Ο Γκέρχαρντ Σρέντερ από το 2005 δεν είναι πλέον καγκελάριος της Γερμανίας. Μολαταύτα τα τελευταία δύο χρόνια το όνομά του συνδέθηκε με την ελληνική κρίση χρέους. Τα κεντροδεξιά κόμματα καλλιέργησαν επίμονα το στίγμα ότι η Ελλάδα μπήκε λαθραία στο ευρώ όταν στη Γερμανία κυβερνούσε ο Σρέντερ. Τα πλαστά στοιχεία που έδιναν στις Βρυξέλλες οι τελευταίες ελληνικές κυβερνήσεις πριν ξεσπάσει η κρίση εμπέδωσαν την εντύπωση ότι με τον ίδιο τρόπο απέκτησε η χώρα και το κοινό νόμισμα.

Ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης σε κοινό άρθρο του με τον νυν υπουργό Οικονομικών Γιάννη Στουρνάρα σε μεγάλη γερμανική εφημερίδα εξηγούσαν λεπτομερώς γιατί είναι λάθος ο ισχυρισμός αυτός, που έγινε στο μεταξύ πολιτικό εργαλείο από τη γερμανική Κεντροδεξιά.

ΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΗΣ ΚΟΜΙΣΙΟΝ. Τον καταρρίπτει τώρα και ο Σοσιαλδημοκράτης πρώην καγκελάριος Γκέρχαρντ Σρέντερ. Στη «συνέντευξη του καλοκαιριού» που μετέδωσαν η Βαυαρική Τηλεόραση και το κανάλι Phoenix, ο Σρέντερ απαντά «με το χέρι στην καρδιά», όπως του ζητά ο δημοσιογράφος, γιατί δεν είδε πριν από 12 χρόνια τους κινδύνους από την ένταξη της Ελλάδας στο ευρώ.

«Πολύ απλά, διότι τότε είχαμε τα στοιχεία της Κομισιόν και θα ήταν εντελώς λάθος να βγούμε και να πούμε ότι δεν μας ενδιαφέρουν τα στοιχεία, εμείς έχουμε άλλη αντίληψη πολιτικής φύσης». Δεν θα έπρεπε ο τότε υπουργός Οικονομικών Χανς Αϊχελ να είναι προσεκτικότερος με τα στοιχεία; Επέμεινε ο δημοσιογράφος. «Οχι, διότι έπρεπε να λάβει υπόψη αυτά που είπε η Κομισιόν, ήταν εκείνη που ήλεγξε τα στοιχεία έπειτα από απόφαση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου. Και το αποτέλεσμα του ελέγχου ήταν τέτοιο, ώστε δεν μπορούσαμε να αρνηθούμε την ένταξη της Ελλάδας», είπε ο Σρέντερ.

Η ΑΛΛΑΓΗ ΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟΥ. Η ερώτηση ενός ακροατή, πώς είναι δυνατόν να μην αντιλήφθηκαν οι υπουργοί Οικονομικών και η Κομισιόν τότε την κατάσταση με την Ελλάδα, δείχνει πόσο έχει εμπεδωθεί η άποψη αυτή στην κοινή γνώμη της Γερμανίας. Επί της ουσίας οφείλεται στην εκ των υστέρων αλλαγή του υπολογισμού των αμυντικών δαπανών που έγινε με την απογραφή Αλογοσκούφη όταν η κυβέρνηση Καραμανλή διαδέχτηκε την κυβέρνηση Σημίτη. Αλλά για τον απλό Γερμανό αυτό είναι αμελητέα λεπτομέρεια.

«Ηταν μια πολιτική απόφαση», λέει ο Σρέντερ. Οπως πολιτική ήταν και η απόφαση για την ένταξη της Ιταλίας, αλλά και του Βελγίου. «Υπενθυμίζω σε εκείνους που αρέσκονται να ασχολούνται τόσο πολύ με το παρελθόν», είπε ο Σρέντερ, «ότι ήταν οι ίδιοι (οι Χριστιανοδημοκράτες του Χέλμουτ Κολ) που έπρεπε να εντάξουν την Ιταλία – και χαιρετίζω ρητά αυτήν την απόφαση – με την έναρξη του ευρώ, μολονότι το χρέος της Ιταλίας ήταν πολύ πάνω από τα κριτήρια του Μάαστριχτ. Το Βέλγιο επίσης».