άνεμος είναι σύμμαχοι κάθε επίδοξου αθλητή.
Δεδομένης της θέσης των νησιών, στη μέση κυριολεκτικά του ωκεανού, στα νερά τους αφθονούν τα σπάνια ψάρια και τα μεγαλόσωμα θηλαστικά. Οι πιο τολμηροί, αφού εφοδιαστούν με αρκετές… δραμαμίνες, μπορούν να βγουν με βαρκούλες στα ανοιχτά για να δουν από κοντά δελφίνια, φάλαινες και καρχαρίες. Αν κάποιοι από αυτούς είναι διατεθειμένοι να κάνουν ταχύρρυθμα μαθήματα καταδύσεων, μπορούν στο τέλος να φτάσουν στον βυθό και να παρατηρήσουν τη σπάνια ομορφιά των υφάλων.
Το ήπιο κλίμα και οι θερμοκρασίες που κυμαίνονται μεταξύ 13 και 23 βαθμών Κελσίου όλο τον χρόνο, σε συνδυασμό με το ιδιαίτερο τοπίο, προσελκύουν και αρκετούς γκόλφερ, καθώς λειτουργούν τρία γήπεδα γκολφ στο Σάο Μιγκέλ και ένα στην Τερσέιρα που προσφέρουν υπηρεσίες υψηλού επιπέδου.
Σημαντική θέση στη ζωή των ντόπιων έχουν και οι εκκλησίες, αρκετές από τις οποίες έχουν μετατραπεί σε μουσεία. Στο εσωτερικό τους όλες είναι βαμμένες στις αποχρώσεις του χρυσού, ενώ είναι διακοσμημένες με πλακάκια μπλε και ξύλινες κατασκευές. Στο εξωτερικό τους κυριαρχούν όλα τα χρώματα της ίριδας. Ανάλογα μάλιστα με τον αριθμό των διαφορετικών αποχρώσεων μπορεί να καταλάβει κάποιος αν βρίσκεται σε πλούσια ή φτωχή γειτονιά. Οι πιο λαϊκές κατασκευές είναι πολύχρωμες γιατί οι πιστοί φέρνουν τις μπογιές από το σπίτι τους, ενώ οι πιο περίτεχνες όψεις είναι προϊόν επαγγελματικής δουλειάς και άρα πιο εύπορων προσκυνητών. n