Για ακόμη μία φορά την τελευταία τριετία η χώρα καλείται να πάρει μέτρα για να περιορίσει τα ελλείμματά της. Ωστόσο για ακόμη μία φορά η κυβέρνηση ακολουθεί την ίδια συνταγή: αναζητεί οριζόντιες περικοπές σε κάθε υπουργείο για να συγκεντρώσει το απαιτούμενο ποσό των 11,5 δισ. ευρώ. Ετσι όμως δεν αντιμετωπίζεται το πρόβλημα, διότι δεν αλλάζει η δομή του κράτους, η οποία ευθύνεται για τα υψηλά ελλείμματα.

Από τον Ιανουάριο του 2010 ο Θόδωρος Πάγκαλος, τότε αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, ανέλαβε το «νοικοκύρεμα» των ΔΕΚΟ με συγχωνεύσεις, καταργήσεις οργανισμών, μειώσεις μεγαλοστελεχών και περικοπές στις υψηλές αμοιβές. Είχε προηγηθεί αντίστοιχη προσπάθεια από την κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή. Τελικό αποτέλεσμα; Ελάχιστοι οργανισμοί καταργήθηκαν και ακόμη πιο λίγοι συγχωνεύθηκαν, με τελικό ετήσιο όφελος, όπως ο ίδιος ο κ. Πάγκαλος είχε παραδεχθεί, της τάξεως μόλις των 10 εκατ. ευρώ!

Μικρή είναι η πρόοδος και στους δήμους, παρά τον «Καλλικράτη» του Γιάννη Ραγκούση. Επιπλέον, στον χώρο της Υγείας και της Παιδείας, παρά τις πολλαπλές εξαγγελίες για συγχωνεύσεις νοσοκομείων, πανεπιστημίων, τμημάτων κτλ., τίποτα δεν έχει γίνει. Οπως καμία ουσιαστική αλλαγή δεν έχει υπάρξει δύο χρόνια μετά την υπογραφή του πρώτου Μνημονίου, με τη μεγαλύτερη μηχανή παραγωγής ελλειμμάτων της χώρας, τον ΟΣΕ. Η επιχείρηση συνεχίζει καθημερινά να χάνει εκατομμύρια ευρώ.

Ο υπουργός Οικονομικών Γιάννης Στουρνάρας ως τεχνοκράτης γνωρίζει πολύ καλά ότι χωρίς να αλλάξει η δομή του κράτους δεν πρόκειται να υπάρξει ουσιαστική μείωση των δαπανών. Οσα μέτρα και να πάρει η κυβέρνηση, για ακόμη μία φορά θα πάνε χαμένα. Οφείλει λοιπόν να πιέσει ασφυκτικά για τη δημιουργία άμεσα ενός μικρότερου, ευέλικτου και αποτελεσματικού δημόσιου τομέα.