Στηρίζουμε τον Νόμο 4009/2011 για την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση και είμαστε αντίθετες/οι στο ξήλωμά του που επιχειρείται τις μέρες αυτές, ΕΠΕΙΔΗ:

Ο Νόμος 4009:

  1. Ενισχύει την αυτοτέλεια των Πανεπιστημίων δίνοντάς τους, για πρώτη φορά τη δυνατότητα σύνταξης δικού τους οργανισμού που αποφασίζεται από τα ίδια και όχι από την Πολιτεία. Παράλληλα, ορίζει ότι η πανεπιστημιακή κοινότητα οφείλει να λογοδοτεί στην κοινωνία, η οποία και το χρηματοδοτεί, και προβλέπει το Συμβούλιο του Ιδρύματος ως όργανο λογοδοσίας και ελέγχου της διοίκησης των ΑΕΙ και διασφάλισης της διασύνδεσής τους με την κοινωνία. Τα εξωτερικά μέλη του επιλέγονται με αυξημένη πλειοψηφία και άρα συναινετικά από τα εκλεγμένα εσωτερικά. Αντίθετα, σύμφωνα με τις προτεινόμενες αλλαγές αρκεί η απλή πλειοψηφία των παρόντων, με αποτέλεσμα να ευνοείται η επιβολή των ομάδων και φατριών που επικρατούν στο ίδρυμα.
  3. Βοηθά στην κατεδάφιση της κομματοκρατίας καταργώντας την συμμετοχή των φοιτητικών παρατάξεων στη διοίκηση: ενώ ιδεοτυπικά η συμμετοχή των φοιτητών θεωρείται πράξη δημοκρατίας, δεν είναι λίγες οι φορές που οι αποφάσεις του συλλόγου των φοιτητών λαμβάνονται μετά από ανταλλαγή ύβρεων και άσκηση βίας, η ανάδειξη εκπροσώπων των φοιτητών γίνεται χωρίς καταστατικό, οι συνελεύσεις αποφασίζουν χωρίς απαρτία ή με αποκλεισμούς. Δίνοντας στους «εκπροσώπους» των παρατάξεων βήμα λόγου και δύναμη ψήφου στα όργανα διοίκησης των ΑΕΙ «επιδοκιμάζουμε» τέτοιου είδους φαινόμενα.
  5. Σπάζοντας το οργανωτικό μονοπώλιο των τμημάτων, ο Ν. 4009 επιτρέπει τη δημιουργία νέων, ευέλικτων και διεπιστημονικών προγραμμάτων σπουδών, που στηρίζονται στη «συνένωση επιστημονικών δυνάμεων», όπως επιτάσσουν η εξέλιξη των επιστημών και οι ανάγκες της κοινωνίας και της οικονομίας. Αντίθετα η αναγκαστική διατήρηση των τμημάτων ως μονάδων οργανωμένης γνώσης ευνοεί μόνον τη συντηρητική νοοτροπία όσων μένουν προσκολλημένοι στο δόγμα ότι η γνώση παράγεται και αναπαράγεται σε διακριτές «καθαρές» δομές. Σύμφωνα με τις προτεινόμενες αλλαγές τα εργαστήρια, οι κλινικές και τα μουσεία επιστρέφουν στην ευθύνη των τμημάτων αντί για τις σχολές, διαιωνίζοντας καθηγητικά φέουδα και σπατάλη πόρων.
  7. Για δεκαετίες τώρα, τα ελληνικά πανεπιστήμια διαμορφώθηκαν με βάση τη λογική ότι κάθε συλλογικά λαμβανόμενη απόφαση είναι και ορθή. Έτσι όμως, η ατομική ευθύνη κρύφτηκε κάτω από το χαλί του αλάθητου της συλλογικότητας! Ο Ν/ 4009 προβλέπει την επιλογή του Κοσμήτορα βάσει προσόντων από το Συμβούλιο του Ιδρύματος και την επιλογή των αξιολογητών των Καθηγητών από τον ανεξάρτητο Κοσμήτορα. Αντίθετα, σύμφωνα με τις προτεινόμενες αλλαγές, ο Κοσμήτορας θα συνεχίζει να εκλέγεται από όλους τους Καθηγητές του Τμήματος, αλλά και να επιλέγει όσους θα κρίνουν τους Καθηγητές του Τμήματος! Έτσι δεν θα αλλάξει σε τίποτε η σημερινή κατάσταση στην οποία ο ορισμός από το ίδιο το Τμήμα με πρόταση του Τομέα των αξιολογητών των μελών του και η άτυπη πρακτική οι αξιολογούμενοι να προτείνουν τους αξιολογητές τους οδήγησαν σε καταστάσεις διαπλοκής αλλά και υποταγής των μελών ΔΕΠ χαμηλότερων κυρίως βαθμίδων, με αποτέλεσμα τη δημιουργία σχέσεων συναλλαγής και διαπλοκής.

Ο νόμος 4009 εφαρμόζεται ήδη στα περισσότερα σημεία του χωρίς προσκόμματα. Είναι ώρα να εφαρμοστούν και οι υπόλοιπες διατάξεις του, όσες αφορούν τη διοίκηση των Πανεπιστημίων, των οποίων η εφαρμογή έχει μέχρι σήμερα παρεμποδιστεί από κομματικές ομάδες και Πρυτάνεις με ισχυρά κομματικά ερείσματα. Τυχόν αδυναμίες του μπορούμε να τις διορθώσουμε αφού πρώτα αυτές φανούν στην πράξη και μέσα από την εφαρμογή του. Είναι ώρα να επιτρέψουμε στα Πανεπιστήμια να αναπτύξουν σχέσεις εμπιστοσύνης και αλληλοτροφοδότησης με τους πολίτες και την κοινωνία. Ειδάλλως, θα έχουμε χάσει μια ιστορική ευκαιρία για ουσιαστική αναβάθμιση των Ανώτατων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων της χώρας μας.

1) Γιώργος Ανωγειανάκις, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης

2) Μάρκος Ασσαέλ, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης

3) Πέτρος Βασιλειάδης, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης

4) Λουκάς Βλάχος, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης

5) Βασιλική Γεωργιάδου, Πάντειο Πανεπιστήμιο

6) Αχιλλέας Γραβάνης, Πανεπιστήμιο Κρήρης

7) Άνα Γραμματικάκη, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης

8) Παύλος Ελευθεριάδης, Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης

9) Πέρσα Ζερή, Πάντειο Πανεπιστήμιο

10) Ορέστης Καλογήρου, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης

11) Δημήτριος Κανδυλάκης, Πολυτεχνείο Κρήτης

12) Άγγελος Κανελλής, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης

13) Αναστασία Καρρά, ΤΕΙ Ηπείρου

14) Ελένη Κασάπη, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης

15) Βάσω Κιντή, Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών

16) Ιωάννης Ληξουριώτης, Πάντειο Πανεπιστήμιο

17) Δάφνη Μανουσάκη, Πολυτεχνείο Κρήτης

18) Καλλιόπη Μακρίδου, Αριστοτέλιο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης

19) Αχιλλέας Μητσός, Πανεπιστήμιο Αιγαίου

20) Βασίλης Μούγιος, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης

21) Κώστας Μπιλιαδέρης, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης

22) Γιώργος Παγουλάτος, Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών

23) Χρήστος Παναγιωτίδης, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης

24) Μάρκος Παπαγεωργίου, Πολυτεχνείο Κρήτης

25) Λίνα Παπαδοπούλου, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης

26) Βασίλης Παπάζογλου, Εθνικό Μετσόβειο Πολυτεχνείο

27) Κωνσταντίνος Πατέστος, Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης

28) Θεόφιλος Πουταχίδης, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης

29) Μπάμπης Σαββάκης, Πανεπιστήμιο Κρήτης

30) Μιχάλης Σακελλαρίου, Εθνικό Μετσόβειο Πολυτεχνείο

31) Κώστας Σοφούλης, Πανεπιστήμιο Αιγαίου

32) Δημήτρης Σωτηρόπουλος, Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών

33) Μάγδα Τσολάκη, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης

Τελευταία Νέα