Αναζήτηση
Πέρασαν 40 χρόνια από τότε που τερμάτισε 6ος, με χρόνο 49,66 στα 400 μ. με εμπόδια (Ολυμπιακοί Αγώνες του Μονάχου, 1972), όμως ο Σταύρος Τζωρτζής εξακολουθεί να ασχολείται ενεργά με την αθλητισμό. Τώρα, από τη θέση του καθηγητή στα ΤΕΦΑΑ.
Οπως και οι υπόλοιποι συναθλητές του που βρέθηκαν στους Αγώνες του Μονάχου, ο Τζωρτζής δεν ξεχνά την τρομοκρατική επίθεση στο Ολυμπιακό Χωριό. Και όταν του ζητάς να αφήσει πίσω τις δυσάρεστες αναμνήσεις και να θυμηθεί κάτι ευχάριστο, αστείο, τότε ταξιδεύει στο Μόντρεαλ (1976).
«Ημασταν μαζί με τον Γιώργο Παρή. Ενα φανταστικό παιδί. Αθλητής με τρομερές δυνατότητες, ο οποίος όμως δεν μπορούσε να συγκεντρωθεί. Είχε πάει στους Αγώνες με εξαιρετική επίδοση. Ομως στον ημιτελικό ήταν αγχωμένος.
Να σκεφτείς ότι είχε βάλει τον βατήρα της εκκίνησης ανάποδα. Στο 9ο εμπόδιο, ο Γιώργος σκόνταψε και έπεσε. Εβγαλε τα παπούτσια του και συνέχισε μέχρι που με βρήκε έτοιμο στην σειρά εκκίνησης για τον δικό μου αγώνα και με ρώτησε, «ρε Σταύρο, τι χρόνο έκανα;». Δεν μπορούσα να πιστέψω αυτό που άκουγα».
Για τον Τζωρτζή, τα χρόνια που έζησε στον αθλητισμό ήταν ανέμελα. «Η γενιά μου γαλουχήθηκε με τα υγιή ιδεώδη που εκπέμπει ο αθλητισμός. Δεν υπήρχαν οικονομικά κίνητρα. Οταν ο αθλητισμός άρχισε να εμπορευματοποιείται, τότε κατάλαβα ότι δεν μπορούσα να λειτουργήσω σε αυτές τις συνθήκες» υπογραμμίζει.
