Οταν κάποιοι θέλουν να σβήσουν την ιστορία και μάλιστα την πολιτιστική, το πέπλο της λήθης αρνείται να πέσει. Οταν θέλουν να μετατρέψουν τη Σινετσιτά, τα θρυλικά στούντιο της Ρώμης, το «Χόλιγουντ του Τίβερη», σε μεγάλο λούνα παρκ, μοιάζει να ξεχνούν ότι υπήρξε το μεγάλο, ανεπανάληπτο λούνα παρκ της έβδομης τέχνης, εκεί όπου έπαιζαν και δημιουργούσαν τα αριστουργήματά τους ο Φεντερίκο Φελίνι, ο Παζολίνι, ο Τζόζεφ Μάνκιεβιτς, ο Γουίλιαμ Γουάιλερ, ο Μάρτιν Σκορσέζε, ο Μαρτσέλο Μαστρογιάνι, η Ανίτα Εκμπεργκ, ο Τσάρλτον Ιστον, ο Ρίτσαρντ Μπάρτον, η Ελίζαμπεθ Τέιλορ και τόσοι άλλοι ιταλοί και λοιποί σκηνοθέτες και ηθοποιοί. Εκεί οργίαζε η καλλιτεχνική φαντασία. Εκεί έστηναν και χαλούσαν ολόκληρες πόλεις, αρχαίες, σύγχρονες, δρόμους, πλατείες, παλάτια… Εκεί η Ιστορία ξαναζούσε, χτιζόταν, γκρεμιζόταν και πάλι απ’ την αρχή, στο πιο όμορφο μαγευτικό παιχνίδι που επινοεί η τέχνη αενάως. Οταν το 1937 ο ημίτρελος Μουσολίνι έδινε εντολή να κτισθεί η Σινετσιτά είχε αποφανθεί «Το σινεμά είναι το πιο ισχυρό όπλο», εννοώντας κυβερνητικής προπαγάνδας. Το ίδιο ασπάζονταν και ο παρανοϊκός σύντροφος Αδόλφος και η Λένι Ρίφενσταλ. Μόνο που ξέχασαν, ηθελημένα ή από άγνοια, να προσθέσουν: «… του πολιτισμού». Τους διέψευσε το ίδιο το σινεμά μετατρεπόμενο σε νικηφόρο πεδίο μάχης της παγκόσμιας ανατρεπτικής έβδομης τέχνης. Θα ‘ταν μεγάλο κρίμα να χαθεί ο χώρος που γέννησε τόσα αριστουργήματα. Να γίνει μια απρόσωπη Ντίσνεϊλαντ. Τα φαντάσματα των μεγάλων δημιουργών που πλανώνται ακόμα στα πέριξ, όπως και οι συνεχιστές τους παίκτες, δεν θα το επιτρέψουν. Οι τίτλοι τέλους δεν θα πέσουν στη θρυλική Σινετσιτά. Είναι τόπος προσκυνήματος και μνήμης.

Τελευταία Νέα