Παρά τα όσα λένε κατά καιρούς οι πολιτικοί, θέλοντας να αλιεύσουν ψήφους και να χαϊδέψουν τα αυτιά του κόσμου, μία είναι η αλήθεια: τα προνόμια για τους αθλητές ήρθε η ώρα να καταργηθούν. Ή για να είμαστε ακριβείς, να υπάρχουν μόνο σε επίπεδο διευκολύνσεων κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας τους. Κατά τα λοιπά, τα παχυλά πριμ και οι προκλητικοί διορισμοί στο Δημόσιο σε θέσεις αργομισθίας, ας εξαφανιστούν. Η βιομηχανία κατάκτησης μεταλλίων εξελίχθηκε σε βιομηχανία ντοπαρίσματος. Σε σπριντ για το ποιος θα κόψει το νήμα, αλλά με την κορδέλα να γράφει την απαγορευμένη ουσία.
Η Ελλάδα έζησε για χρόνια με λίγα μετάλλια και ακόμη λιγότερες διακρίσεις. Αντεξε. Ο ανάγκη να φανούμε διεθνώς, να ψηλώσουμε περισσότερο, έφερε λερωμένα ρεκόρ και αθλητές-προνομιούχους με απίστευτες καταθέσεις. Υστερα από μία και μόνη επιτυχία. Αν λείψουν τα πριμ και τα οικονομικά οφέλη, ίσως ο αθλητισμός να ξαναβρεί το αληθινό του νόημα.
